Ο ηθοποιός Μιχαλης Συριοπουλος σε μια συνέντευξη στο Inzone.gr
Η κουβέντα με ένα άτομο που θαυμάζεις τόσο σαν καλλιτέχνη όσο και σαν προσωπικότητα μόνο πολύπλευρη και ενδιαφέρουσα μπορεί να αποδειχτεί. Ο ταλαντούχος ηθοποιός Μιχάλης Συριόπουλος μας μιλά για το Θέατρο , την συνεργασία του με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και την παράσταση Αγγέλα στην οποία πρωταγωνιστεί. Τα υπόλοιπα στην συνέντευξη που ακολουθεί.
1) Πότε και με ποια αφορμή ξεκίνησε η ενασχόληση σας με την υποκριτική?
Η απάντηση θα είναι εξαιρετικά κοινότοπη. Στο νηπιαγωγείο. Αυτό το επάγγελμα φυτρώνει μέσα σου συνήθως και μετά το κατακτάς σιγά σιγά. Ανήκω λοιπόν σε αυτούς που από πολύ μικρή ηλικία είπε η δασκάλα στη μαμά μου ότι το παιδί σας θα γίνει ηθοποιός. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν την διέψευσα. Τώρα όσον αφορά την αφορμή , μερικές φορές είναι απλά ανάγκη να γίνουν κάποια πράγματα, είναι έμφυτο. Άλλο αν αρέσουμε, αυτό είναι εξαιρετικά υποκειμενικό. Εγώ νομίζω ότι ανήκω στο θέατρο.
2) Ποια θεωρείτε ότι μπορεί να είναι η σχέση μεταξύ ενός ηθοποιού πάνω στην σκηνή και ενός θεατή?
Κατά αρχήν ο ηθοποιός υπάρχει επειδή υπάρχει ο θεατής. Όλη η μαγεία στο θέατρο είναι όταν συγχρονίζονται οι ανάσες των ηθοποιών με αυτές των θεατών. Αυτό συμβαίνει σπάνια αλλά όταν συμβεί το θέατρο είναι μία μυσταγωγία. Από την άλλη υπάρχουν διαφόρων ειδών θεατές. Υπάρχουν παραδείγματος χάριν θεατές οι οποίοι νομίζουν πως μπορούν να επιβάλλουν τη γνώμη τους στους ηθοποιούς για τον τρόπο που παίζουν. Λατρεύω το κοινό και όταν δεν έχω παραστάσεις μου λείπει αυτή η αύρα και αυτή η ενέργεια που βγάζει σε κάθε παράσταση.
3) Πώς αισθανθήκατε την πρώτη φορά που βρεθήκατε στην Επίδαυρο?
Ήμουν χαμένος στο χωροχρόνο. Πιστεύω πολύ σαν άνθρωπος στις ενέργειες και στον χώρο και χρόνο γενικότερα. Στην Επίδαυρο και στους Δελφούς έπαθα κάτι που εύχομαι να το ξαναβιώσω και μάλιστα το ένιωσα και τη δεύτερη φορά που πήγα στην Επίδαυρο ως ηθοποιός . Δεν μπορώ να το περιγράψω με λέξεις αλλά είναι μια σύνδεση με τις ενέργειες των ανθρώπων που πάτησαν εκεί πάνω, αρκεί να το πιστέψεις. Όλα μπορούν να υπάρχουν αρκεί να τα πιστέψεις. Είμαστε πολύ λίγοι μπροστά σε κάτι τέτοια πράγματα, σε τέτοια θαύματα .
4) Υπάρχει κάποιος σκηνοθέτης με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε ή κάποιος που θέλετε να ξανασυνεργαστείτε επειδή θεωρείτε ότι σας βοήθησε να εξελιχτείτε σαν ηθοποιός?
Νομίζω ότι αν αρχίσω και λέω ονόματα θα αδικήσω σίγουρα κάποιους. Είναι πάρα πολλοί σκηνοθέτες με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ και είναι πάρα πολλοί σκηνοθέτες με τους οποίους θα ήθελα να ξανασυνεργαστώ. Αποφάσισα όμως να αρχίσω και να χτυπάω ο ίδιος τις πόρτες των σκηνοθετών που με ενδιαφέρουν, πράγμα που δεν έχω κάνει ποτέ. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να το τολμήσω.
5) Η καλύτερη στιγμή στην πορεία σας μέχρι τώρα ως ηθοποιός ή ως σκηνοθέτης?
