Κάτω από το λογότυπο eduACT υπάρχει η εξής επιγραφή: «The Organisation for Future Education». Εγώ θα προσέθετα ό,τι εκτός από την απαραίτητη οργάνωση της αυριανής εκπαίδευσης, η eduACT ζωγραφίζει χαμόγελα σε παιδικές μουρίτσες που πέραν του ότι περνούν χρόνο δημιουργώντας έξυπνες, ρομποτικές κατασκευές, μαθαίνουν στη συνεργασία, τον κοινό στόχο μα πάνω από όλα: παίζουν. Μπορείς να σκεφτείς κάτι καλύτερο και περισσότερο πολυδιάστατο για ένα παιδί στην εποχή της ψηφιακής επανάστασης; Εμένα προσωπικά εκεί η φαντασία μου σταματάει και δίνει με περισσή προθυμία το μικρόφωνο στους μικρούς δαίμονες-συμμετέχοντες που εκθέτουν τις δικές τους απόψεις επί του θέματος…

Στην ερώτηση που επανέλαβα αρκετές φορές «Γιατί συμμετέχετε στο συγκεκριμένο εγχείρημα;» μου απάντησαν κουνώντας αυτονόητα τα μικροσκοπικά τους χέρια: «Μα για την εμπειρία φυσικά! Τώρα, αν κερδίσουμε, κερδίσαμε…» Στα χαμόγελα που μετρούσαν απόντα δόντια και αναψοκοκκινισμένα πρόσωπα, ήρθε να προστεθεί η δήλωση των μεγαλύτερων παιδιών-εθελοντών σαν επιστέγασμα της συνολικής δραστηριότητας: «Ο εθελοντισμός είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Επίσης, είναι ότι αγαπάμε τα παιδιά και έτσι περνάμε ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο μας. Από την άλλη, η ρομποτική είναι και θα γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας.»

Αλλά τι είναι όλα αυτά; Από πότε τα ρομπότ έγιναν παιδικό παιχνίδι; Και ποιος ο ρόλος της eduACT σε όλη αυτή τη συνάντηση παιδιών, γονιών και εθελοντών;

Στα παραπάνω ερωτήματα μας απάντησε σύντομα και περιεκτικά ο πρόεδρος της eduACT, κ. Κώστας Βασιλείου που ανέφερε συγκεκριμένα:

«Βασικός μας στόχος είναι να δείξουμε στα παιδιά ότι υπάρχει ένας εναλλακτικός τρόπος μάθησης. Άρα το ότι δουλεύουν σε ομάδες, το ότι λειτουργούν συνεργατικά στο να ανακαλύψουν ένα πρόβλημα και να δώσουν μια δική τους λύση-πράγμα που θα παρουσιαστεί εναλλακτικά , όλο αυτό πιστεύω πως είναι μοναδικό. Την ίδια στιγμή ο διαγωνισμός έχει την έννοια του branding και του marketing, γιατί ως ομάδα θα πρέπει να εντυπωσιάσουν τους κριτές αλλά και τους πωλητές/επισκέπτες. Επομένως, προσπαθούν να ξεχωρίσουν και να περιβάλλουν την ιδέα τους με έναν όμορφο τρόπο αλλά ταυτόχρονα και να εμπλακούν με την επιστήμη και την τεχνολογία πέραν του επιπέδου των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Επίσης καλούνται οι ίδιοι να φτιάξουν συστήματα, εφαρμογές και ρομπότ για να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες.»

Πιστεύετε με άλλα λόγια ότι αυτή τους η τριβή θα τους βοηθήσει και μελλοντικά;

«Σίγουρα τα παιδιά που συμμετέχουν στο πρόγραμμα μεταμορφώνονται κυρίως στον τρόπο που προσεγγίζουν τη γνώση. Και επειδή ακριβώς το FLL είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο που περιλαμβάνει συν-πλην 85 χώρες από όλο τον κόσμο, είναι πολύ σημαντικό το ότι μεγαλώνουμε πολίτες του κόσμου. Ψάχνουν ουσιαστικά παντού για να βρουν τη γνώση. Ας μην ξεχνάμε ότι το ελληνικό δαιμόνιο και ευρηματικότητα έχουν τη δυνατότητα πλέον να διακριθούν σε Δανία, Μ. Βρετανία και Αμερική.»

Αλλά είναι ακόμη μία έννοια που έχει καταφέρει να «τρυπώσει» στην συγκεκριμένη δραστηριότητα και που μάλιστα καταφέρνει να διαπλάθει ανθρώπους με τις σωστές προτεραιότητες. Περί ου ο λόγος, ο εθελοντισμός.

«Στο κομμάτι της παιδείας, για εμάς είναι πολύ σημαντικό ότι το έργο αυτό βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στον εθελοντισμό. Είναι χαρακτηριστικό το ότι είδαμε πολλούς γονείς να δηλώνουν εθελοντές ή τα ίδια τα παιδιά να παρακινούν τους γονείς τους να συμμετάσχουν με την δικαιολογία ότι έτσι θα μπορέσουν να βοηθήσουν και άλλα παιδιά. Αυτό είναι παιδεία.» συμπληρώνει ο κ. Βασιλείου.

Βλέποντας λοιπόν τα μικροσκοπικά ανθρωπάκια να τρέχουν, να φωνάζουν και να γυρνάνε τον κόσμο ανάποδα στην τελική φάση του διαγωνισμού (FFL στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στις 11 και 12 Μαρτίου αντίστοιχα) κατάλαβα ότι ίσως τελικά να υπάρχουν τρόποι ώστε μέσα από το ίδιο το μέλλον (=ρομπότ) τα παιδιά να αγαπήσουν τελικά τη γνώση αυτή καθαυτή. Όσο αντισυμβατικό ακούγεται, άλλο τόσο εντυπωσιακό γίνεται όταν το βλέπεις να μετατρέπεται στην αιτία που χιλιάδες ζευγάρια παιδικά μάτια λάμπουν.

*Για περισσότερες για το ποια είναι η  eduACT αλλά και σχετικές πληροφορίες πατήστε εδώ