Πριν ξεκινήσω να γράφω την άποψη μου (κριτική δεν την λες) για την καινούρια ταινία με πρωταγωνιστή τον Ben Affleck, θέλω να συγχαρώ τους συντελεστές της ταινίας για το πολλά υποσχόμενο trailer που με έκανε να πάω στην πρεμιέρα και να περιμένω κάτι πολύ “δυνατό”. Είναι και αυτό ένας σημαντικός παράγοντας. Να σε πείσει ένα teaser να σηκωθείς από τον καναπέ σου και να πας να δώσεις τα λεφτά σου για την ταινία (έβαλε και ο Ben το “χεράκι” του).

Πρόκειται λοιπόν για μία ταινία σε σκηνοθεσία του Gavin O’Connor (δείτε το Warrior by the way), με πρωταγωνιστές τους Ben Affleck, Anna Kendrick και J.K Simmons.

Στο ρεζουμέ τώρα! Ο Christian Wolf (Ben Affleck) έχει μεγαλώσει γνωρίζοντας ότι είναι διαφορετικός από τους άλλους, αφού πάσχει από μια μορφή αυτισμού, που αν μη τι άλλο τον καθιστά ξεχωριστό. Γιος ενός στρατιωτικού, δεν θα ‘λεγες ότι μεγάλωσε και στα πούπουλα, αφού ο μπαμπάς ήταν λίγο hardcore. Η ιδιαιτερότητα του Christian τον οδηγεί στο να νιώθει περισσότερη οικειότητα με τους αριθμούς παρά με τους ανθρώπους, όντας μαθηματική διάνοια. Ωστόσο, δεν είναι παρά ένας κοινός λογιστής, που “μαγειρεύει” παράνομα βιβλία και κάνει “ξέπλυμα” μαύρου χρήματος για κάποιους από τους πιο επικίνδυνους εγκληματίες (Wait, what??). Εντάξει όχι και τόσο κοινός τελικά.

Όταν ο Chris αναλαμβάνει τον πρώτο του κανονικό πελάτη, μία εταιρεία ρομποτικής εν προκειμένω, γνωρίζει και την Diana (Αnna Kendrick), μία νεαρή λογιστική υπάλληλο, η οποία έχει ανακαλύψει μία απόκλιση στα βιβλία της επιχείρησης. Κάπου εκεί θα αρχίσει να τον πλησιάζει και το ΣΔΟΕ με επικεφαλής τον Ray King (J.K Simmons), και η κατάσταση για τον Wolf αρχίζει να περιπλέκεται.

Η ταινία κατά την γνώμη μου έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση. Ο αδιάφορος και υπεράνω πάσης υποψίας λογιστής, που το πρωί τσεκάρει φορολογικές δηλώσεις ενώ το βράδυ θερίζει “κακούς” με το sniper και ξαπλώνει γκανγκστεράδες με καρατέκα! Αυτό σας το δίνω.. Επίσης περιείχε δράση, ευχάριστη βία και πανέμορφα sound effects. Υπήρχε λίγο μυστήριο, χωρίς πάντως να αγχωθώ κάποια στιγμή υπερβολικά για τη σωματική ακεραιότητα του πρωταγωνιστή. Ο Ben Affleck ήταν αρκετά καλός σε ένα ρόλο που είναι ομολογουμένως δύσκολο να αποδοθεί. Παρ’ όλα αυτά, υπερβολικά κοντά στο καλούπι του Batman (κατά τη γνώμη μου σκόπιμα). Ο J.K Simmons μας άρεσε και τον σεβόμαστε. Η Anna Kendrick ήταν μια ευχάριστη γλάστρα, πολύ soft για να χτιστεί love story με τον πρωταγωνιστή μας, αλλά δεν μας πειράζει γιατί δεν ήταν και απαραίτητο. Καταπληκτικός o μικρός Seth Lee στο ρόλο του Chris σε παιδική ηλικία, πραγματικά ένιωθα “σφίξιμο” στο στομάχι τις στιγμές που πάθαινε τις κρίσεις.

Είναι γεγονός ότι περίμενα πολύ περισσότερα με βάση αυτά που μου έδωσε το trailer. Υπάρχουν επίσης κάποια σεναριακά κενά τα οποία “μπαλώνονται” και απλά αδιαφορείς. Ένιωθα συνέχεια ότι κάτι λείπει, ενώ υπήρχαν αρκετά χολιγουντιανά κλισέ που υποβάθμισαν λίγο τον ρόλο του Affleck. Αρκετά αρνητικό το συχνό “exposition” (περιγραφή της πλοκής από έναν χαρακτήρα με τη μορφή συζήτησης) αλλά μάλλον αναγκαίο, αφού η ταινία άφηνε ένα σωρό ανοιχτά μέτωπα τα οποία έπρεπε κάπως να κλείσει. Τελικά, ήταν ένα ευχάριστο διωράκι αλλά όχι κάτι το εξεζητημένο.  6.8/10