Ήταν δύο, έγιναν τρεις. Μετά έγιναν τέσσερις. Είναι νέοι, ωραίοι και πήραν το όνομά τους από ένα φούτερ. Είναι ο Σπύρος Διαβάτης, ο Νικηφόρος Κοσμάς, ο Αλέξης Ρουμπελάκης και ο Κωνσταντίνος Μακρυνιώτης. Είναι οι Spikes On the Road. To inzone.gr σας τους συστήνει!

Πότε δημιουργήσατε τη μπάντα σας;

Αλέξης: “Ο Σπύρος με το Νικηφόρο ξεκίνησαν μαζί το 2012 και λίγους μήνες αργότερα, ενσωματώθηκα κι εγώ. Ξεκινήσαμε τα live, είχαμε αρχικά και έναν μπασίστα, τον Κώστα Κιρκούδη, ο οποίος μετά αποχώρησε γιατί έχει φύγει στα.. καράβια και μόλις πριν δύο μήνες, ήρθε και ο Κωνσταντίνος”.

Γνωριζόσασταν από πριν να φανταστώ…

Νικηφόρος: “Εγώ με τον Σπύρο γνωριζόμασταν, αλλά δεν ήμασταν φίλοι, ωστόσο μέσω κοινών φίλων γνωριστήκαμε, βρεθήκαμε μουσικά, κάναμε τα πρώτα live και στην πορεία ήρθαν και τα παιδιά”.

Σπύρος: “ Η αρχική μας ιδέα ήταν να είμαστε acoustic, αλλά στην πορεία το εξελίξαμε, θέλαμε να γίνουμε μια ολοκληρωμένη μπάντα. Η ιδέα του ονόματος ήρθε μάλιστα από μία μπλούζα (δείχνοντας το φούτερ που φορά). Αρχικά ήμασταν Spikes.4 , αλλά στη συνέχεια γίναμε Spikes On the Road, όταν μείναμε τρεις για μία περίοδο και το αφήσαμε έτσι”.

Πως καταφέρατε να ξεκινήσετε κατευθείαν τα live; Ακούγεται δύσκολο…

Σπύρος: “Λόγω του ότι εγώ δούλευα βράδυ, είχαμε κάποιεσ διασυνδέσεις με διάφορα μαγαζιά και μας βοήθησαν και κάποιο φίλοι, όπως ο Γιώργος Φωκάς και ο Πάνος Ζώης για κάποια άλλα. Αλλά εδραιωθήκαμε σαν μπάντα σε ένα μαγαζί στη Μελενίκου, το “Απόθήκη” και έπειτα μας βοήθησε και ο αδερφός του Αλέξη για να κάνουμε τον δικό μας κύκλο. Βήμα-βήμα ήρθαν και τα υπόλοιπα live. Η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά δύσκολο να ξεκινήσεις τελειως μόνος και να πείσεις κάποιον επιχειρηματία να σε εμπιστευθεί”.

Κωνσταντίνε, εσύ είσαι ο πιο… φρέσκος στην μπάντα. Τι έκανες μουσικά πριν;

Κωσταντίνος: “Ασχολούμαι με τη μουσική πάρα πολύ καιρό, συμμετείχα σε διάφορα συγκροτήματα, είμαι ο μεταλλάς της παρέας, έχω και ένα δικό μου συγκρότημα του Madragore, παίζουμε συμφωνική μέταλ. Με τα παιδιά γνωριζόμαστε χρόνια, τους παρακολουθούσα και αφού ο μπασίστας είχε φύγει και έψαχναν κάποιον να γεμίσει το… κενό, μπήκα εγώ!”

Νικηφόρος: “Απευθυνθήκαμε στον Κωνσταντίνο γιατί πέρα από ταλαντούχος είναι και πολύ καλός μας φίλος. Είναι σημαντικό να δέσεις και σαν παρέα, όχι μόνο σαν μπάντα”,

Παράλληλα με τη μουσική κάνετε όλοι και άλλα πράγματα…

Αλέξης: “Ναι όλοι μας! Εγώ σπουδάζω στο Πολυτεχνείο, Ηλεκτρολόγων-Μηχανικών, είμαι στο τέταρτο έτος”.

Νικηφόρος: “Κι εγώ σπουδάζω Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας κι εγώ στο τέταρτο έτος . Προσπαθούμε πολύ να συνδυάσουμε σχολή και πρόβες. Δεν μας βγαίνει πάντα, αλλά… η προσπάθεια μετράει!”

Σπύρος: “Εγώ σπουδάζω επίσης, Μουσική Τεχνολογία και Ηχοληψία σε ΙΕΚ και παράλληλα δουλέυω σε μία καφετέρια”.

Κωνσταντίνος: “Εγώ είμαι τρίτο έτος στο Τεχνολογίας Τροφίμων στη Σίνδο και παράλληλα δουλεύω σαν πωλητής σε ένα κατάστημα ρούχων”.

Το ότι πρέπει να ασχοληθείτε και με κάτι άλλο πέρα από τη μουσική, όπως είναι μια σχολή, ή το ότι όντως θα πρέπει να κάνετε και μία άλλη δουλειά, σας ενοχλεί; Το θεωρείτε αναγκαίο κακό;

Κωνσταντίνος: “Πραγματικά είναι θα έλεγα ότι πιο σπαστικό υπάρχει στον κόσμο! Με όσους μουσικούς μιλάω, που είναι κοντά στην ηλικία μου, όλοι τους ελπίζουν κάποια στιγμή να σταματήσουν να κάνουν κάτι παράλληλο που θα θρέφει τη μουσική που είναι το πάθος τους. Θα ήθελα να μπορώ να βγάζω αρκετά για να μπορώ να ασχολούμαι μόνο με τη μουσική, τίποτα τρελό, μόνο για να μπορώ να κάνω μόνο αυτό”.

