Αποτύπωμα. Σημάδι.
Δακτυλικό αποτύπωμα. Σημάδι, το σημάδι, εξακρίβωσης της ταυτότητας του ατόμου.
Το στοιχείο μοναδικότητας του, το χαρακτηριστικό που εκ φύσεως τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους. Ένα άτομο που είναι μοναδικό ή καλύτερα που έχει τη δυνατότητα να γίνει μοναδικό.

Μου αρέσουν οι άνθρωποι με αποτύπωμα. Όχι το δακτυλικό, αυτό το έχουν όλοι και ας είναι το μόνο που τους ξεχωρίζει εξ αρχής από τους άλλους. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που θέλουν να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα, το δικό τους στίγμα. Βασικά… μόνο αυτοί μου αρέσουν και με το αρέσουν εννοώ σαφώς με εμπνέουν, τους έχω ανάγκη, τους χρειάζεστε, μας είναι απαραίτητοι. Γιατί τι πιο ωραίο από το να ξέρεις πως υπάρχει κάπου εκεί έξω η πηγή έμπνευσης και η αιτία εκκίνησης σου;

Είναι αυτοί λοιπόν.
Αυτοί που αναγνωρίζεις το βλέμμα τους στο βάθος, αποκωδικοποιείς τη φωνή τους και αντιλαμβάνεσαι το πάθος τους. Είναι ο τρόπος που παθιάζονται στα ζητήματα που τους αφορούν, που πιστεύουν πως μπορούν να συνδράμουν, που μπορούν να φέρουν την αλλαγή, να γίνουν η αλλαγή. Είναι ο τρόπος που περπατούν με μια αυτοπεποίθηση,  ο χειρισμός καταστάσεων. Είναι ο τρόπος.

Ο τρόπος που όλος ο κόσμος γυρνά όμως εκείνοι παραμένουν σταθεροί.

Γιατί ήρθαν για να αφήσουν το σημάδι τους.
Μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία. Μην μπερδεύεσαι… είναι φιλόδοξοι όχι υπερόπτες. Γνωρίζουν τι αξίζουν όμως δεν θα στο δείξουν , θα σε αφήσουν να το αντιληφθείς μόνος σου και θα σε κάνουν να τους έχεις ανάγκη. Θέλουν να σε κάνουν να τους ανακαλύψεις και θες να τους ανακαλύψεις. Ξεκινούν από μεγάλες συζητήσεις. Είναι βέβαια δύσκολο να τους αντιληφθείς αν δεν τους ψάχνεις . Δεν κάνουν επίδειξη και φοβούνται την κριτική. Μπορεί να την έχουν ανάγκη για να συνεχίσουν όμως όταν η κριτική αναμιγνύεται με τη ζήλια και το φθόνο δεν έχει καμία απολύτως αξία.

Και εκεί στην απόλυτη απουσία αξίας βρίσκονται οι άνθρωποι που με φοβίζουν. Αυτοί που τους ρωτάς τι θα κάνουν αύριο, ποιο είναι το μέλλον τους , πότε θα προχωρήσουν και σου απαντούν θα δείξει… Θα δείξει η κατάσταση από μόνη της. Θα μπουν μέσα σε αυτή και θα τους παρασύρει όπως ο άνεμος το φύλλο. Δεν τους ενδιαφέρει γιατί έπεσαν, γιατί τους πατούν, γιατί δεν είναι εκεί πάνω, γιατί…

“Γιατί το γιατί είναι δύσκολο να το μάθεις και όταν το μάθεις ακόμα πιο δύσκολο να το αντέξεις.”

Εν τέλει μου αρέσουν οι άνθρωποι με αποτύπωμα. Με καθαρό βλέμμα και μάτια φιλόδοξα. Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι πιο σημαντικό, κάτι πιο απαραίτητο για να έρθει η αλλαγή, για να υπάρξει συνέχεια.
Για την ακρίβεια δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα άλλο.