Τελικά αυτό που λέγεται περί νεανικής δημιουργικότητας και επιχειρηματικότητας υπάρχει όντως. Υπάρχει δηλαδή μια μειονότητα (;) νέων ανθρώπων που ιδρώνουν, ξεϊδρώνουν πάνω σε ένα σανίδι, όντας εκτεθειμένοι μπροστά σε εκατοντάδες μάτια (ναι, γέμισαν τα καθίσματα της αίθουσας Αλέξανδρος) και δίχως αποσκοπώντας στη χρηματική απολαβή, παρά μόνο στην πειθώ για την επιτυχία του ταλέντου τους. Αν δεν είναι αυτό αξιοθαύμαστο, τότε τι είναι; Και συγκεκριμένα:

Ο πρωταγωνιστής Χλεστακώφ (Ταστσόγλου Λευτέρης) κατάφερε ομολογουμένως να δώσει ρέστα. “Ντύθηκε” το σπεκουλαδόρικο μανδύα του έκλυτου απατεωνίσκου που αναζητά διαρκώς το χρήμα σαν άλλο Μεσσία και κατόρθωσε να πείσει με άνεση. Με έντονη κινησιολογία, ατρόμητος της πιθανότητας να “τσαλακωθεί” αλλά  αντιθέτως, έτοιμος να τρέξει από τη μια πλευρά της σκηνής στην άλλη και να πλαισιώσει τον κάθε διεφθαρμένο χαρακτήρα με την ίδια θέρμη του τυχοδιώκτη, σε κάθε απανωτή σκηνή, χωρίς να εμφανίσει κομμάτια κόπωσης ή -φυσιολογικού-σαρδάμ, δεν άφησε περιθώριο αμφισβήτησης.

Σε αυτή την ατομική επιτυχία ίσως να συνέβαλλε και το ταιριαστό “πάντρεμα” με την Όσιπ, (Σούντου Παμφίλη) την πιστή ακόλουθό του, η οποία είχε άνεση και το απαραίτητο “θράσος” ώστε να κερδίσει επάξια τη θέση της στη σκηνή. Ήξερε πότε να ανεβάσει τους τόνους και να φωνάξει, ήξερε να μονολογήσει όταν ταυτόχρονα μετέφερε εκνευρισμό- χωρίς παρόλα αυτά να ξεχνιέται και απλώς να απαγγέλλει. Αντίστοιχα, γνώριζε πώς να διαχειριστεί το κοινό στο φινάλε και να τους παρακινήσει να εκφραστούν άφοβα.

Ταστσόγλου Λευτέρης / Σούντου Παμφίλη

Εξίσου δυνατά χαρτιά της σκηνοθετικής τράπουλας τα διεφθαρμένα κρατικά πρόσωπα, τόσο η υπεύθυνη των ευαγών ιδρυμάτων (Κολοκοτρώνη Κατερίνα) και ο δικαστής(Καραλής Γιάννης) που τόσο στο κομμάτι των μονολόγων τους, όσο και στο διαδραστικό μέρος με τα υπόλοιπα πρόσωπα έδεναν και έπεισαν για τον τυχωδιοκτισμό τους .  Στο ίδιο μοτίβο ανήκει και ο δουλοπρεπής Έπαρχος (Ασβεστάς Γρηγόρης), ο οποίος μεταφέρει την αγωνία του για το αν θα γίνει αρεστός στο υψηλά ιστάμενο πρόσωπο που έρχεται και ανατρέπει τις υπάρχουσες ισορροπίες. Φοβισμένος, και υποταγμένος στους άλλους, ώθησε στο γέλιο με ευκολία.

Εντυπωσιακοί, άξιοι διακρίσεων το ζεύγος. Τόσο η σύζυγος (Πασλαμούσκα Βερενίκη) έπεισε ως η γυναίκα που κουτσομπολεύει και θέλει να σχολιάζει τα πάντα με απόλυτη φυσικότητα και γουρλωμένα μάτια– χωρίς υπερβολές που θα την καθιστούσαν κουραστική- όσο και ο σύζυγος (Λεούδης Βασίλης) φαινόταν πραγματικά εκνευρισμένος με το συνεχές “καπέλωμα” του έτερου ήμισυ, ενώ ταυτόχρονα η λεπτότητα που έβγαζαν οι κινήσεις του, ταίριαζαν με έναν κύριο της καλής κοινωνίας. Με μία λέξη: αξιολάτρευτοι.

