Facebook/@kakiax

«Ανοιχτά βιβλία. Ανοιχτά μυαλά.», η φράση που συνοδεύει την 14η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (ΔΕΒΘ). Το πιο σημαντικό ετήσιο γεγονός για το βιβλίο και του «οπαδούς» του, με κεντρικό θεματικό αφιέρωμα τον «Ευρωπαϊκό Νότο στη λογοτεχνία, την κουλτούρα, την ιστορία, την πολιτική». Ένα πολιτιστικό γεγονός που έχει «ριζώσει» για τα καλά, ήδη από τον Μάιο του 2004, στο ετήσιο ημερολόγιο τόσο των επαγγελματικά ασχολούμενων με το βιβλίο, όσο και των απλών αναγνωστών, καταφέρνοντας μέσα σε 2 μόλις χρόνια από την παρθενική του εμφάνιση, να ενταχθεί στο «Κλαμπ Διεθνών Εκθέσεων Βιβλίου» και να συμμετέχει στις ετήσιες επαγγελματικές συναντήσεις της Διεθνής Έκθεσης Βιβλίου της Φρανκφούρτης (ΔΕΒ).

Φέτος, από τις 11 μέχρι τις 14 Μαΐου, περισσότεροι από 270 εκδότες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, 30 συγγραφείς και 530 ομιλητές θα φιλοξενηθούν στο χώρο της ΔΕΘ για να γιορτάσουν το βιβλίο, με τον αριθμό των προγραμματισμένων εκδηλώσεων να ξεπερνά τις 400! Ένας από αυτούς τους εκδοτικούς οίκους θα είναι και οι “Εκδόσεις Πνοή“, ένας “μικρός εκδοτικός οίκος που φιλοδοξεί να γίνει μεγάλος”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του. Ένας εκδοτικός οίκος που στηρίζεται στο όνειρο μίας γλυκιάς, ταλαντούχας και παθιασμένης με την τέχνη της γραφής γυναίκας. Της Κάκιας Ξύδη.
Μία μικρή απρόβλεπτη συνεργασία μας πριν κάποια χρόνια, μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω έναν άνθρωπο όπως η κ. Ξύδη, και να καταλάβω σχεδόν αμέσως ότι πρόκειται για έναν ευγενικό άνθρωπο με όνειρο και ταλέντο. Στα πλαίσια λοιπόν της ΔΕΒΘ, έχω τη δυνατότητα να τη γνωρίσω ακόμα καλύτερα (και εγώ αλλά και εσείς) μέσα από ερωτήσεις δικές μου και απαντήσεις δικές της.

5 βήματα πιο κοντά στην συγγραφέα Κάκια Ξύδη:

–Διαβάζοντας κανείς το βιογραφικό σας μαθαίνει ότι η καταγωγή σας είναι από τη Σελλασία Λακωνίας. Θα ήταν όμως εξίσου σημαντικό (ή ίσως και σημαντικότερο), να ρωτήσω για την “καταγωγή” της αγάπη σας για τη συγγραφή και το βιβλίο. Μπορείτε να θυμηθείτε, ποιος (ή τι) ήταν εκείνο που σας έκανε να στραφείτε στον μοναδικό κόσμο των λέξεων;

-Κρύβεται στο βάθος της ύπαρξής μου. Ίσως να ήταν ένα παλιό βιβλίο με τη Γενοβέφα που υπήρχε χωρίς εξώφυλλο στο σπίτι μας ή τα βιβλία που δανειζόμουν από την πρώτη μου φιλενάδα στην Αθήνα όταν ήμουν δεκατριών ετών. Ίσως πάλι να ήταν όταν έπιανα το μολύβι για να γράψω κι εκείνο ξέφευγε από τα χέρια μου και μου φανέρωνε αλήθειες που δεν ήξερα. Ίσως επειδή κατάλαβα τη μαγεία των λέξεων από πολύ μικρή.

