Οι κτηνωδίες με τα μαυροδέλφινα στις νήσους Φερόε

Τα νησιά Φερόε, που σημαίνει νησιά των προβάτων, είναι ένα σύμπλεγμα 18 νήσων και αποτελούν αυτόνομη κοινοβουλευτική δημοκρατία, από το 1948, που ανήκει στο Βασίλειο της Δανίας. Βρίσκονται στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό ανάμεσα στη Σκωτία, τη Νορβηγία και την Ισλανδία.Η γλώσσα τους προέρχεται από τη διάλεκτο που μιλούσαν στη Σκανδιναβία την εποχή των Βίκινγκς.

Εκεί έχουν γίνει γυρίσματα για τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών

Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού στα νησιά αυτά, τα τοπία των οποίων θυμίζουν παράδεισο, θανατώνονται  με τον πιο επαίσχυντο τρόπο μαυροδέλφινα, ζιφιίδες και δελφίνια. Πρόκειται για μία αποτρόπαια “γιορτή” – “τελετή ενηλικίωσης”, η οποία φημολογείται ότι προέρχεται από μία παράδοση των Βίκινγκς και έχει επικριθεί από επισκέπτες και φιλοζωικές οργανώσεις. Η παράδοση αυτή κρατά εδώ και 1000 χρόνια ενώ το κρέας φαλαινών(μαυροδέλφινα) μοιράζεται στους ντόπιους. Το κυνήγι των φαλαινών, είναι σημαντικό στοιχείο του πολιτισμού τους.

Οι κυνηγοί οδηγούν σιγά-σιγά τις φάλαινες στην ακροθαλασσιά, το οποίο το πετυχαίνουν γιατί το είδος  των φαλαινών αυτό αναζητά την “συντροφιά” και εκεί τις θανατώνουν με βάναυσο τρόπο. Μάλιστα, μαζεύονται εκατοντάδες θεατές, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και πολλά παιδιά.

Έχει γίνει και σχετική ερώτηση στην Ευρωβουλή. Μεταξύ άλλων αναφερόταν στην ερώτηση:” Οι Νήσοι Φερόε ανήκουν στο Βασίλειο της Δανίας και η Δανία τους χορηγεί επιδοτήσεις αντί να δώσει τέλος σε αυτήν τη σφαγή. Μολονότι οι κάτοικοι των νήσων αυτών είναι Δανοί και ζουν υπό τη δανική κυριαρχία, η Δανία παραπέμπει στην αυτοδιοίκηση και την πολιτισμική αυτονομία των εν λόγω νήσων ισχυριζόμενη ότι δεν πρόκειται για χώρα της ΕΕ και ως εκ τούτου δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοια.”

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν αρκετά αντεπιχειρήματα που δικαιολογούν αυτή την πράξη. Ειδικοί υποστηρίζουν πως δεν πρόκειται για μία “τελετή μύησης”, απλά το κρέας των φαλαινών αποτελεί πολύτιμη τροφή κατά τους χειμερινούς μήνες, για τους κατοίκους αυτών των άγονων και απομακρυσμένων νησιών. Επίσης, το είδος της φάλαινας πιλότου που θανατώνεται δεν θεωρείται είδος υπό εξαφάνιση και το κυνήγι της αξιολογείται ως βιώσιμο σύμφωνα με τα κριτήρια της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN). Ακόμη, στα νησιά αυτά υπάρχει νομοθεσία, η οποία απαγορεύει την πρόκληση αδικαιολόγητου πόνου κατά την διάρκεια της φαλαινοθηρίας.Τέλος, ο θάνατος των ζώων προκαλείται από ένα χτύπημα στη σπονδυλική στήλη που κόβει μια αρτηρία και προκαλεί το θάνατο σε 30 δευτερόλεπτα το μέγιστο, παρότι το νερό βάφεται κόκκινο.