Πηγή Φωτογραφίας

Δεν είναι δυνατό να είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους και να μην είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους.
Martin Luther King, 1929-1968, Αφροαμερικανός ηγέτης

Πρόσφατα ανακοινώθηκε πως έγινε δεκτή η αποφυλάκιση του Άκη Τσοχατζόπουλου με περιοριστικούς όρους. Η πέμπτη στη σειρά αίτηση ενός ανθρώπου που έφαγε την ζωή με το κουτάλι και τώρα στα γεράματα διεκδικεί ίση μεταχείριση, παρά τα ατοπήματα του παρελθόντος. Πριν από δυο εβδομάδες έγινε γνωστή η αθώωση των εμπλεκομένων στο “Σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου”, το οποίο έκρινε πως δεν υπήρξε βλάβη προς το δημόσιο, ούτε και ξέπλυμα μαύρου χρήματος και παράνομες ανταλλαγές δημοσίων εκτάσεων.

Δυο υποθέσεις, μια 16ετία στον 21ο αιώνα. 9 κυβερνήσεις εκ των οποίων 3 υπηρεσιακές. 2 σκάνδαλα που έμελλε να αποτελέσουν την ταφόπλακα της ελληνικής πολιτικής και να διαμορφώσουν μεταξύ άλλων την πορεία των ελληνικών τεκταινόμενων σε βάθος χρόνου. Γιατί ασχολούμαι μετά από τόσα χρόνια για κάτι για το οποίο δεν υπάρχει σωτηρία;

Μιλώ για την ελληνική πραγματικότητα προφανώς. Μια χώρα υποθηκευμένη για τα επόμενα 100 χρόνια με το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας περιουσίας να ιδιωτικοποιείται, το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας να υποαπασχολείται και τα κίνητρα για καινοτομία,επιχειρηματικότητα και επενδύσεις να παίρνουν το κατήφορο μονοπάτι του Σίσυφου. Μιλώ για τον ελληνικό λαό που με μνήμη χρυσόψαρου νεκρανασταίνει χρεοκοπημένες πολιτικές φιγούρες, εναποθέτει τις ελπίδες του σε ιδεολογήματα της δεκάρας ενώ σπεύδει να διαμαρτυρηθεί ως άλλος ισαποστάκης για τα “στραβά μάτια” της δικαιοσύνης… όταν και όποτε αυτό τον συμφέρει. Τι εννοώ;

Μονή Βατοπεδίου

Από τα αριστερά: Αρσένιος και Εφραίμ οδηγούνται στο ειδώλιο του κατηγορουμένου για την Υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου

"..... Αναλαμβάνουμε το μερίδιο των ευθυνών μας, γνωρίζω ότι από όσα σκανδαλώδη έγιναν στο Βατοπέδι οι πολίτες έχουν πληγωθεί, η κυβέρνηση έχει αντικειμενική πολιτική ευθύνη για κάθε ζήτημα που πληγώνει τους πολίτες. Αναλαμβάνω με ευθύτητα το μερίδιο των ευθυνών που μας αναλογεί. ........"

Ναι. Ο τότε ολίγων ημερών left Πρωθυπουργός της χώρας, Κωνσταντίνος Καραμανλής παραδέχεται την φύση του σκανδάλου και αναλαμβάνει τις όποιες πολιτικές ευθύνες του αναλογούν. Τι κρίμα που συνταγματικά υπάρχει το δίχτυ που ονομάζεται Ν.3126/2003 ή γενικότερα το άρθρο 86 και προστατεύει τα πολιτικά πρόσωπα από πιθανές ευθύνες που αφορούν ξέπλυμα μαύρου χρήματος, εφόσον όπως αναφέρει και ο συνταγματολόγος Ε. Βενιζέλος “το ξέπλυμα μαύρου χρήματος δεν ανήκει στις αρμοδιότητες ενός Υπουργού για τις οποίες μεριμνά αυτός ο νόμος”. Έτσι με ένα συγχωροχάρτι και με την νομιμότητα που του δίνει το αξίωμα του, ο Καραμανλής διέλυσε κατ’επείγον τις διαδικασίες της τότε Βουλής το 2009 παραγράφοντας έτσι όλα τα αδικήματα. Έλα που όμως η δικαιοσύνη που αν και πάντα βρισκόταν σε βαριά κατάθλιψη, εκείνη την περίοδο “έπαιρνε Zoloft” και έκρινε μετά από 3 εξεταστικές επιτροπές πως υπάρχουν ποινικές ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα της τότε κυβέρνησης και άλλων διαπλεκόμενων της Μονής καθώς το 2015 ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης,Μπασιάκος, αντάλλαξε στην ουσία την Λίμνη και τις γύρω περιοχές με μερικά εκ των πιο σημαντικών και καλύτερων ακινήτων – “φιλέτων” του ελληνικού δημοσίου στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, στο Ολυμπιακό χωριό, στις παραθαλάσσιες περιοχές της Χαλκιδικής, της Καβάλας, του Γραμματικού Αττικής κ.ο.κ.