-Ποιο ήταν το συναίσθημά σας όταν είδατε το πρώτο σας βιβλίο τελειωμένο στη βιβλιοθήκη σας; Θυμάμαι πως είχατε εκμυστηρευτεί ότι κάνετε κάθε χρόνο και ένα είδος “γενεθλίων” για να θυμάστε την ημέρα εκείνη… Κάνω λάθος;

-Μόλις αντίκρισα το βιβλίο μου τυπωμένο και το πήρα στα χέρια μου ήταν μία από τις πιο όμορφες στιγμές στη ζωή μου. Ένιωσα μια φουρτούνα να ανεβαίνει στα μάτια και να ξεχύνεται και τα πόδια μου να μην με κρατάνε πλέον. Δεν κάνεις λάθος, ήταν 3 Δεκεμβρίου 2010 και την επόμενη μέρα έγινε η πρώτη μου παρουσίαση. Από τότε μέχρι σήμερα, κάθε χρόνο, έχω έναν ακόμη λόγο να σβήνω τα κεράκια στην τούρτα.

[widget id=”text-6″]

-Αφορμόμενη από λεγόμενα άλλων συγγραφέων-συναδέλφων σας, μου γεννήθηκε η εξής απορία: πώς προκύπτει ένα νέο βιβλίο; Θέλω να πω, η συγγραφή είναι κάτι που κατά τη γνώμη σας μπορείς να “προγραμματίσεις”, ή είναι κάτι που προκύπτει ως ανάγκη κάποια στιγμή και δεν χωράει σε χρονικά πλαίσια;

-Για κάποιους η γραφή είναι πειθαρχία, συνεχής εξάσκηση και προσπάθεια. Για μένα είναι προϊόν έμπνευσης και ανάγκης. Είναι ποτάμι που δεν μπορεί να σταματήσει. Με πνίγει η ανάγκη να γράψω και όταν γίνεται επιτακτική και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, αφού έχουν συσσωρευτεί εκατοντάδες ιδέες, λέξεις, φράσεις που δεν με αφήνουν να ησυχάσω, μόνο τότε πιάνω μολύβι και χαρτί ή ανοίγω τον υπολογιστή μου και αρχίζω να γράφω χωρίς να μπορώ να σταματήσω. Επίσης θεωρώ ότι το κάθε βιβλίο αποφασίζει από μόνο του πότε θα τελειώσει και θα αρχίσει το ταξίδι μέχρι τις καρδιές των αναγνωστών. Όσο για μένα, το κάθε βιβλίο πρέπει να ωριμάσει πρώτα μέσα μου και να είναι κατάλληλες οι συνθήκες. Τότε προχωράω στην έκδοσή του.

-Δεν έχετε γράψει μόνο βιβλία για ενήλικες, αλλά και παιδικά βιβλία. Πόσο απαιτητική θεωρείται την προσπάθεια να μεταδόσεις ένα σαφές και ολοκληρωμένο νόημα, σε ένα παιδικό “εγκέφαλο”;

-Η συγγραφή των παιδικών βιβλίων ήταν πολύ εύκολη για μένα και διήρκεσε περίπου δέκα μέρες για το καθένα. Όμως από την στιγμή που είπα «τελείωσα» μέχρι να το παραδώσω στο τυπογραφείο, πέρασαν περίπου έξι μήνες συνεχούς δουλειάς, έρευνας και διορθώσεων. Γιατί ο λόγος πρέπει να είναι ολοκληρωμένος και τα μηνύματα σαφή ώστε να μην μπορούν να παρανοηθούν. Τα παιδιά είναι οι πιο αυστηροί κριτές, και αν δεν καταφέρεις να τα συναρπάσεις, θα σου το δείξουν με τον πιο σκληρό τρόπο. Εγώ ευτυχώς έλαβα την αποδοχή και την αγάπη τους.

-Θα ήθελα να σκεφτείτε μία λέξη για να περιγράψετε όχι τόσο το χαρακτήρα σας αλλά ολόκληρο το “είναι” σας. Μία λέξη που έχει δύναμη πάνω σας και θα έλεγε κανείς σας κατευθύνει και να μου πείτε δυο λόγια γι αυτή. (Για παράδειγμα όνειρο, δύναμη…)

–Αφοβιά… «Είμαι Σπαρτιάτισσα εγώ και δεν φοβάμαι εύκολα». Έτσι λέω όταν με προκαλούν. Η αλήθεια όμως είναι ότι φοβάμαι πολύ και για πολλά πράγματα, όμως ο φόβος δεν αποτέλεσε ποτέ τροχοπέδη των «θέλω» μου. Μερικές φορές δε, απορώ κι εγώ πού βρίσκω τόσο θάρρος και προχωράω. Μπορεί να έχω άγνοια κινδύνου… Πραγματικά δεν ξέρω· ίσως να υπάρχει κάποια πολύ μεγάλη δύναμη που κρύβεται μέσα μου και δεν μπορώ ούτε κι εγώ να τη δω.