Νικηφόρος: “Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημά μας ως μπάντα. Όλοι έχουμε διαφορετικά προγράμματα και τρέχουμε να προλάβουμε τις πρόβες. Κανείς μας δεν ασχολείται μόνο με τη μουσική. Πάντα είμαστε με το άγχος “θα προλάβουμε;” προσπαθούμε όμως…”

Κάνετε δηλαδή θυσίες για να μπορέσετε να τα συνδυάσετε όλα…

Νικηφόρος: “Ναι εννοείται. Θυσιάζουμε ξεκούραση, προσωπικό χρόνο και όπως είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, τις κάνουμε γιατι αγαπάμε αυτό που κάνουμε και όχι επειδή πιστεύουμε πως θα αποκασταθούμε οικονομικά από αυτό. Ειναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας”.

Αλέξης: Για να τα συνδυάσεις όλα, γίνεται ένας μικρός πανικός. Για να κάνεις πρόβα χάνεις λίγες ώρες μελέτης, για τη σχολή σίγουρα θα χάσεις και κάποιες ώρες προβών…Είμαστε και τέσσερις!”

Έχετε χάσει live λόγω προγράμματος;

Σπύρος: “Ναι η αλήθεια είναι πως έχουμε απoρρίψει live γιατί δεν γινόταν να το εντάξουμε στο πρόγραμμα. Σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο να λες “όχι” ειδικά στη φάση που είμαστε εμείς, που προσπαθούμε να μας μάθει περισσότερος κόσμος, αλλά… “

Κωνσταντίνος: “Το κακό είναι πως αυτός πια είναι ο σκοπός. Να βρεις κάποια μαγαζιά να κάνεις live, οι μουσικοί δεν κάνουν πια μεγάλα όνειρα, μόνο να μπορούν να κάνουν αυτό που αγαπούν με την ησυχία τους. Σκέψου να μην κάνεις ούτε αυτό όπως θες…”

Παρά το βαρύ πρόγραμμα σας όμως , έχετε καταφέρει να έχετε σταθερό live στην Θεσσαλονίκη. Πόσο δύσκολο ήταν να το καταφέρετε αυτό;

Αλέξης: “Ήταν ερκετά δύσκολο. Περάσαμε μία αρκετά πιεστική περίοδο, δεν καταφέρναμε να… στεργιώσουμε σε μαγαζί. Κάναμε 3-4 live και μετά έπρεπε να ψάξουμε για κάτι άλλο και λόγω συγκυριών αλλά και επειδή εμείς δεν περνούσαμε καλά. Πέρυσι ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδο”.

Σπύρος: “Μετά ήρθε αυτή η πρόταση. Το να βρεις ένα χώρο και να μείνεις, έχει να κάνει πολλούς παράγοντες. Το μαγαζί, οι επιχειρηματίες, ο κόσμος που έρχεται. Εσύ που πρέπει να είσαι όσο καλύτερα εξοπλισμένος γίνεται.. Είναι δύσκολο να βρεις επιχειρηματιές που θα σε πιστέψουν και θα σου δώσουν την επιλογή ενός σταθερού ραντεβού”.

Η πόλη έχει κάνει μία στροφή στις live εμφανίσεις, δίνοντας μάλιστα την ευκαιρία σε πολλά καινούργια σχήματα να ακουστούν. Αυτό που σίγουρα σας βοηθά, τυχαίνει καμια φορά να σας… προβληματίζει;

Κωνσταντίνος: “Είναι λίγο της… μόδας είναι η αλήθεια. Αλλά πάντα είναι καλό”.

Νικηφόρος: “Παίρνεις ιδέες, ο συναγωνισμούς με τα άλλα σχήματα μας φαίνεται πάντα θετικός. Όλοι παλεύουμε για να κάνουμε κάτι. Μόνο καλό μας κάνει”.

Έχετε αποφασίσει την ταυτότητά σας σαν γκρουπ; Σε ποια μουσικά είδη κινείστε;

Αλέξης: “¨Εχουμε -περίπου- σαν γνώμονα τη ροκ μουσική και κινούμαστε στα διάφορα είδη της. Ο καθένας μας έχει διαφορετικά ακούσματα και προσπαθούμε να τα εντάξουμε στο μουσικό μας πρόγραμμα. Αυτό βοηθάει, ο καθένας δίνει το δικό του χρώμα τη μπάντα”.

Νικηφόρος: “Βέβαια, βασικό κομμάτι είναι να αρέσει το πρόγραμμα και στον κόσμο. Προσπαθούμε να το κάνουμε όσο πιο εμπορικό γίνεται, αλλά πάντα με τη δική μας σκοπιά. Αυτό είναι και το ζητούμενο. Η μουσική έχει σκοπό να ενώνει έτσι κι αλλιώς κι εμείς με αυτό το σκεπτικό κινούμαστε. Θέλουμε να ενωθούμε με τον κόσμο, να νιώσουμε πως περνάει καλά”.

Να περιμένουμε προσωπική δουλειά;

Αλέξης: “Έχουμε ήδη ηχογραφήσει το πρώτο μας κομμάτι “Drag me to the ocean”, αλλά έχουμε να κάνουμε δουλειά ακόμη πάνω στο κομμάτι. Βήμα-βήμα”.

Που σας βρίσκουμε για να σας ακούσουμε;

Σπύρος: “Κάθε Παρασκευή στο Ernest και κάθε δεύτερη Πέμπτη στο Art Space Division. Σας περιμένουμε όλους εκεί”.

Περισσότερες πληροφορίες :

https://www.facebook.com/spikesontheroad/

https://www.facebook.com/Mandragoreofficial/