Σύγχρονη κοινωνία. Άπειροι τρόποι διασκέδασης, πληροφόρησης και πνευματικής καλλιέργειας.Νέες γέφυρες επικοινωνίας δημιουργούνται για να ενωθούν οι άνθρωποι, τα υλικά αγαθά πλέον μπορούν να καλύψουν οποιαδήποτε ανάγκη και όλοι οι δρόμοι ανοίγονται μπροστά σου. Μόνο για σένα. Νιώθεις μοναδικός και αναντικατάστατος σε έναν κόσμο που παράγει συνεχώς ίδια “προϊόντα”, για την επίτευξη ίδιων σκοπών. Μα τώρα ήρθε η σειρά σου να τον υπηρετήσεις.

Σύγχρονη κοινωνία; Δουλειά, κούραση, προσπάθεια για την κάλυψη  βασικών αναγκών, προβλήματα που αντλούν σημαντικό μέρος της ενέργειας σου και μια ζωή που περνά μπροστά από τα μάτια σου. Μια δουλειά την οποία είτε την επέλεξες είτε κατέληξες εκεί  για να καλύψεις ανάγκες που άλλοι σε έπεισαν πως είναι απαραίτητες για τη ζωή σου, μια ζωή συμβατική σε μια νέα κοινωνία χωρίς όρια. Βλέπεις το περιπαικτικό της ύφος και της απαντάς πως αυτό είναι παροδικό και μέσα σε αυτή την απάντηση κρύβεται όλη η ελπίδα  για αλλαγή. Μόνο η ελπίδα όμως γιατί δεν έχεις χρόνο να καταστρώσεις σχέδιο διαφυγής. Ειρωνικό… Σχέδιο διαφυγής από την ίδια σου τη ζωή.

Ζώντας σε ένα χρυσό κλουβί ανάπτυξης, προόδου και εκσυγχρονισμού αναγκασμένος να κάνεις υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις της κοινότητας, μπερδεύεις τις ανάγκες της με τις δικές σου. Διψάς όλο και περισσότερο για την απόκτηση των υλικών αγαθών και εκείνοι πάντα βρίσκουν τρόπο να σου προσφέρουν μια γουλιά νερό, ίσα ίσα για να ξεδιψάσεις λίγο. Θα σου δίνουν πάντα όσο θέλουν δημιουργώντας ταυτόχρονα την ψευδαίσθηση της ικανοποίησης. Μια καταναλωτική συνήθεια που γίνεται τρόπος ζωής, μια αγχώδης κατάσταση που γίνεται η καθημερινότητα σου και ένα ψυχικό κενό που απορείς γιατί δεν γεμίζει. Είσαι αναγκασμένος όμως να προσαρμοστείς στην νέα κατάσταση αναζητώντας ταυτόχρονα κοινωνική αναγνώριση. Ο ελεύθερος χρόνος γίνεται άγνωστη για σένα λέξη και η πνευματική και σωματική δραστηριότητα δίνουν απλόχερα τη θέση τους στην κόπωση. Ο ρυθμός της ζωής σου επιταχύνεται καθημερινά και εσύ αβέβαιος για το μέλλον, καθώς πλέον δεν μπορείς να το προβλέψεις, τρέχεις μια κούρσα με όση δύναμη σου έχει απομείνει χωρίς να ξέρεις που βρίσκεται ο τερματισμός.

Όσο για την επικοινωνία… Ρηχές επιφανειακές σχέσεις ολοκληρώνουν τον πορτρέτο μιας μαζικής και ψυχικά αποξενωμένης ανθρώπινης κοινότητας.  Άνθρωποι που περνούν, μπαίνουν στον λαβύρινθο της ζωής σου και ο χρόνος τους κάνει να χαθούν. Κάποιους αγωνίζεσαι να τους κρατήσεις δίπλα σου, μα οι δείκτες του ρολογιού ηχούν όλο και πιο δυνατά στα αυτιά υπενθυμίζοντας σου πως δεν έχεις χρόνο για αυτούς. Ήρθε η ώρα να πας πάλι στη δουλεία.