Ασβεστάς Γρηγόρης / Λεούδης Βασίλης / Πασλαμούσκα Βερενίκη

Στα πλην της παράστασης οι δύο κύριοι, γυναικείοι ρόλοι. Η μητέρα και κόρη του Επάρχου έμοιαζαν παράταιρες. Η  νεαρότερη (Στεφανίδου Νίκη) μιλούσε επίτηδες (;) ένρινα, υπερβολικά “μελωμένα”, με αποτέλεσμα να μοιάζει με καρικατούρα ο ρόλος του νεαρού κοριτσιού, που εκνευρίζει τα αυτιά του θεατή στη συνεχή έκθεση. Η δε μητέρα (Κασάπη Ηλέκτρα), στην προσπάθειά της να υποδυθεί την απαιτητική και ψηλομύτα σύζυγο, χρησιμοποιούσε κινησιολογία που παρέπεμπε σε έγχρωμες Αμερικανίδες του Νότου, αλλά όχι στη Ρωσία που περιγράφει ο Γκόγκολ.

Επιπλέον, στο κομμάτι της σκηνοθεσίας, θα μπορούσαν κάποια κενά να καλυφθούν με περισσότερη μουσική, χωρίς αυτό βέβαια να επηρεάζει κάπου ιδιαίτερα αρνητικά την παράσταση εν συνόλω.

Συνολικά, θα έλεγε κανείς ότι ήταν μια παραπάνω από αξιόλογη προσπάθεια ενός θιάσου να καταπιαστεί με ένα έργο του Γκόγκολ και να τολμήσει να μιλήσει ανοιχτά και επίκαιρα για τη διαφθορά που έχει εισχωρήσει στην κοινωνία μας τελευταία με ευκολία που ανησυχεί. Χρειαζόμαστε περισσότερα τέτοια επιτεύγματα.

*Συγκινητική η υποδοχή του κόσμου στο τέλος της παράστασης και οι πολλαπλές ανθοδέσμες. Το μπράβο και η αναγνώριση στον ορατό ιδρώτα της “Αταξίας”.

Ζήκου Σαββίνα / Καραλής Γιάννης / Κολοκοτρώνη Κατερίνα

Κασάπη Ηλέκτρα / Στεφανίδου Νίκη

Η θεατρική ομάδα «Αταξία»

Τόντσιος Νίκος

Έπαιξαν με σειρά εμφανίσεως:

Καραλής Γιάννης: ΑΜΟΣ ΦΙΟΝΤΟΡΟΒΙΤΣ ΛΙΑΠΚΙΝ- ΤΙΑΠΚΙΝ
Κολοκοτρώνη Κατερίνα : ΑΡΤΕΜΙΔΑ ΦΙΛΙΠΠΟΒΑ ΖΕΜΛΙΑΝΙΚΑ
Ζήκου Σαββίνα : ΛΕΝΑ ΛΟΥΚΙΤΣ ΧΛΟΠΟΦ
Βουτουρλής Βασίλης: ΙΒΑΝ ΚΟΥΣΜΙΤΣ ΣΠΕΚΙΝ
Λεούδης Βασίλης : ΠΙΟΤΡ ΙΒΑΝΟΒΙΤΣ ΜΠΟΜΠΤΣΙΝΣΚΙ
Πασλαμούσκα Βερενίκη: ΠΙΕΤΡΑ ΙΒΑΝΟΒΝΑ ΝΤΟΜΠΤΣΙΝΣΚΑΓΙΑ
Ασβεστάς Γρηγόρης: ΑΝΤΟΝ ΑΝΤΟΝΟΒΙΤΣ
Τόντσιος Νίκος: ΣΒΙΣΤΟΥΝΩΦ
Κασάπη Ηλέκτρα: ΑΝΝΑ ΑΝΤΡΕΓΙΕΒΝΑ
Στεφανίδου Νίκη : ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΝΟΒΑ
Σούντου Παμφίλη: ΟΣΙΠ
Ταστσόγλου Λευτέρης: ΙΒΑΝ ΑΛΕΞΑΝΡΟΒΙΤΣ ΧΛΕΣΤΑΚΩΦ
Στεπανιάν Αρμέν : ΓΚΑΡΣΟΝΙ
Ζαπουνίδης Γιάννης: ΕΜΠΟΡΟΣ