
Κ. Νικούλι: Ο Σκιπίωνας του “Καλιγούλα” μιλά για το έργο του Καμύ, την “Xenia” αλλά και τις ταμπέλες
Ο Καμύ γράφει το 1944 το έργο “Καλιγούλας” και το εντάσσει στον “κύκλο του παραλόγου” μαζί με το έργο “Ο ξένος” και “Ο μύθος του Σίσσυφου”. Γιατί όμως εντάσσεται στο κομμάτι του παραλόγου; Ίσως γιατί οι ίδιες οι υπαρξιακές αγωνίες μέσα από τις οποίες περνάει ο Καλιγούλας τον κάνουν να βρίσκεται σε μια διαρκή σύγκρουση, ανάμεσα σε έναν άνθρωπο ευαίσθητο και σε έναν σεσημασμένο δολοφόνο. Τελικά καταλήγει πως η ζωή είναι μάταιη. Είναι;
Σε αυτά τα ερωτήματα καθώς επίσης και σε άλλα που αφορούσαν την προσωπική του πορεία και εξέλιξη δέχθηκε να μας απαντήσει ο νεαρός ηθοποιός Κώστας Νικούλι, ο οποίος υποδύεται τον Σκιπίωνα, τον ποιητή του οποίου ο Καλιγούλας δολοφονεί τον πατέρα-ωστόσο η σχέση τους παραμένει διαποτισμένη από συναισθήματα αμοιβαίας συμπάθειας-στην εν λόγω παράσταση.
Ο ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
–Βρίσκεστε στη Θεσσαλονίκη με αφορμή τη θεατρική παράσταση “Καλιγούλας”, στην οποία υποδύεστε τον Σκιπίωνα, το ρόλο του αγαπημένου ποιητή του αυτοκράτορα. Θα θέλατε να μας μιλήστε λίγο για την παράσταση και το ρόλο σας;
“Η παράσταση αφηγείται τη ζωή του Καλιγούλα, όπου μετά το θάνατο της αδερφής και ερωμένης του Δρουσίλλας, εξαφανίζεται και επιστρέφει διαφορετικός, έχοντας στο μυαλό του ότι αυτός ο κόσμος δεν έχει νόημα, ότι και ο ίδιος κάτι πρέπει να κάνει γι’ αυτό. Έτσι, ξεκινά μια διαδικασία ομαδικών δολοφονιών με κίνητρο την επίτευξη του αδύνατου. Ο ποιητής Σκιπίωνας γνωρίζει ότι ο θάνατος που συνέτριψε την ψυχή του φίλου του και που αυτός τον επικαλείται ως αιτία των πράξεών του, είναι συναφής με τη ζωή. Είναι η ζωή. Και αν ο Σκιπίωνας επαναστατεί κατά του τυράννου, δεν είναι μόνο διότι σκότωσε τον πατέρα του αλλά και γιατί ρυπαίνει με άχρηστους, βρώμικους και ιερόσυλους θανάτους το μεγάλο Θάνατο, που δίνει το βάρος και το μέτρο του στον άνθρωπο. Προσπαθεί να τον συγχωρέσει μέσα του, να τον καταλάβει και να φωτίσει το σκοτάδι που έχει κυριεύσει τη ζωή του Αυτοκράτορα.”

(Δολοφονίες. Καλιγούλας)
–Τι πιστεύετε ότι θέλει να εκφράσει ο Α. Καμύ με τη φράση του ίδιου του Καλιγούλα «Οι άνθρωποι δε ζουν ευτυχισμένοι, η ζωή δεν έχει κανένα νόημα. Θέλω το φεγγάρι να έρθει στη γη. Θέλω το αδύνατο.»;
“Ο Καλιγούλας σε μια αποστροφή του λόγου του μέσα στο κείμενο, αναφέρει ότι θέλει να γίνει ίσος με τους θεούς. Με αυτό τον τρόπο επαναστατεί ενάντια στο Θεό, τον διαψεύδει, κρίνοντας ότι αυτός είναι η ανώτερη δύναμη που μπορεί να επιλέξει τη μοίρα των υπολοίπων. Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που αρνείται να είναι αυτό που είναι. Και το θέμα είναι εάν αυτή άρνηση μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή των υπολοίπων. Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο Καμύ στον “Επαναστατημένο Άνθρωπο”: “Αντί να φονεύουμε και να πεθαίνουμε για να δημιουργήσουμε το Είναι που δεν είμαστε, μπορούμε να ζούμε, να δίνουμε ζωή και να δημιουργούμε αυτό που είμαστε.”

