ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ: ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η απογοήτευση είναι ένα από τα συναισθήματα που συναντάμε αρκετά συχνά κατά την διάρκεια της ζωής μας. Όταν γεννιόμαστε, όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω μας. Φωνάζουμε και οι γονείς- φροντιστές μας τρέχουν να μας ταΐσουν. Κλαίμε και οι λερωμένες πάνες μας αλλάζουν. Εμείς κάτω και εκείνοι πάντα από πάνω μας να μας παρηγορούν. Γινόμαστε για λίγο το κέντρο του σύμπαντος, τουλάχιστον στον κόσμο εκείνων που μας μεγαλώνουν. Παραμένουμε έτσι μέχρι να φθάσουμε στην εποχή που συνειδητοποιούμε ότι ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από τον μικρό χώρο στον οποίο κατοικούμε.
Καθώς ο κόσμος μας επεκτείνεται, πρέπει να μάθουμε να αλληλεπιδρούμε με άλλους ανθρώπους. Πρέπει να αντιληφθούμε τη ζωή από την οπτική τους. Πρέπει να ενσωματώσουμε την οπτική της ζωής μας με τις οπτικές των ανθρώπων που συναντάμε καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Η ενσωμάτωση είναι δύσκολη, διότι γνωρίζουμε τον κόσμο μέσα από μια μοναδική οπτική – τη δική μας. Και κάπου εκεί πρωτοεμφανίζεται η απογοήτευση.
Όταν λοιπόν οι προσδοκίες μας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ξεκινά η απογοήτευση. Πολλοί άνθρωποι φοβόμαστε την απογοήτευση σε οποιοδήποτε τομέα ( επαγγελματικό, ερωτικό κ.α. ) . Η αλήθεια είναι όμως ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι αυτό που ζητάμε είναι και αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε . Η απογοήτευση είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα. Θυμηθείτε ότι όλοι οι άνθρωποι ερχόμαστε ανά διαστήματα αντιμέτωποι μαζί της και παρόλο που επιθυμούμε να την αποφύγουμε, δεν μπορούμε.
Παρ’ όλα αυτά ως συναίσθημα δεν πρέπει να μας προκαλεί φόβο. Είναι μια βραχυπρόθεσμη δυσάρεστη συγκίνηση που θα εξασθενίσει με το χρόνο. Μην αφήσετε αυτόν τον φόβο να εμποδίσει τον δρόμο της εξέλιξης σας και τις ευκαιρίες που θα σας παρουσιαστούν. Αγκαλιάστε την τύχη που έχετε, ξαναζήστε την κάθε φορά σαν πρώτη, μοναδική και ξεχωριστή φορά. Όσες φορές και αν πέσετε τις διπλές οφείλετε να σηκωθείτε . Κάντε το για τον εαυτό σας και μόνο.
Τι κάνουμε όταν ένας δικός μας σημαντικός άνθρωπος μας απογοητεύσει;
Τους ανθρώπους που έχουμε στην ζωή μας πέρα από την οικογένειά μας συνήθως τους επιλέγουμε. Επομένως φτάνει να αναλογιστούμε για ποιο λόγο αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο σημαντικός για εμάς και ποιος είναι ο ρόλος του στην ζωή μας ώστε να την επηρεάζει σε αυτό τον βαθμό. Προσδοκούμε από τους άλλους περισσότερα ή διαφορετικά πράγματα από όσα έχουν σκοπό να μας δώσουν. Πολλές φορές ίσως να τα ζητάμε και με λάθος τρόπο ή ακόμη και να μην μπορούμε να εκφράσουμε αυτά που θα θέλαμε να πάρουμε. Ωστόσο δεν σταματάμε ποτέ να ελπίζουμε ότι ο άλλος θα μας καταλάβει. Ουσιαστικά δεν μας απογοητεύουν οι άλλοι άνθρωποι αλλά οι προσδοκίες που εμείς έχουμε από αυτούς τους ανθρώπους. Μην ξεχνάς να αγαπάς τον εαυτό σου και να θέτεις πάντα τα όρια σου. Αν κάποιος δεν τα σεβαστεί ίσως να ξανασκεφτείς τη θέση του ατόμου αυτού στην ζωή σου.
Θ. Κ.