Και τι έκανε η “κυρίαρχη” Ελληνική Πολιτεία για αυτό; Παραιτήθηκε από την απόφαση 197/2015 του τριμελούς Εφετείου Κομοτηνής, το οποίο έκρινε πως η λίμνη Βιστωνίδα και οι παραλίμνιες περιοχές ανήκουν στο Δημόσιο και επομένως κακώς ανταλλάχθηκαν, αναγνωρίζοντας Χρυσόβουλα,Σιγγίλια και βασιλικά διατάγματα πριν από 200 χρόνια.

Πως αντέδρασε η κοινωνία; Προπηλάκισε στην αρχή, χρησιμοποίησε την ψήφο της για να αναδείξει το αμέσως επόμενο κόμμα του δικομματισμού αλλά κυρίως ξεχάστηκε και δεν ασχολήθηκε περαιτέρω. Απογοήτευση; Άνοια; “Έχω καλύτερα πράγμα να ασχοληθώ”; ήταν μερικά από τα συναισθήματα-συμπεριφορές που κυριαρχούσαν στην ελληνική συνείδηση τα οποία σε συνδυασμό με την πρώτη απαξιωτική για τη νοημοσύνη των πολιτών απόφαση της 1ης ανακριτικής ότι πρόκειται περί ευθυνών πλημμελούς εποπτείας συνέβαλαν στο να την βγάλουν καθαρή τόσο τα πολιτικά λαμόγια όσο και η Εκκλησία ΑΕ, για την οποία δεν έγινε λόγος περί Ηγουμένων που κατείχαν offshore εταιρείες κ.ο.κ.

Υπόθεση Εξοπλιστικών – AKIS TSOXATZOPOULOS

Ο Άκης Τσοχατζόπουλος μετά την καταδίκη του για ξέπλυμα μαύρου χρήματος οδηγείται στις φυλακές της ΓΑΔΑ.

Όλοι είμαστε familiar με το όνομα Τσοχατζόπουλος στην χώρα. Άλλοι μνημονεύονται τον παρολίγον Πρωθυπουργό ως μια από τις πιο επιφανείς πολιτικές προσωπικότητες της χώρας, άλλοι κάνουν λόγο για τα χρυσά χρόνια του καπιταλισμού στην χώρα επί Πασόκ ενώ άλλοι θυμούνται τη μελανή σελίδα στο διεφθαρμένο πολιτικό πεδίο της μεταπολίτευσης στο οποίο ο προαναφερθείς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο “Θεσσαλονικιός” που γεννήθηκε στην Αθήνα και έπαιξε δυο χρονιές μπασκετμπολίστας στον ΠΑΟΚ θα έλεγε κανείς πως έχει όλα τα φόντα και τα..προσόντα να γίνει πράγματι ένα στολίδι της ελληνικής μεταπολίτευσης και να αφήσει μια θετική παρακαταθήκη πίσω του. Σπουδαγμένος σε μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ανοιχτόμυαλος με πολυετή παραμονή και εργασία στο εξωτερικό και προσωπικός φίλος του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, δεν περίμενε ποτέ πως θα έχανε την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ και συνεπώς την Πρωθυπουργία της χώρας από τον Κώστα Σημίτη, τον ανυπόληπτο εκείνο νεανία που δεν προερχόταν από κάποιο γνωστό “πράσινο” τζάκι.

20 χρόνια μετά από εκείνη την μοιραία βραδιά, ο Άκης όντας 77 ετών δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνο το στιβαρό,γεμάτο μαγκιά πολιτικό λεβέντη που χόρευε τα ζεϊμπέκικα το ένα μετά το άλλο. Πίσω από τα κάγκελα της ΓΑΔΑ και εμφανώς καταβεβλημένος από τα γηρατειά, τα οποία δεν “εξαγοράζονται”, αποτελεί πλέον μουσειακό έκθεμα της εποχής των μεγάλων πάρτι. Για άλλους αποδιοπομπαίος τράγος ή εξιλαστήριο θύμα, για άλλους μια πολιτική ιδιοφυΐα ενώ για τους περισσοτέρους ένα ακόμα ανυπόληπτο ανδρείκελο που έχτισε καριέρα στις πλάτες των Ελλήνων φορολογουμένων, ο Άκης Τσοχατζόπουλος όσα χρόνια και αν περάσουν θα μας θυμίζει πάντα πως ο πολιτικός στίβος δεν είναι απλώς ένα λειτούργημα αλλά μια “επένδυση” ζωής.

