Ο George Michael, η ομοφοβία και τα δικαιώματα των LGBT

Τον Ιούνιο του 2016, στο Ορλάντο των Ηνωμένων Πολιτειών ένοπλος εισέρχεται στο “Pulse”, gay club της πόλης. Πυροβολεί αδιακρίτως. Ο απολογισμός είναι 49 νεκροί και 53 τραυματίες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μαζική επίθεση ενόπλου στην ιστορία των ΗΠΑ. Σύμφωνα με στατιστικές αναλύσεις του FBI, η κοινότητα LGBT (Lesbian, Gay, Bisexual, Trans) βρίσκεται στο στόχαστρο περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μειονότητα, καθώς το 1/5 των λεγόμενων “εγκλημάτων μίσους” που διαπράχθηκαν το 2014 σχετίζονταν με τον σεξουαλικό προσανατολισμό των θυμάτων.

Είναι γεγονός ότι διανύουμε μια εποχή στην οποία έχουν κατοχυρωθεί νομικά πολλά από τα δικαιώματα της LGBT κοινότητας για τα οποία δεν μπορούσε να γίνει ούτε λόγος τις προηγούμενες δεκαετίες. Το 2015, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αναγνώρισε το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στον γάμο, ενώ από τα 28 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα 22 αναγνωρίζεται κάποιου τύπου ομοφυλοφιλική ένωση. Παρά την πρόοδο στον νομικό κόσμο, ωστόσο, η ομοφοβία καλά κρατεί στις περισσότερες σύγχρονες κοινωνίες του δυτικού κόσμου. Άνθρωποι ζουν “κρυμμένοι” για χρόνια, αμφισβητώντας τον εαυτό τους, φοβούμενοι να εξωτερικεύσουν ομοφυλοφιλικές τάσεις και να εκφράσουν τη σεξουαλικότητά τους ελεύθερα.

Ένας τέτοιος άνθρωπος, υπήρξε για χρόνια και ο George Michael, μέχρι το 1998 οπότε και κατηγορήθηκε για ασελγείς πράξεις από μυστικό αστυνομικό σε δημόσιες τουαλέτες του Beverly Hills. Το συμβάν αυτό οδήγησε στο να μιλήσει ανοικτά για τη σεξουαλικότητά του σε μια εποχή όπου το 50% της κοινής γνώμης του Ηνωμένου Βασιλείου θεωρούσε ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι “πάντα ή τις περισσότερες φορές λάθος”. Μιλώντας το 2007 για τους λόγους που τον οδήγησαν στο να κρατήσει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό κρυφό για τόσα χρόνια, είπε, “Η μητέρα μου ήταν ακόμη ζωντανή και θα ήταν εφιάλτης για αυτήν να σκέφτεται το τι θα έπρεπε να υπομείνω. Από τα 19 μου, είχα αποκαλύψει τη σεξουαλικότητα μου σε πολλούς ανθρώπους (σ.σ. του περίγυρού μου). Μακάρι να είχε συμβεί τότε. Δεν θα είχα την ίδια καριέρα, αλλά νομίζω θα ήμουν ένας πιο ευτυχισμένος άνθρωπος”.

[widget id=”text-6″]

Τα χρόνια που ακολούθησαν το 1998, ο George Michael υπήρξε ένας από τους πιο ενεργούς ακτιβιστές του μουσικού κόσμου για τα δικαιώματα των LGBT, ενώ το όνομά του έχει συνδεθεί με πολλές φιλανθρωπικές ενέργειες ιδιαίτερα όσον αφορά την προσπάθεια καταπολέμησης του HIV/AIDS. Άξια αναφοράς είναι και η πληθώρα φιλανθρωπικών οργανώσεων που μετά τον θάνατό του δήλωσαν δημόσια ότι ο George Michael είχε δωρίσει εκατομμύρια λίρες όλα αυτά τα χρόνια επιθυμώντας να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Η ομοφοβία είναι εδώ, παρούσα, όσο και να θεωρούμε τους εαυτούς μας και τις κοινωνίες μας προοδευτικές. Είναι εδώ κάθε στιγμή που ένας άνθρωπος θα επιλέξει να κρυφτεί, για να μην περιθωριοποιηθεί. Κάθε στιγμή που ένας άνθρωπος θα χλευαστεί για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό στον δρόμο, στη δουλειά, στη στάση του λεωφορείου. Κάθε στιγμή που θα πεις “Εγώ δεν έχω πρόβλημα με τους gay, αρκεί να μην είναι ο γιος μου” χωρίς να εννοείς ότι φοβάσαι ότι λόγω αυτού θα δυσκολευτεί στη ζωή του.

Ανήμερα των Χριστουγέννων, ο George Michael εξέπνευσε και άφησε έναν κόσμο πίσω του αναμφίβολα περισσότερο ανεκτικό προς την κοινότητα των LGBT σε σχέση με αυτόν στον οποίο έζησε. Υπήρξε και αυτός ένας από τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν για έναν κόσμο, στον οποίο δεν θα κρινόμαστε με βάση το χρώμα, το φύλο ή τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις, αλλά με βάση τις πράξεις και τη στάση μας στη ζωή.

Μπορεί ο George Michael πράγματι να ήταν πιο ευτυχισμένος αν είχε αποκαλύψει τον σεξουαλικό προσανατολισμό του νωρίτερα, αλλά σίγουρα με τον τρόπο που έζησε έκανε χιλιάδες μέλη της LGBT κοινότητας πιο ευτυχισμένα.

Κοινή χρήση:

Αφήστε ένα σχόλιο