Φημολογείται ότι υπήρξε μια συσπείρωση στο ΠΑΣΟΚ. Κατα καιρούς βλέπουμε και παλιά στελέχη του να κάνουν δημόσιες δηλώσεις στήριξης. Παρόλα αυτά δεν βλέπουμε κάτι αντίστοιχο να αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις. Εσείς τι εισπράττεται από τον κόσμο? Όντως υπάρχει συσπείρωση ή είναι μια ψευδής εικόνα που δημιουργούν τα MEDIA?

Δεν πρόκειται για φήμη ούτε για μια γνώμη που προέρχεται από τα ΜΜΕ. Είναι μια πραγματικότητα που προκύπτει από τις αντιδράσεις τόσο πολιτών που σιγά σιγά κατανοούν τη σημασία των πολιτικών επιλογών του ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια, όσο και του ρόλου του σαν παράγοντα σταθερότητας και ιδεολογικοπολιτικής συνέχειας. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που κεντροαριστερά υποτίθεται μορφώματα, προκύπτουν από το πουθενά και χωρίς να φέρουν κάποια επιπρόσθετη πολιτική αξία διασπούν ένα χώρο που έχει ταλαιπωρηθεί όλα αυτά τα χρόνια.  Μια διάσπαση που ωφελεί μόνο το λαϊκισμό, τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό και το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής που διεκδικεί επικίνδυνο ρυθμιστικό ρόλο σε μία περίοδο κρίσιμη για τη πατρίδα μας. Αυτή η πολιτική πραγματικότητα είναι που φέρνει πίσω τους φίλους μας και συσπειρώνει τις πολιτικές μας δυνάμεις. Η Παράταξη πρέπει να αθροίζει δυνάμεις στα δύσκολα. Πιστεύω πως αυτή θα είναι και η γνώμη των Δημοκρατικών πολιτών μπροστά στη κάλπη. Εκεί ας προτιμήσουμε τους χρήσιμους και όχι τους απλώς συμπαθείς.

Βλέποντας την ιστορία των κόμματων στην Ελλάδα, θα μιλήσω συγκεκριμένα και για το ΠΑΣΟΚ, όποιο στέλεχος ‘’ έπαιρνε ‘’ κάποια θέση συνήθως σταματούσε να ασχολείται ενεργά με το κόμμα. Εσείς είστε εκλεγμένη Ευρωβουλευτής, για ποιο λόγο επιλέξατε ,λοιπόν, να επιστρέψετε  και να κινητοποιηθείτε ενεργά;

Το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών θα έχει σημαντικές συνέπειες για τη πορεία της χώρα τα ερχόμενα χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση με άλλα κόμματα δεν συνωστίζεται στον αγώνα αυτό για την είσπραξη πολιτικών ωφελημάτων από τη δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης, αλλά αγωνίζεται για την σταθεροποίηση της θέσης της χώρας σε ένα ασφαλές αύριο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Μια προσπάθεια που από την αρχή σήκωσε στις πλάτες του μόνο του, χωρίς ψέματα, χωρίς παραμύθια, χωρίς μπρός πίσω και χωρίς ανεύθυνες ερμηνείες. Σε αυτή τη προσπάθεια είμαι από την αρχή παρούσα. Τώρα που κρίνεται η ολοκλήρωσή της δε θα μπορούσα να προσποιηθώ “κώλυμα”,κρυβόμενη πίσω από τους “ασφαλείς τοίχους” των Βρυξελλών. Οι μεγάλες πολιτικές μάχες κρίνονται από τους παρόντες.

Όλοι γνωρίζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει αναλάβει τις ευθύνες του για την κρίση στην Ελλάδα και το έχει πληρώσει με το πιο μεγάλο κόστος, το κατακρήμνισμα των ποσοστών. Εσείς σαν ένα από τα πλέον σοβαρά στελέχη πιστεύετε ότι το κόμμα έχει να δώσει και αλλά πράγματα στην Ελλάδα; 

Ξεχνάμε ότι υπεύθυνη για τη κρίση ήταν η ανεύθυνη πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Καραμανλή. Το ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνο για την σταθεροποίηση της χώρας και τον προγραμματισμό της εξόδου από τη κρίση με τον πιο ασφαλή τρόπο από όσους ήταν διαθέσιμοι. Στη προσπάθεια αυτή κάναμε ασφαλώς λάθη. Είμαστε οι πρώτοι που το λέμε,  αλλά δεν κρυφτήκαμε και δεν αποποιηθήκαμε καμία ευθύνη. Εμείς έχουμε ιστορία προόδου και μεταρρυθμίσεων στην χώρα εδώ και 40 χρόνια. Η Παράταξη μας ξέρει να παίρνει τον λαό και τη χώρα στα δύσκολα και, βάζοντας σε σειρά τα πράγματα, να τον κάνει ισχυρότερο και να βελτιώνει τη ζωή του. Κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό και αυτό είναι και η ασφαλής παρακαταθήκη μας για την επόμενη μέρα, όταν τα πρόσφατα πάθη καταλαγιάσουν και ο φόβος και η οργή αντικατασταθούν από μία γνήσια ζήτηση πολιτικών ανάπτυξης και προοδευτικής μεταβολής, κάτι που δεν μπορεί να προσφέρει ούτε η συντηρητική Νέα Δημοκρατία, ούτε ο πολιτικά ασυνάρτητος ΣΥΡΙΖΑ, ούτε  το ασαφές Ποτάμι που στη πράξη δεν είναι τίποτα περισσότερο από πρόσκαιρο αποκύημα της μηντιακής δημοκρατίας. Σύντομα το ΠΑΣΟΚ θα κληθεί πάλι να παίξει το ρόλο του στην πρόοδο και την ανάταση του Ελληνικού λαού.

Στην ομιλία σας εχθές είπατε ” Δεν θέλουμε να είμαστε συμπαθείς, θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι”. Δεν πιστεύετε ότι ένα κόμμα για να φτάσει να είναι χρήσιμο πρέπει να έχει εξασφαλίσει σε έναν βαθμό και μια συμπάθεια από τον λαό;

Η συμπάθεια στη πολιτική της ευθύνης μοιάζει με “επιταγή” που θα πληρωθεί στο μέλλον. Η πολιτική χρησιμότητα όμως είναι “μετρητά” .  Προτιμάμε χίλιες φορές να είμαστε χρήσιμοι τώρα και ας μην είμαστε συμπαθείς. Όλα αυτά τα χρόνια της ευθύνης,  η πολιτική  μας δεν έκανε ούτε μισή καιροσκοπική στραβοτιμονιά.Και όποιος ανέλαβε ευθύνες μαζί μας ξέχασε τις φτηνές κουβέντες και συνέκλινε στη δική μας πολιτική. Αυτό έγινε χτες, αυτό θα γίνει και αύριο. Και σύντομα θα δείτε όλοι ποια πολιτική δύναμη θα είναι η δικαιωμένη όταν ο κίνδυνος θα είναι οριστικά μακριά μας.