Λαϊκισμός και Ελιτισμός
Κάθε Δημοκρατία που σέβεται τον εαυτό της -δηλαδή τους πολίτες της- είναι ηθικά και νομικά υποχρεωμένη να διασφαλίζει την ελευθερία του λόγου, της σκέψης και της διακίνησης ιδεών.
Όταν όμως η έννοια της ελευθερίας «βιάζεται» και μεταφράζεται σαν ασυδοσία, όταν η σκέψη φτάνει να σημαίνει παραλογισμός και όταν η διακίνηση ιδεών καταντά καλά ενορχηστρωμένη «προπαγάνδα»…τότε ή ο γιαλός είναι στραβός ή εμείς στραβά αρμενίζουμε!
Και πάμε στο ψητό, σήμερα θα είμαι σύντομος.
Δύο ρεύματα, δύο χειμαρρώδη και λασπωμένα ποτάμια που με την ορμή τους εμπόδιζαν και εμποδίζουν κάθε προσπάθεια του ελεύθερου πνεύματος να αναπτυχθεί κάνουν αισθητή την παρουσία τους για ακόμη μια φορά. Δύο τάσεις που ισοπέδωναν και ισοπεδώνουν κάθε έννοια ισότητας είναι πάλι εδώ και απειλούν να ξεστεριώσουν τις ρίζες της κοινωνίας μας. Δύο μυλόπετρες που θρυμμάτιζαν και θρυμματίζουν κάθε αξιοκρατικό και δίκαιο αίτημα άρχισαν πάλι να δουλεύουν αδιάκοπα.
Και όλα βαίνουν καλώς…εναντίον μας!
Αυτές οι δύο γάγγραινες που ροκανίζουν ύπουλα τα θεμέλια της -κουτσής αλλά υπαρκτής- Δημοκρατίας μας δεν είναι άλλες παρά ο Λαϊκισμός και ο Ελιτισμός.
Ξεμπερδεύοντας τη «γάτα» απ’ την «φρεγάτα»…
-Και τι σημαίνει ρε μπάρμπα «λαϊκισμός»;
Με δύο κουβέντες λαϊκισμός σημαίνει: Σου λέω αυτό που θέλεις να ακούσεις γιατί μόνο έτσι και θα σε εκμεταλλευτώ αλλά και εσύ θα νομίζεις ότι εγώ είμαι ο καλύτερος, ο ηθικότερος… Δηλαδή σου πουλάω φύκια για μεταξωτές κορδέλες και μου λες και ευχαριστώ!
Για θυμήσου τώρα καλέ μου αναγνώστη, πόσες φορές στη πολυτάραχη –ασχέτως της χρονικής σου εμπειρίας – ζωή σου, ήσουν το κορόιδο, το θύμα, και ο χρήσιμος ηλίθιος για να περνούν ζωή χαρισάμενη όσοι σε τάιζαν με παχιά λόγια… Για θυμήσου πόσες ακάλυπτες υποσχέσεις σου πούλησαν για αληθινές και τελικά βρέθηκες εκτεθειμένος και μόνος…
Ε, βέβαια τώρα είναι ωραίος ο λαϊκισμός! Πάμε τώρα στο άλλο άκρο.
Ο ψηλομύτης ελιτισμός δεν είναι παρά η εκδήλωση της πιο αμόρφωτης και απαίδευτης κλαρινοφιλελέ –όπως εύγλωττα έχει χαρακτηριστεί- έπαρσης. Ο ελιτισμός γεννιέται ακριβώς γιατί ο wanna be κάποιος θέλει να μονάχα να εξορίσει την άκομψη εξωτερική του περιβολή. Προφανώς γιατί άλλο θα δείχνει και έτσι θα παραπλανά, ενώ μέσα του θα –λέμε τώρα- προσπαθεί να κρύψει την αληθινή του ταυτότητα. Ο ελιτισμός επειδή τυχαίνει να είναι λεφτάς, θεωρεί ότι όλα μπορεί να τα εξαγοράσει. Και σήμερα μιλάμε γι’ αυτόν –τον ελιτισμό ντε-, γιατί ακριβώς εξαγοράζει ότι βρει μπροστά του. Από συνειδήσεις μέχρι φιστίκια..
Και αν ποτέ τολμήσουμε να κάνουμε μια σύντμηση, να κάνουμε ζευγαράκι τον Λαϊκισμό με τον Εθνικισμό ξέρετε τι θα μας βγει; Το πιο γνήσιο αμάλγαμα ολοκληρωτισμού…
Και δεύτε τελευταίων ασπασμών θεία Δημοκρατία..
Ωστόσο, τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να λύσουμε το πρόβλημα. Αλλά απ’ ότι βλέπω δε θα σας γεμίσει το μάτι.. Γραφικό θα το πείτε, παλιομοδίτικο και πασέ…
Εγώ θα το πω και θα το φωνάξω: Παιδεία το λένε!
Και είναι αδύνατο να υπάρχει Παιδεία και να μην υπάρχει Δημοκρατία. Όπως είναι και αδύνατο να υπάρχει Δημοκρατία και να μην υπάρχει ούτε ψίχουλο Παιδείας.
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι όσο αντιλαϊκός είναι ο λαϊκισμός τόσο αντιεθνικός είναι κι ο εθνικισμός. Αυτό που κάνουν είναι να υποβαθμίζουν πρώτα το επίπεδο και μετά να το ανατρέπουν, ευαγγελιζόμενοι τον Παράδεισο, τα πιλάφια και άλλα τινά.
Αυτά τα ακραία φαινόμενα που κονταροχτυπιούνται τόσο αμείλικτα στην πολιτική και κοινωνική αρένα της χώρας μας, πρέπει πια να εξοβελιστούν. Και θα τα διώξουμε εμείς. Όσοι δηλαδή θέλουμε πραγματικά να πατάμε στη γη έχοντας το βλέμμα στον ουρανό.
Το δίπολο αυτό θα σπάσει ακριβώς γιατί θα το σπάσουμε εμείς. Και θα το σπάσουμε επειδή δεν ανεχόμαστε πλέον να υποθηκεύουμε τους εαυτούς μας και την κοινωνία μας για χάρη των λίγων και μοναχοφάηδων.
Η απάντηση είναι μία: Δημοκρατία εδώ και τώρα! Κι η Δημοκρατία έχει την πολύ εκλεκτική συνήθεια να εμφανίζεται εκεί που λαός μετράει, ζυγίζει και κρίνει με άξονα το ρεαλισμό και τον ανθρωπισμό. Εσύ, θα μείνεις με τα χέρια σταυρωμένα;
