Πηγή εικόνας: popaganda.gr

Ως εργασία στο σεξ μπορούμε να ορίσουμε την παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών με κάποιου είδους αντάλλαγμα ή ανταμοιβή, επί παραδείγματι χρήματα. Συνηθίζουμε να ακούμε για την σεξεργασία υπό τον όρο της πορνείας. Ακόμη, πολλοί μιλούν για άτομα που εκδίδονται επ’ αμοιβή. Η υιοθέτηση του όρου εργασία στο σεξ έναντι των υπολοίπων αναφερόμενων αποσκοπεί στην κανονικοποίηση της εν λόγω επαγγελματικής επιλογής, να μπορεί να νοηθεί ως ένας αποδεκτός τρόπος να βιοποριστεί κανείς. Είναι γνωστές οι στιγματιστικές κοινωνικές αναπαραστάσεις που συνοδεύουν το συγκεκριμένο επάγγελμα.  

Η εργασία στο σεξ μπορεί να προσεγγιστεί ως κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο έχουν πλησιάσει με διαφορετικούς τρόπους διάφορες σχολές σκέψης. Σύμφωνα με τον δομολειτουργισμό, η εργασία στο σεξ επιτρέπει, μέσω των υπηρεσιών που προσφέρει, την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και ευρύτερα την κοινωνική αρμονία. Με βάση την θεωρία της κοινωνικής σύγκρουσης, η δομή της κοινωνίας ευνοεί τις ανισότητες, θύμα των οποίων φαίνεται να είναι οι λιγότερο προνομιούχοι εκπρόσωποι της. Σημειώνεται ότι η ανισότητα οδηγεί σε διαφορετικές θέσεις στο κοινωνικό συγκείμενο, με τους εργαζομένους στο σεξ να είναι εκείνοι που πλήττονται και οδηγούνται στην εν λόγω επαγγελματική επιλογή. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι θέσεις του empowerment model και oppression model. Το empowerment model προσεγγίζει την εργασία στο σεξ υπό το φως της ελεύθερης, συνειδητής επιλογής, ενώ το oppression model κάνει λόγο για τη βία που ασκείται σε βάρος των γυναικών εκ μέρους των ανδρών, τους βασικούς εκφραστές της πατριαρχίας.

Από νομικής άποψης, φαίνεται να υπάρχουν αντίστοιχα ρεύματα σκέψης αναφορικά με τη σεξεργασία. Ενδεικτικά, αναφέρονται το σουηδικό και το ολλανδικό μοντέλο. Ειδικότερα, το σουηδικό μοντέλο υποστηρίζει ότι τα άτομα που εργάζονται στο σεξ είναι εκ προοιμίου θύματα εμπορίας ανθρώπων και εισηγείται την ποινικοποίηση του επαγγέλματος σε μια προσπάθεια προστασίας των ατόμων αυτών. Τα διαθέσιμα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα του εν λόγω μοντέλου αποφαίνονται για την αποτυχία του, μιας και παρατηρείται ακόμα μεγαλύτερη ευαλωτότητα στη βία προς τα άτομα που ασκούν το επάγγελμα σε νομικό καθεστώς παρανομίας.  Παράλληλα, φαίνεται ότι η ποινικοποίηση της εργασίας στο σεξ ανάγεται σε ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μιας και καταστρατηγεί την αρχή περί της αυτονομίας και αυτοδιάθεσης των ατόμων. Υπογραμμίζεται ότι η σεξεργασία δεν αποτελεί μορφή trafficking, αφού η σεξουαλική πράξη είναι συναινετική και η επιλογή του συγκεκριμένου επαγγέλματος είναι συνειδητή. 

Πηγή εικόνας: genderacrossborders.wordpress.com

Από την άλλη πλευρά, το ολλανδικό μοντέλο τάσσεται κατά της ποινικοποίησης της εργασίας στο σεξ, μιας και δημιουργεί ένα έδαφος πρόσφορο για κοινωνικό αποκλεισμό, στιγματισμό και εκμετάλλευση. Παράλληλα, αναγνωρίζει ότι η εξίσωση της σεξεργασίας με τα υπόλοιπα επαγγέλματα θωρακίζει την εν λόγω επαγγελματική ομάδα και δημιουργεί τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για την επανεγγραφή τους στον κοινωνικό ιστό.  

Στην Ελλάδα, η εργασία στο σεξ είναι νόμιμη, δηλαδή υπάρχει η δυνατότητα έκδοσης άδειας εργασίας και κατ’ επέκταση δυνατότητα εργασίας, βάσει του νόμου 2734/1999. Χρήζει επισήμανσης το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος νόμος κάνει λόγο για εκδιδόμενα άτομα και όχι για άτομα που εργάζονται στο σεξ. Επιπρόσθετα, δίνεται η δυνατότητα για άδεια εγκατάστασης και χρήσης οικημάτων καθώς και την πρόσληψη υπηρετικού/οικιακού προσωπικού. Ωστόσο, τα κριτήρια που ορίζονται για την έκδοση των απαιτούμενων πιστοποιητικών καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο έως και αδύνατο το εν λόγω εγχείρημα. Το γεγονός αυτό εκθέτει τα άτομα που εργάζονται στο σεξ σε ένα καθεστώς αποκλεισμού, περιθωριοποίησης και αορατότητας.