
Επιστροφή στη δεκαετία του ’30
«Έρχεται το τέλος του κόσμου», «Σύντομα θα έχουμε Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο», «Ο Τραμπ θα φέρει την καταστροφή». Σίγουρα αυτά είναι κάποια από τα σλόγκαν που έχουμε ακούσει τα τελευταία 24ωρα, λόγω της αναπάντεχης εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Η αλήθεια είναι ότι αν και μας φαίνονται λίγο υπερβολικά, έχουν μέσα τους αρκετή δόση αλήθειας, αλλά και… ιστορίας. Πάμε να δούμε τα γεγονότα διεξοδικότερα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η υφήλιος γνωρίζει τόσο μεγάλη άνοδο της ακροδεξιάς, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας. Τη δεκαετία του 1930 είχε συμβεί κάτι ανάλογο στη Γηραιά Ήπειρο. Πιο συγκεκριμένα, στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης είχαν ανέλθει στην εξουσία αυταρχικά καθεστώτα. Ο Χίτλερ στη Γερμανία, ο Μουσολίνι στην Ιταλία, ο Φράνκο στην Ισπανία, ο Μεταξάς στην Ελλάδα. Έτσι λοιπόν και στις μέρες μας συμβαίνει το ίδιο, αλλά με περισσότερο δημοκρατικές διαδικασίες σε σχέση με τη δεκαετία του ’30.
Αρχικά, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης των τελευταίων ετών γνωρίσαμε την άνοδο της Χρυσής Αυγής, η οποία με μία ρητορική μίσους και ρατσισμού προσπαθεί να δείξει στους Έλληνες ότι οι «ξένοι» φταίνε για την κρίση και όχι το ένδοξο ελληνικό έθνος. Στη συνέχεια, έχουμε την κυρία Μαρίν Λεπέν, η οποία οδήγησε τα ποσοστά του ακροδεξιού κόμματος της Γαλλίας σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Κάτι ανάλογο συνέβη και με τα περισσότερα ακροδεξία κόμματα της Ευρώπης, τα οποία έφεραν ως κύριο υπαίτιο της γενικότερης κρίσης των τελευταίων χρόνων στους… πρόσφυγες.
Και φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο το φαινόμενο του ευροσκεπτικισμού ήρθε στο προσκήνιο. Κύριος υπαίτιος; Ο Βρετανός πολιτικός Νάιτζελ Φάρατζ. Στο κρίσιμο δημοψήφισμα της Μεγάλης Βρετανίας σχετικά με την αποχώρησή της ή την παραμονή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Φάρατζ στήριξε τη ρητορική του σε ψέματα. Για παράδειγμα, είχε τονίσει επανειλημμένως ότι η οικονομία της Βρετανίας θα κινείται σε αρνητικά επίπεδα όσο βρίσκεται στην ΕΕ. Τελικά αποδείχτηκε το αντίθετο. Την ίδια κιόλας μέρα που το Brexit κέρδισε, το χρηματιστήριο του Λονδίνου σημείωσε τεράστια πτώση, ενώ η ισοτιμία της αγγλικής λίρας σε σχέση με το ευρώ και το αμερικανικό δολάριο μειώθηκε αισθητά.
[widget id=”text-6″]
Όλο αυτό το τρομαχτικό και μεσοπολεμικό κλίμα ήρθε να ολοκληρωθεί με τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές. Προσωπικά δε θέλω να γίνω άλλος ένας από αυτούς που εδώ και δύο μέρες ισχυρίζονται ότι ο Τραμπ είναι ανεκδιήγητος, φασίστας και άλλα πολλά. Θα σας δείξω όμως ότι μέσω της ρητορικής του, ίσως και να είναι τελικά όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί που του αποδίδονται. Και αυτό θα το κάνω συγκρίνοντάς τον με το μεγαλύτερο δικτάτορα της ιστορίας. Τον Αδόλφο Χίτλερ.
- Ο Χίτλερ χρησιμοποίησε τον ρατσισμό για να ανέβει στην εξουσία. Το ίδιο έκανε και ο Τραμπ. (π.χ. Στις 7 Ιουνίου 2016, ο Τραμπ έκανε σχόλια για την λατινική καταγωγή ενός δικαστή από το Μεξικό.)
- Ο Χίτλερ πρότεινε τις μαζικές απελάσεις. Το ίδιο έκανε και ο Τραμπ. (π.χ. «Την πρώτη ημέρα, θα αρχίσω αμέσως τις απελάσεις των λαθρομεταναστών κακοποιών από αυτή τη χώρα, κυρίως των εκατοντάδων χιλιάδων που απελευθερώθηκαν επί των ημερών της κυβέρνησης Ομπάμα-Κλίντον» είχε τονίσει ο 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ στις 28/8/2016.)
- Ο Χίτλερ υποσχέθηκε ότι θα ξανακάνει τη Γερμανία μεγάλη ξανά. Το ίδιο έκανε και ο Τραμπ. (π.χ. «I will make America great again», ήταν από τις πρώτες δηλώσεις του νεοεκλεγέντα Προέδρου.)
- Ο Χίτλερ τα είχε βάλει με τη μειονοτική ομάδα των Εβραίων. Το ίδιο έκανε και ο Τραμπ με τη μειονοτική ομάδα των μουσουλμάνων. (π.χ. «Να απαγορευθεί η είσοδος στις ΗΠΑ σε όλους τους μουσουλμάνους», είχε δηλώσει ο Τραμπ στις 8 Δεκεμβρίου του 2015.)
Έτσι λοιπόν, μπορούμε εύκολα να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είναι τίποτα άλλο παρά επικίνδυνος. Ωστόσο, αυτό μένει να το δούμε στην πράξη, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που οι πολιτικοί άλλα λένε προεκλογικά και άλλα πράττουν εν τέλει. Όμως το ερώτημα που πρέπει να μας ανησυχεί όλους είναι ένα: Γιατί μετά από πολλά χρόνια ο κόσμος υποστηρίζει και πάλι ακραίες πολιτικές; Γιατί ο κόσμος δε μαθαίνει από τα λάθη του;
Την τέλεια απάντηση πιστεύω ότι θα μπορούσε να τη δώσει μόνο ο μεγάλος Γερμανοεβραίος φυσικός: «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες». -Άλμπερτ Αϊνστάιν