Φοιτητής στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό Ιωαννίνων. Φορτώνω την λευκή σελίδα χαρτί με γράμματα γιατί μου την σπάει η σιωπή του άσπρου. Τα λόγια είναι ίσως εφάμιλλα με τον αέρα, φεύγουν, χάνονται και ξεχνιούνται. Τα γραπτά είναι αυτά που μένουν, αυτά που δεν φεύγουν, αυτά που δεν χάνονται και σίγουρα δεν ξεχνιούνται. Είναι εν τέλει αυτά που επιφέρουν την αλλαγή. Για αυτό πρέπει να είναι αιχμηρά.
