Τροπολογία για την Τουρκική Ένωση Ξάνθης

Στις 10 Οκτωβρίου υπερψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή μαζί με το νομοσχέδιο για τον αυτοπροδιορισμό της ταυτότητας φύλου, και η τροπολογία για την Τουρκική Ένωση Ξάνθης.

Η Τουρκική Ένωση Θράκης αποτελεί έναν από τους τρεις οργανισμούς της λεγόμενης, Τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης. Ιδρύθηκε το 1927 στην Ξάνθη και αρχικά είχε την μορφή μιας ένωσης νεολαίας. Παρόλο που σαν οργανισμός υπάρχει για σχεδόν 90 χρόνια η ελληνική πολιτεία αρνείται την αναγνώρισή της. Η ελληνική πλευρά κατηγορεί την Ένωση για σχέσεις με το Τουρκικό Κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης, άλλα και με την εθνικιστική τρομοκρατική οργάνωση των Γκρίζων Λύκων. Το βασικό όμως ζήτημα για το ελληνικό κράτος έγκειται στην ονομασία της Ένωσης ως Τουρκικής και όχι ως Μουσουλμανικής.

Το 1986 το Εφετείο Ξάνθης αρνήθηκε την αναγνώριση του φορέα. Μερικά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2005 ο Άρειος Πάγος διέταξε τη διάλυση του οργανισμού  καθώς κρίθηκε πως “αποτελεί μια προσπάθεια επιβεβαίωσης της παρουσίας μιας τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα”.

Στην ίδια απόφαση γινόταν σαφές πως η διάλυση του σωματείου δεν παραβιάζει τις διατάξεις του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και «είναι θεμιτή η εν λόγω διάλυση για την προάσπιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, καθώς και για τη διασφάλιση της ειρηνικής συμβίωσης του χριστιανικού και μουσουλμανικού πληθυσμού της Δυτικής Θράκης».

Η Τουρκική Ένωση από την πλευρά της κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Η απόφαση του οποίου εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2008 σύμφωνα με την οποία, οι ελληνικές δικαστικές αποφάσεις χαρακτηρίστηκαν ως παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ενώ ταυτόχρονα, αναγνώρισε την οργάνωση και άλλους τουρκικούς συλλόγους της περιοχής, το οποίο μας φέρνει στο σήμερα.

Η ελληνική κυβέρνηση 9 χρόνια μετά, κατέθεσε τροπολογία με την οποία υιοθετεί την απόφαση του ΕΔΑΔ σχετικά με την αναγνώριση των εν λόγω σωματείων. Όπως αναφέρει όμως το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπάρχει δυνατότητα απόρριψης των αιτημάτων στη βάση της εθνικής και δημόσιας ασφάλειας, από τα ποινικά δικαστήρια.

Ερώτημα παραμένει επίσης γιατί δεν ασχολήθηκε κανείς με το θέμα τις προηγούμενες ημέρες. Ούτε πολιτικοί, ούτε δημοσιογράφοι. Ούτε ακόμα και η ίδια η εκκλησία, η οποία έχει μονοπωλήσει το λόγο της, προσβάλλοντας ανθρώπινες συνειδήσεις. Ας διαμορφώσει καθένας την άποψή του για το τι θεωρείται σημαντικό και τι όχι.

Κοινή χρήση:

Αφήστε ένα σχόλιο