Ξέρεις επειδή κάθε παράσταση είναι μοναδική ,δεν είναι κασέτα και επειδή το κοινό δεν είναι πάντα το ίδιο, κάθε φορά δημιουργείται από την αρχή, οι μαγικές στιγμές που μπορούν να συμβούν είναι πολλές . Θα ήμουν πολύ αχάριστος αν ξεχώριζα κάποια δουλειά ή κάποια στιγμή γιατί έχουν συμβεί πολλά και διαφορετικά πράγματα που εμένα ή με συγκινούν ή με κάνουν να πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα. Ακόμη και ατυχήματα που συμβαίνουν πάνω στη σκηνή και σου μένουν χαραγμένα ή στο σώμα ή στο μυαλό, είναι γενικά πολλές οι στιγμές. Αυτές είναι λεγόμενες ώρες πτήσης που σιγά σιγά όσο περνάνε τα χρόνια είναι γαλόνια.
6) Θέατρο ,Τηλεόραση ή Κινηματογράφος?
Αν είχα την αλφάβητα μπροστά μου θα σου έλεγα πως βρίσκομαι μόλις στο γράμμα Δ στο θέατρο, στον κινηματογράφο είμαι αναλφάβητος και στην τηλεόραση είμαι στο μικρό άλφα. Επομένως είναι κάτι στο οποίο δεν μπορώ να σου απαντήσω γιατί το ένα δεν το ξέρω και το άλλο το ξέρω ελάχιστα. Πάντως θεωρώ πως την μαγεία μπορείς να τη βρεις σε κάθε είδος από αυτά.
7)Μιλήστε μας για την μακρόχρονη συνεργασία σας με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Το Κρατικό θέατρο για μένα ήταν για μένα ένα πολύ μεγάλο βάσανο. Θυμάμαι από παιδάκι που έλεγα πώς όταν γίνω 18 θα δώσω εξετάσεις εκεί για να γίνω ηθοποιός. Δεν τα κατάφερα ενώ έδωσα τρεις φορές. Κάποιες φορές κοβόμουν στη δεύτερη φάση. Την τέταρτη φορά όντας πλέον σπουδαστής στην δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου έπαιξα σε μια παραγωγή του ΚΘΒΕ ένα ρόλο στο ΄Λεωφορείον ο πόθος’. Για μένα ήταν πάντα ένας λαβύρινθος όπως και τα κτίρια του , δύσκολα, μαρμάρινα και πολύπλοκα. Τα τελευταία χρόνια μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω σπουδαίους ρόλους στο ΚΘΒΕ, οπότε η κατάσταση άλλαξε, είναι σαν να λύθηκαν τα μάγια . Είναι ένας σπουδαίος οργανισμός, ένα διαμάντι το οποίο πρέπει να φροντίσουμε όλοι μας και οικονομικά και καλλιτεχνικά κυρίως είτε είμαστε ηθοποιοί ,είτε είμαστε θεατές , είτε σκηνοθέτες. Και νομίζω πως το Κρατικό θέατρο τον τελευταίο καιρό ακούγεται όσο ποτέ για τα καλλιτεχνικά του δρώμενα και αυτό είναι πολύ παρήγορο.
8)Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τον ρόλο που ερμηνεύεται στην παράσταση Αγγέλα* του ΚΘΒΕ?
Έχω την χαρά να ερμηνεύω τον ρόλο του Λάμπρου , του αδελφού της Τασίας , της υπηρέτριας που έχει αυτοκτονήσει . Είναι ένας νέος ο οποίος αντιπροσωπεύει ότι πιο ηθικό και καθαρό υπάρχει κατά την γνώμη μου στο Παγκόσμιο θεατρικό ρεπερτόριο . Είναι άνδρας παλαιάς κοπής που δεν δείχνει τίποτα απ΄όσα σκέφτεται και αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία του ρόλου, αλλά σκέφτεται πολύ ηθικά και τίμια και αγωνίζεται για αξίες και ιδανικά που εκλείπουν στις μέρες μας . Είναι ο σύντροφος της κεντρικής ηρωίδας της Αγγέλας ,στα μάτια της οποίας βλέπει πρώτα την αδελφή του , μετά ίσως μια φίλη και μετά την γυναίκα της ζωής του.
9)Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας?
Με όσα συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά φοβάμαι να κάνω σχέδια και κατά την γνώμη μου αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στην ιστορία των νέων , ότι φοβόμαστε να κάνουμε όνειρα. Παρόλα αυτά σχεδιάζω να κατέβω στην Αθήνα για μία καινούργια ζωή με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται.
*Πληροφορίες για ημέρες – ώρες παραστάσεων και τιμές εισιτηρίων μπορείτε να βρείτε στο link.