(“Θέλω το φεγγάρι. Θέλω το αδύνατο.” Ο Γ. Στάνκογλου στο ρόλο του αυτοκράτορα Καλιγούλα)
[widget id=”text-6″]
–Παρά το νεαρό της ηλικίας σας, έχετε ήδη κερδίσει υποψηφιότητες αλλά και βραβεία, μέσα σ’ ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι ζητούμενο για εσάς η αναγνώριση σε αυτό το κομμάτι;
“Δεν είναι ζητούμενο, όχι. Για μένα ζητούμενο είναι να κρατήσω τη γραμμή που μου δίνει ο σκηνοθέτης και να προσπαθήσουμε να συνυπάρχουμε μαζί σ’ αυτό το χώρο. Δε μπορώ να ξέρω πώς θα καταλήξει μετά είτε η ταινία, είτε η παράσταση, είτε το αποτέλεσμα εν ολίγοις της δουλειάς που εγώ καλούμαι να κάνω. Πρόκειται άλλωστε για “ομαδικό άθλημα“, πρέπει κάπως να μπορείς να συνυπάρχεις χωρίς να σε επιβαρύνει και να σε καταπιέζει όλο αυτό, αλλά αντίθετα να έχεις την ευκαιρία να δημιουργήσεις. Για μένα ζητούμενο είναι να μπορώ να μιλήσω για το θέμα. Τώρα, αν μετά υπάρχει κάποια διάκριση, είναι σαν επιβράβευση των κόπων μας και ένας τρόπος να μαθευτεί περισσότερο η δουλειά που κάνουμε.”
Xenia
-Ταυτόχρονα με τις σπουδές και το θέατρο, έχετε συμμετάσχει σε μια μεγάλη γκάμα ταινιών, από τις οποίες ξεχωρίζει η «Xenia» του κ. Κούτρα. Θεωρείτε ότι αυτό αποτέλεσε έναυσμα για τις μετέπειτα συνεργασίες σας;
“Βέβαια ήταν ένα έναυσμα, ήταν μια αρχή των παντών– εάν μπορούμε να το πούμε έτσι. Ναι, ήταν το καλύτερο ξεκίνημα για εμένα μέσα στο χώρο. Και νομίζω ότι ήταν περισσότερο ένα έναυσμα να γνωριστώ με αυτόν τον άνθρωπο και να μου δώσει αυτά που μου έδωσε. Νιώθω δηλαδή πιο ευγνώμων για αυτά που αποκόμισα, παρά για το μετέπειτα.”
-Η «Xenia» στηλιτεύει το ρατσισμό, τη ξενοφοβία αλλά και την ομοφοβία(μέσα από τους βασικούς πρωταγωνιστές που είναι αλβανικής καταγωγής και ένας εκ των οποίων ομοφυλόφιλος). Τις φοβάστε προσωπικά τις ταμπέλες;
“Προσωπικά δεν τις φοβάμαι γιατί δεν τις υποστηρίζω και δε θέλω να είμαι δέσμιος κάποιας ταμπέλας. Νομίζω ότι βάζουμε ταμπέλες στον κόσμο από φόβο, για να κατανοήσουμε το ξένο. Έτσι ονομάζουμε κάποιες έννοιες, βάζουμε ταμπέλες με αποτέλεσμα να μην αφήνουμε το ρίσκο, την αλλαγή αλλά και την εξέλιξη του εαυτού μας. Επιπλέον περιορίζουμε κάποια πράγματα, δεν τα αφήνουμε ανοιχτά, ώστε να δούμε αν και πώς μπορούν να μας επηρεάσουν.”

Πηγή Φωτογραφίας (Ο Κ. Νικούλι ως “Ντάνυ” στη Xenia του Π. Κούτρα)
Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ
-Είστε απόφοιτος της δραματικής σχολής «Δ.Η.Λ.Ο.Σ Δήμητρα Χατούπη». Είναι εύκολο για ένα νέο ηθοποιό να συμμετάσχει σε πρωτοβουλίες που φτάνουν μέχρι τις Κάννες ή αποτελείτε εξαίρεση;
” Δε θα το χαρακτήριζα ούτε ως εύκολο αλλά ούτε και ως ακατόρθωτο. Γιατί και άλλοι νέοι ηθοποιοί έχουν συμμετάσχει σε εξίσου νέες πρωτοβουλίες και το ζήτημα είναι ότι δε ξέρεις που μπορεί να φτάσει το αποτέλεσμα της δουλειάς σου. Και μάλιστα θεωρώ ότι δεν πρέπει να σε απασχολεί κιόλας, διότι δεν ανάγεται στη δουλειά του ηθοποιού. Επιπλέον, αυτό που παροτρύνω προσωπικά είναι να είναι κανείς ανοιχτός στο ρίσκο.”
-Κρίνοντας από την έως τώρα πορεία σας, προτιμάτε το θέατρο και τον κινηματογράφο. Με την τηλεόραση ποια είναι η σχέση σας;
“Ακόμη νομίζω δεν είμαι έτοιμος να μπω σε αυτό τον χώρο και επίσης δεν υπάρχουν και παραγωγές στην τηλεόραση του 2017 που να πεις ότι απασχολούν όλο τον κόσμο. Γενικότερα δεν κρίνω μια δουλειά με βάση το αν είναι θέατρο, κινηματογράφος ή τηλεόραση αλλά με βάση το θέμα και τους ανθρώπους που έχω απέναντί μου. Για ποιο λόγο κάνουμε, αυτό που κάνουμε. Δεν έχω βρει κάποια πρόταση που να με αφορά τόσο πολύ.”
-Μελλοντικά σχέδια υπάρχουν;

(“Δε θέλω να είμαι δέσμιος κάποιας ταμπέλας”)
“Προς το παρόν όχι. Ανάλογα πώς θα πάνε οι παραστάσεις με τον “Καλιγούλα” γιατί υπάρχει κάποια πιθανότητα να συνεχιστούν και του χρόνου, αλλά και ο “Ρομπέρτο Τσούκο” της Άντζελα Μπρούσκου που ξεκίνησε φέτος στο Υπόγειο Τέχνης-υπάρχει περίπτωση να συνεχιστεί επίσης.”
*Η παράσταση Καλιγούλας θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για τρεις μοναδικές παραστάσεις από την Παρασκευή 21 έως την Κυριακή 23 Απριλίου. Περισσότερα εδώ.