A girl sits on a pavement waiting to receive alms at a street in Mumbai October 8, 2008. REUTERS/Arko Datta (INDIA) - RTX9C6O

Υπάρχουν παιδιά που είναι καταδικασμένα να μην κρατήσουν ένα βιβλίο στο χέρι τους, να μην έχουν την ικανότητα να διαβάζουν έστω την μητρική τους γλώσσα. Πιτσιρίκια που ούτε μια μέρα δεν θα περάσουν το κατώφλι ενός σχολείου, που είναι υποχρεωμένα ν’ ακολουθήσουν την νομαδική μοίρα των γονιών τους.
Για 10-15 ημέρες τον Νοέμβρη βρίσκομαι στην πατρίδα μου, κάπου στην νοτιοδυτική Πελοπόννησο για την ελαιοσυγκομιδή, κοινώς το μάζεμα των ελιών. Τα τελευταία οκτώ χρόνια έχουμε παραχωρήσει ένα μικρό σπίτι σε μα πολυμελής οικογένεια απ’ την Βουλγαρία την περίοδο του μαζέματος, ώστε να έχουν μια υποτυπώδης στέγη όλο αυτό το διάστημα. Η ζωή τους χωρίζεται σε τέσσερα τρίμηνα, δύο απ’ αυτά τα περνούν στην Ελλάδα.
Στην συγκεκριμένη οικογένεια υπάρχουν 3 παιδιά, ηλικίας 5, 7 και 10(2 κορίτσια και ένα αγόρι).

Τις ώρες που τα περισσότερα παιδιά φοιτούν σε κάποιο σχολείο του κόσμου, τα συγκεκριμένα έχουν δύο επιλογές, φυσικά σε καμία δεν περιλαμβάνεται η εκπαίδευση. Είτε θα μείνουν με την γιαγιά στο σπίτι, είτε θα ακολουθήσουν τους γονείς στο χωράφι με σκοπό απλά να περάσει λίγο πιο ευχάριστα η ώρα τους. Τρέχουν, παίζουν κρυφτό, μαζεύουν άμμο σε μπουκαλάκια, ένα οχτάωρο διάλειμμα. Τα αγόρια πριν καλά-καλά ξεπροβάλλει το πρώτο τους μουστάκι δεν λογίζονται πια ως παιδιά και στα 13-14 έτη τους γίνονται άνδρες και μπαίνουν στο μεροκάματο. Το ίδιο δρομολόγιο θ’ ακολουθήσουν λίγο αργότερα και τα κορίτσια(15-16 ετών).

Το υψηλότερο ποσοστό απουσιών μεταξύ 41 χωρών που συμπεριλήφθηκαν σε έρευνα καταγράφηκε στο Αφγανιστάν, όπου εννέα στα δέκα παιδιά ανέφεραν ότι πρέπει να δουλεύουν και δεν μπορούν να πηγαίνουν σχολείο, σύμφωνα με την οργάνωση Child Fund Alliance, ένα διεθνές δίκτυο οργανώσεων που προασπίζεται τα δικαιώματα των παιδιών.

[widget id=”text-6″]

Το τρίμηνο τους εκεί θα κυλήσει έχοντας αυτές τις επιλογές, φυσικά δεν υπάρχει δυνατότητα να εγγραφούν στο πλησιέστερο σχολείο λόγω του μικρού διαστήματος. Ύστερα μετακινούνται σε διπλανό νομό συλλέγοντας πορτοκαλιά. Το σχολείο θα συνεχίσει να είναι άγνωστη λέξη. Επόμενος προορισμός η γειτονική Ιταλία, εκεί τους περιμένει μια ακόμη αγροτική εργασία. Τους θερινούς μήνες θα επιστρέψουν στην Βουλγαρία κάνοντας διάφορες δουλειές. Σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου 59 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν στο πρωτοβάθμιο σχολείο, όπως θα έπρεπε, σύμφωνα με στοιχεία του ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για την παιδική ηλικία(UNISEF).

Τρεις χώρες με ένα κοινό σημείο για τα μικρά μέλη της οικογένειας, το σχολείο πουθενά στην καθημερινότητα τους. Σχεδόν μια δεκαετία το ίδιο δρομολόγιο, γενιές που ακολουθούν το ίδιο αγκαθωτό επαγγελματικό πλάνο των δικών τους, δίχως εναλλακτική λύση. Αν παίξεις κρυφτό μαζί τους ίσως να μην τους βρεις ποτέ, αν τους κυνηγήσεις ίσως να μην τους πιάσεις ποτέ, με το κρυφτοκυνηγητό μοναδικό εφόδιο όμως δεν πραγματοποιείς τα όνειρα σου.