5 βήματα πιο κοντά στην εκδότρια Κάκια Ξύδη και στον νεοσύστατο εκδοτικό οίκο “Πνοή”:

-Θα ήθελα να μου μιλήσετε λίγο για την απόφασή σας να μεταβείτε από το σύμπαν του συγγραφέα σε εκείνον του εκδότη. Πώς πήρατε αυτή την μεγάλη απόφαση, δεδομένου ότι ο κόσμος σήμερα φαίνεται να δείχνει μία προτίμηση σε άλλου είδους ασχολίες, έχοντας παραμελήσει το βιβλίο;

-Η απόφαση πάρθηκε μέσα σε μια μέρα, αλλά ήταν αποτέλεσμα πολλών ετών σκέψης. Απλώς ήρθε η ώρα του κι έγινε. Ο γιος μου, Δημήτρης Καραναστάσης, είναι επιμελητής και έχει την ευθύνη της έκδοσης από την αρχή μέχρι το τέλος, ενώ εγώ αναλάβει την προώθηση των βιβλίων. Δεν πιστεύω ότι ο κόσμος δεν διαβάζει και δεν δέχομαι ότι ο κόσμος δεν έχει χρήματα για βιβλία. Είναι δύσκολα τα πράγματα, ναι, όμως με την αγάπη και το μεράκι που έχουμε, όλα καταφέρνουμε και τα ξεπερνάμε. Οι ώρες δουλειάς είναι ατέλειωτες. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή που γράφω τη συνέντευξη, η ώρα είναι τέσσερις τα ξημερώματα και σε λίγες ώρες θα πρέπει να ξαναπάω στην έκθεση και να μείνω εκεί για δεκατρείς ώρες συνεχώς. Όμως δεν με πειράζει. Παίρνω τόση αγάπη από τον κόσμο και τους συγγραφείς, που έχω δύναμη να προχωράω για άλλη μία ζωή.

-Πώς νιώθετε που η “Πνοή” σας, που μόλις πριν ένα μήνα έκλεισε τον πρώτο της χρόνο ανάμεσα στον ελληνικό εκδοτικό χώρο, έχει το δικό της περίπτερο στην ΔΕΒΘ και τι σημαίνει αυτό για την πορεία που θα ακολουθήσει;

-Τον Απρίλιο κλείσαμε έναν χρόνο και το γιορτάσαμε ανάλογα στην Αθήνα με μια παρουσίαση με φαγητό, ποτό και πολλά δώρα για όλους. Μέχρι εκείνη τη μέρα είχαμε εκδώσει 25 βιβλία, τώρα έχουν γίνει 29 και έχουμε υπογράψει γύρω στα 45 συμβόλαια για βιβλία με συγγραφείς. Συνεργαζόμαστε με πάνω από 160 βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα και Κύπρο, έχουμε κάνει πάνω από 80 παρουσιάσεις και έχουμε λάβει μέρος σε όλες τις εκθέσεις βιβλίου σε Αθήνα, Πειραιά με κορυφαίο το γεγονός της 14ης έκθεσης βιβλίου στην Θεσσαλονίκη. Ένα ακόμη όνειρό μου έγινε πραγματικότητα. Οι μέρες εκεί ήταν μια μεγάλη γιορτή. Ήρθαν από την Αθήνα ο Χρήστος Αναστασόπουλος, ο Κώστας Μπέζας, ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης, η Μελίνα Τούντα, η Βασιλική Αποστολοπούλου, η Μαρία Πρινάρη-Καρκαβατσάκη, η Κατερίνα Ραμανδάνη, για παρουσίαση και υπογραφές. Από τη Λάρισα μας ήρθαν η Έλενα Σαλιγκάρα και ο Βασίλης Καραναστάσης, ενώ η Φρόσω Αποστόλου, ο Μάκης Ρουσομάνης, και η Αλεξάνδρα Κουρκούδιαλου, οι συγγραφείς μας από τη Θεσσαλονίκη, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να περάσουμε όμορφα αυτές τις μέρες.

