Aν ανοίγοντας αυτό το άρθρο περιμένεις να βρεις την απάντηση στο ερώτημα τότε είμαι σίγουρη πως θα απογοητευτείς στην πορεία. Αν από την άλλη θέλεις να δεις τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και να δεις πως τα διαφορετικά όταν δεν εκφράζονται στην ακραία μορφή τους μπορούν να συνυπάρξουν τότε ας συνεχίσεις την ανάγνωση.
Το Gay pride λοιπόν, ή καλύτερα το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας των LGBT (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender) ξεκίνησε δειλά στην Ελλάδα την δεκαετία του ’80 όμως δεν μπόρεσε να ριζώσει στην κοινωνία εκείνης της εποχής. Από το 2005 και εντεύθεν διοργανώνεται κάθε χρόνο στην Αθήνα τον μήνα Ιούνιο. Παρελάσεις, πάρτυ και εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο με στόχο την εκδήλωση της σεξουαλικής ταυτότητας των gay . Υπερήφανοι διαδηλώνουν δημόσια τις προτιμήσεις τους και την ανάγκη ενσωμάτωσης τους σε μια κοινωνία χωρίς στερεότυπα και προκαταλήψεις. Όνειρο τους άτομα που σπάνε τα καλούπια της καθιερωμένης σκέψης , δέχονται τη διαφορετικότητα και αναγνωρίζουν την ομορφιά τους.
Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η ομορφιά τσαλακώνεται, όταν η διαφορετικότητα δεν εκφράζεται απλώς αλλά επιβάλλεται και η σκέψη κατευθύνεται;
Σε όλες τις εκδηλώσεις , πόσο μάλλον στη συγκεκριμένη, είναι δύσκολο να θέσεις όρια και σχεδόν αδύνατο να τα τηρήσεις. Το Gay pride αφήνει ελεύθερα τα άτομα να εκφράσουν τη σεξουαλικότητα τους .Τι γίνεται όμως όταν σεξουαλικές πράξεις λαμβάνουν χώρα σε δημόσια μέρη, όταν παιδιά παίρνουν μέρος ενώ δεν έχουν καμία θέση στη συγκεκριμένη εκδήλωση και όταν εκφράζοντας με περηφάνια το ποιος πραγματικά είσαι θίγεις τον άλλον ; Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μιλάμε για ζήτημα διακρίσεων και ρατσισμού καθώς αν όλα αυτά γινόντουσαν από ετερόφυλα ζευγάρια θα υπήρχαν οι ίδιες αρνητικές αντιδράσεις. Το να διεκδικείς τα δικαιώματα σου είναι αναγκαίο, το να καταπατάς τα δικαιώματα του άλλου είναι ανεπίτρεπτο. Ρατσιστικές πράξεις και σχόλια κατά του ρατσισμού, ανάγκη ενσωμάτωσης και ταυτόχρονα ανάγκη διαφορετικής αντιμετώπισης. Πως είναι δυνατόν να απαιτείς να μην σε αντιμετωπίζουν διαφορετικά ενώ συγχρόνως εσύ είσαι αυτός που πρώτος διαφοροποιείς τον εαυτό σου;
Εξέφρασε τη σεξουαλικότητα σου με σεβασμό . Σεβασμό πρώτα προς το πρόσωπο σου και μετά προς τους άλλους.
Η απεριόριστη όμως ελευθερία και η απουσία ορίων συμβάλλουν μερικές φορές στον εκτροχιασμό του
ατόμου. Η ανθρώπινη φύση αποζητά την ελευθερία και όσο πιο μακριά της βρίσκεται τόσο ταχύτερα τρέχει για να την αποκτήσει. Όταν επιτέλους την πιάνει τότε θαμπώνεται από το φως της και τυφλώνεται για λίγο.
Ένας σάκος οι άνθρωποι αυτοί , γεμάτος με στερεοτυπικές απόψεις που κάθε φορά που τους χτυπούν εισχωρούν βαθύτερα μέσα τους. Ένας σάκος που όταν κόψεις το σχοινί που τους συγκρατεί είναι αναμενόμενο να σπάσει, να ξεχυθεί και να απελευθερωθεί.
Η ανάγκη για αποδοχή είναι βαριά. Σου υπενθυμίζει καθημερινά την παρουσία της, σου ρίχνει το επικριτικό της βλέμμα και σε αφήνει στο παγωμένο περιθώριο. Είναι δύσκολο να είσαι στην καλύτερη περίπτωση ο δακτυλοδεικτούμενος και το θύμα στη χειρότερη. Είναι ακόμα πιο δύσκολο να αποδεχθείς τη διαφορετικότητα σου, πόσο μάλλον να είσαι περήφανος για αυτή.
Για σένα πρέπει να είσαι περήφανος, περήφανος που είσαι άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που δέχεται το διαφορετικό, που είναι διαφορετικός. Ένα άτομο που σπάει τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις και που δεν τα αναπαράγει.
Ανάγκη ή μόδα , αγανάκτηση ή έκφραση …
Όλες οι αντιθέσεις μπορούν να συνυπάρξουν. Be proud !
