Οι διαφορετικοί “άλλοι”

Πολλοί δεν καταλαβαίνουν το διαφορετικό ή ίσως δεν προσπαθούν. Ο κόσμος αποτελείται από ανθρώπους διαφορετικών φυλών , σεξουαλικών προτιμήσεων και πεποιθήσεων. Ατομικές επιλογές ή εκ γενετής χαρακτηριστικά δίνουν μια διαφορετική πινελιά στην κάθε υπόσταση και χαρίζουν χρώμα στον λευκό καμβά της ομοιομορφίας. Και εκεί που για κάποιους δημιουργείται ένας υπέροχος πίνακας με βαθιά νοήματα, για κάποιους άλλους υπάρχει μια μουτζούρα με συνεχής ατέλειες και μετριότητες. Κάπου εκεί λοιπόν δημιουργείται το πρόβλημα. Όχι φυσικά στη διαφορετική οπτική που έχει το κάθε άτομο, αλλά στην κριτική και στον τρόπο που την ασκεί.

Ένα κοινωνικό πρόβλημα που πλέον το αποκαλούμαι φαινόμενο καθώς μένουμε άπραγοι μπροστά στην αναπαραγωγή του. Μια διάλυση των ανθρώπινων σχέσεων που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης , ατομικής αλλαγής και πλεύσης. Μια θλιβερή διάδοση απόψεων χωρίς λογικό υπόβαθρο. Και το χειρότερο;  Μια τυφλή αποδοχή που ανοίγει το δρόμο στο ρατσισμό να εξαπλωθεί.

Συνήθως εκφράζονται αρνητικά σχόλια, με αποδέκτη κάποιο άτομο, έχοντας ως υπόβαθρο πράξεις και συμπεριφορές οι οποίες προκάλεσαν την εξαγωγή αυτών των συμπερασμάτων. Όμως στο μυαλό του ρατσιστή όλα ανάγονται σε γενικό επίπεδο. Δεν είναι μόνο το συγκεκριμένο άτομο αλλά όλα τα άτομα που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτό. Είτε είναι το χρώμα του δέρματος του, η κουλτούρα, ο τόπος καταγωγής του ή ακόμα και τα θρησκευτικά του πιστεύω. Θεωρεί λοιπόν πως η πράξη η οποία είχε αρνητική επίδραση πάνω του δεν είναι αποτέλεσμα του χαρακτήρα του, των ιδιοτροπιών και της ανατροφής του συγκεκριμένου ανθρώπου. Με αυτό τον τρόπο μολύνεται το μυαλό του, κλείνει και εκφράζει όλο και περισσότερες αβάσιμες και κακεντρεχείς απόψεις για τους ανθρώπους που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά. Δεν χρειάζεται πλέον να μιλήσει με κάποιον για να δει ποιος πραγματικά είναι. Το μυαλό του “σκανάρει” αυτόματα, εντοπίζει τα αριθμημένα στοιχεία και τοποθετεί το άτομο στην αντίστοιχη κατηγορία. Άνιση κατηγοριοποίηση, κριτήρια χωρίς λογικό υπόβαθρο, ένα μολυσμένο μυαλό και μια εξάπλωση του “ιού” σε άτομα μικρότερης ηλικίας έχουν ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση ρατσιστικών απόψεων.

Και εκεί είναι η στιγμή που έρχεσαι αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα. Ρατσιστικοί υποσυνείδητοι σπόροι φυτρώνουν καθημερινά στο μυαλό των μικρών παιδιών. Τους μαθαίνουν ότι το όμοιο είναι πάντα “καλό”, δεν μπορεί να προξενήσει κάποια φουρτούνα στην γαλήνια καθημερινότητα τους. Όσο για το διαφορετικό; Το διαφορετικό, είναι πάντα “κακό” και όλοι οι διαφορετικοί είναι πάντα ίδιοι. Μαθαίνουν λοιπόν να κρίνουν τους ανθρώπους σαν μια κούκλα , χωρίς χαρακτήρα, πράξεις και ιδανικά, προσθέτοντας απλά ετικέτες.  Όμως δεν πρέπει να καταδικάζουμε ούτε αυτά σε μια στερημένη από προσωπικά πιστεύω ζωή, ούτε αυτούς που θα βρεθούν στο δρόμο τους. Καθώς τα οργισμένα λόγια μετατρέπονται σε αντίστοιχες πράξεις.

Αν ήσουν λοιπόν ο “άλλος”, θα δεχόσουν καθημερινά επικριτικά σχόλια τα οποία θα ηχούσαν όλο και πιο δυνατά στα αυτιά σου μέρα με την μέρα. Λεκτικές και σωματικές επιθέσεις ίσως γινόντουσαν η καθημερινότητα σου και σε ωθούσαν να αλλάξεις αυτό που είσαι. Μα τι γίνεται αν δεν μπορείς;

Δεν τους ενδιαφέρει. Είναι αδύνατον να καταπολεμηθούν οι ρατσιστικές απόψεις από τα ίδια μυαλά που τις δημιούργησαν. Και τελικά, πρέπει να τις αποκαλούμαι απόψεις ή προσβολές;

Το στίγμα που θα αφήσεις σε αυτό τον κόσμο δεν εξαρτάται από τη φυλή σου,τη θρησκεία,τις σεξουαλικές επιλογές και την καταγωγή σου. Με κάποια από αυτά γεννήθηκες, άλλα στα κληροδότησαν ενώ άλλα ήταν προσωπικές σου επιλογές.

Το στίγμα , δεν θα έχει το χρώμα του δέρματος σου αλλά αυτό των πράξεων σου.