Κατάληψη και…Πανεπιστήμιο;
Θα ήθελα να ακολουθήσω μια διαφορετική διαδρομή για αυτό το άρθρο.
Αυτή η διαδρομή ξεκινάει από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού και συγκεκριμένα στην περιοχή της California. Εκεί υπάρχει ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια, το UC Berkley. Πρόκειται για ένα από τα πλέον διάσημα πανεπιστήμια στον κόσμο τόσο για τις ακαδημαϊκές επιτυχίες και τα επιτεύγματα στην έρευνα όσο και για το ότι παραδοσιακά θεωρείται ως το μέρος όπου γεννήθηκε το κίνημα ελευθερίας του λόγου στις Η.Π.Α.
Ας δούμε,όμως, μια τελείως διαφορετική πλευρά του. Στις αρχές,λοιπόν, του φετινού ακαδημαϊκούέτους έγινε κάτι -ίσως ανήκουστο για οργισμένους ανθρώπους-, έγινε κατάληψη στο Πανεπιστήμιο από τους φοιτητές. Η κίνηση τους αυτή, ήρθε σαν απάντηση στην Σύγκλητο του Πανεπιστήμιου που ήθελε να γίνει αύξηση 25% των διδάκτρων και απόλυση ενός ποσοστού του προσωπικού, λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Δεν σας θυμίζει κάτι αυτό? Σίγουρα όλοι στις σχολές μας έχουμε δει να συμβαίνουν καταλήψεις για αντίστοιχους λόγους. Ήθελα να αναφέρω αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα για να δει κανείς ότι η γενικότερη χρήση του θεσμού των καταλήψεων δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την αξιοπιστία ενός Πανεπιστημίου….Η υπερβολική και άσκοπη χρήση, όμως??
Ας φύγουμε από την δυτική πλευρά του Ατλαντικού και ας επιστρέψουμε σιγά σιγά κάπου νότια των Βαλκανίων,νοτιοανατολικά της Ευρώπης, στην Ελλάδα.
Η Ελλάδα,λοιπόν…… δημόσια Πανεπιστήμια-προς το παρόν τουλάχιστον. Το φαινόμενο των καταλήψεων δεν αποτελεί ένα σπάνιο γεγονός, άλλα κάτι πολύ σύνηθες. Οι λόγοι των καταλήψεων? Κάποιες φορές αστείοι και κάποιες πολύ σοβαροί. Τώρα βέβαια σαν αναγνώστες θα σκεφτείτε και ποιος είναι ικανός να κρίνει τι είναι σοβαρό και τι όχι? Πιστεύω πως θα συμφωνήσουμε ότι η κατάληψη σε μια σχολή με αίτημα “Να παραιτηθεί ο Ομπάμα” ή “Να βγει η Ελλάδα από το ευρώ” αποτελεί ένα αστείο αίτημα που έχει πιθανότητες επίτευξης 0%. Αντίθετα, η κατάληψη με αιτία την αντίσταση απέναντι στην άδικη συμπεριφορά καθηγητή ή ακόμα και την διαφωνία απέναντι στο πρόγραμμα σπουδών της σχολής αποτελούν κάποιες από τις πλέον σοβαρές αιτίες.
Με μια γενική ματιά, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι επικρατεί ένα χάος όσον αφορά το θέμα των καταλήψεων. Δεν ξέρει κανείς που ξεκινάνε και που σταματάνε τα σοβαρά αιτήματα των φοιτητικών συλλόγων. Από ένα εργαλείο πίεσης απέναντι στους καθηγητές, την Κυβέρνηση ακόμα και την χώρα(!), έγινε μια κίνηση που έχει διαβρωθεί και εξευτελιστεί στο βωμό της επονομαζόμενης επανάστασης. Μια επανάσταση που λαμβάνει, όλως τυχαίως τέλος, με το που παίρνει κανείς πτυχίο. Υπάρχουν περιπτώσεις που ακόμα και αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι για την κατάληψη ή την αποχή από τα μαθήματα, οι ίδιοι οι φοιτητές θέτουν τον πήχη τόσο χαμηλά με διοργάνωση πάρτυ κατά την διάρκειατης κατάληψης που αυτόματα καθιστά δύσκολη την αποδοχή της ίδιας της κατάληψης από μεγάλο ποσοστό των υπολοίπων .
Μήπως πρέπει όλοι σαν φοιτητές να προβληματιστούμε? Μήπως είναι καιρός να ξεκινήσουμε την ενεργή συμμετοχή στις συνελεύσεις του συλλόγου? Έτσι, ίσως, καταφέρουμε να αποφευχθεί πιθανή απραγία απέναντι σε σπουδαίες καταστάσεις ή ακόμα και πιθανές ακραίες αντιδράσεις σε καταστάσεις που δεν το απαιτούν.