Με τα πολλά και με τα λίγα βρέθηκε το 2013 να καταδικάζεται πρωτόδικα σε ποινή κάθειρξης 20 ετών με την κατηγορία  του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Συγκεκριμένα, ο Άκης Τσοχατζόπουλος και οι συνεργάτες του συνέστησαν εγκληματική οργάνωση και για την πραγμάτωση του σκοπού τους ίδρυσαν τρεις Off shore εταιρείες, τις BLUBELL, ΝΟΒΙLIS και TORCASO, μέσω των οποίων προέβησαν σε σειρά παράνομων πράξεων, μεταξύ άλλων και νομιμοποίηση παράνομων αμοιβών μέσω του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Σε αυτές τις εταιρίες ιδιοκτήτης φαινόταν να είναι ο Άκης Τσοχατζόπουλος.Το πόρισμα των δύο Εισαγγελέων ανέφερε επίσης: “Το χρονικό διάστημα από τον Μάιο 1998 έως τις 7/6/2001 φέρεται να απέκρυψε περιουσία συνολικού ύψους 16.202.000 ελβετικών φράγκων και 1.748.000 δολαρίων ΗΠΑ, χρήματα τα οποία αποτελούν προϊόν παθητικής δωροδοκίας του ίδιου σχετικά με τις συμβάσεις προμήθειας των οπλικών συστημάτων TOR M1. Την 2/12/2002 φέρεται να απέκρυψε περιουσία συνολικού ύψους 2.960.225 ελβετικών φράγκων σχετικά με τις συμβάσεις ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ και ΠΟΣΕΙΔΩΝ 2 (υποβρύχια) τα οποία αποτελούν παράνομη αμοιβή που κατέβαλε μέσω άλλης εταιρίας η γερμανική εταιρία FERROSTAAL. Συνολικά, το ποσό που καταλογίζεται ότι έλαβε ο πρώην υπουργός ανέρχεται σε περίπου 54 εκατομμύρια ευρώ μέσα σε μία δεκαετία. Συγκεκριμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε πως ο Άκης Τσοχατζόπουλος ζητούσε ωφελήματα κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Άμυνας από την άνοιξη του 1997 έως και τον Οκτώβριο του 2001, τα δε χρήματα που εισέπραξε διακινήθηκαν τμηματικά και μέσω άλλων προσώπων ή εταιρειών, ώστε να αποκρυφτεί η πραγματική τους προέλευση.

Εν κατακλείδι….

Και αν σου φάνηκε πως αυτό το άρθρο τελειώνει κάπως απότομα, υπάρχει λόγο ακόμα και γι’αυτό. Σκοπός μου είναι να υπερτονίσω μέσα από αυτά τα δυο μεγάλα σκάνδαλα, αυτό της Μονής Βατοπεδίου επί ΝΔ και της Υπόθεσης των Εξοπλιστικών επί ΠΑΣΟΚ, το πόσο διεφθαρμένο κράτος είμαστε και πόσο αμετανόητα ηλίθιοι είμαστε σαν λαός. Διότι, αφενός οι νεότεροι μέσω της συνεχής απαξίωσης και αδιαφορίας που δείχνουν στην γενικότερη πολιτική ιστορία της χώρας πέφτουν θύματα λαϊκιστών και “νέων” πολιτικών καιροσκόπων και αφετέρου οι παλαιότεροι εισέρχονται επιλεκτικά στη λήθη και ευαγγελίζονται την επάνοδο αυτών των ανδρείκελων στην πολιτική σκηνή της χώρας. Αυτό το πολιτικό “necromancing” δίνει και παίρνει αυτές τις μέρες που έχουν επανέλθει στην επικαιρότητα αυτά τα δυο σκάνδαλα με τους νεοδημοκράτες από τη μια να στρώνουν βάγια στους διαδρόμους του δικαστικού μεγάρου όπου “αθωώθηκαν” οι ιθύνοντες νόες της Μονής Βατοπεδίου και από την άλλη να ασκούν κριτική στην αποφυλάκιση του Τσοχατζόπουλου. Επιπροσθέτως, οι Πασόκοι οι οποίοι ξεπήδησαν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τώρα με τα ευφάνταστα σενάρια της “Ανάστασης Κεντρώου Χώρου” φρόντισαν να υπερασπιστούν το στολίδι του σοσιαλισμού που “τίμησε” την θέση του προφασιζόμενοι την επιβαρυμένη υγεία του ενώ έτρεξαν να επικρίνουν την δικαιοσύνη που αθώωσε την κλίκα του γαλάζιου σχεδίου με τις ανταλλαγές ακινήτων του Δημοσίου… οποία αξιοπρέπεια και ήθος μεταξύ Φαρισαίων Υποκριτών που διυλίζουν τον κώνωπα και ευαγγελίζονται μια δικαιοσύνη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους.

Την ώρα που στην χώρα προνομοθετούνται μέτρα και υπογράφεται 4ο μνημόνιο χωρίς ωφέλιμα ανταλλάγματα, άτομα μορφωμένα και με δυνατότητες παραγωγικής ενασχόλησης ξοδεύουν ενέργεια παίζοντας τη γάτα και το ποντίκι για μικροκομματικά κατινιάσματα και χρεοκοπημένες ιδεολογίες και ονόματα…