-Πώς αναγνωρίζετε ένα βιβλίο που αξίζει να ανέβει στα ράφια του βιβλιοπωλείου και δε περισσότερο να “πετύχει”; Φυσικά με τον όρο πετυχημένο δεν αναφέρομαι τόσο στις πωλήσεις, αν και κατανοώ πως είναι ένα κριτήριο, αλλά στη δύναμη του βιβλίου να “μιλήσει” στην ψυχή και στο μυαλό του αναγνώστη;

-Είναι απλό, λειτουργώ ως αναγνώστης. Αν το βιβλίο με συναρπάσει από την πρώτη στιγμή και δεν μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου, αν αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές μου και μιλήσει στην ψυχή μου, ε, τότε αξίζει να το διαβάσουν και άλλοι.

-Πόσο δύσκολο είναι να απορρίψετε ένα βιβλίο, και κατ’ επέκταση έναν συγγραφέα, δεδομένου ότι και εσείς η ίδια θα μπορούσατε να βρίσκεστε σε αυτή τη θέση; Έχετε νιώσει να συγκρούεται ο ρόλος της συγγραφέας με αυτόν της εκδότριας Κάκιας όταν βρίσκεστε επί τω έργω;

-Όλα τα βιβλία που μας υποβάλλονται, διαβάζονται με μεγάλη προσοχή από εμάς αλλά και από επιτροπή αξιολόγησης, και μόνο τα καλύτερα παίρνουν τον δρόμο της έκδοσης. Ωστόσο, αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι αυτής της δουλειάς: να πρέπει να πεις σε κάποιον ότι το βιβλίο του δεν μπορεί να εκδοθεί. Ως συγγραφέας, νιώθω την επιθυμία του άλλου να δει το έργο του τυπωμένο. Δυστυχώς έχουμε αναγκαστεί να απορρίψουμε πολλά βιβλία, μεταξύ αυτών και κάποια που γράφτηκαν από φιλικά μου πρόσωπα.

-Γιατί ένας συγγραφέας θεωρείτε ότι πρέπει να προτιμήσει τον δικό σας εκδοτικό οίκο; Ποιο είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα με άλλα λόγια της “Πνοής”, αυτό που τη διακρίνει, την κάνει μοναδική;

–Οι Εκδόσεις Πνοή βασίζονται σε τρεις άξονες: ποιότητα, προώθηση, συντροφικότητα. Κατ’ αρχάς, είναι ο μοναδικός μικρομεσαίος εκδοτικός οίκος που παρέχει επιμέλεια και διόρθωση υψηλού επιπέδου. Επίσης, επειδή η διαφορά είναι στις λεπτομέρειες, φροντίζουμε ώστε κάθε παράμετρος ενός βιβλίου να είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο, από τη σελιδοποίηση μέχρι το εξώφυλλο. Τα βιβλία μας βρίσκονται στα καλύτερα βιβλιοπωλεία της χώρας και ταξιδεύουμε συνεχώς για να βρισκόμαστε κοντά στους συγγραφείς μας. Και το σημαντικότερο απ’ όλα, η Πνοή είναι μια μεγάλη οικογένεια, κι αυτό δεν είναι ούτε απλό ούτε αυτονόητο. Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και είναι δύσκολο να τους πείσεις να συνεργαστούν για έναν κοινό σκοπό. Κι όμως, χάρη στις προσπάθειές μας, έχουμε καταφέρει να «παντρέψουμε» ακόμα και τους πιο αταίριαστους χαρακτήρες, και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Βοηθάμε ο ένας τον άλλον, έχουμε γίνει φίλοι και οι συναντήσεις μας είναι μια γιορτή. Καλωσορίζουμε με αγάπη κάθε νέο μέλος μας και όλοι μαζί έχουμε έναν κοινό στόχο: να φτάσει η Πνοή πολύ ψηλά και τα βιβλία της να διαβάζονται από χιλιάδες αναγνώστες κάθε μέρα. Ο σεβασμός που έχουμε για το βιβλίο, τον αναγνώστη και τον συγγραφέα, είναι η δύναμή μας.