Πηγή φωτογραφίας

Η κατάσταση της αλλαγής, της μεταβολής συνθηκών και συνηθειών αποτελεί πάντοτε μία μεταβατική περίοδο για την καθημερινότητα των ανθρώπων… όπως ας πούμε και η αλλαγή του χρόνου! Αν και βέβαια στην αλλαγή του χρόνου  το μόνο που αλλάζουμε τυπικά είναι τον αριθμό του ημερολογίου και ευχόμαστε στους γύρω μας μεταβολή όλων των «δύσκολων» καταστάσεων, αλλαγή πιθανόν των συνηθειών μας! Κι αν την πρώτη μέρα του χρόνου νιώθουμε πραγματικά πως η αλλαγή έρχεται, μάλλον η δεύτερη μας βρίσκει με τις ίδιες ακριβώς συνήθειες που είχαμε λίγες μέρες πριν.

Έτσι, μάλλον, ένιωσαν και οι καταναλωτές σήμερα το πρωί προτού φτάσουν στα ταμία των καταστημάτων. Πιο συγκεκριμένα, από 1/1/2018 τέθηκε σε ισχύ το περιβαλλοντικό τέλος στις πλαστικές σακούλες, που διέθεταν δωρεάν τα καταστήματα για τη μεταφορά προϊόντων και εμπορευμάτων, με αποτέλεσμα οι καταναλωτές να πληρώνουν, πλέον, 0,04 ευρώ για κάθε πλαστική σακούλα, ενώ σε ένα χρόνο από σήμερα το ποσό θα αυξηθεί στα 0,07 ευρώ. Με απλά λόγια, τέλος στην υπερβολική και άσκοπη χρήση της πλαστικής σακούλας.

Ο διοικητής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), Γιώργος Πιτσιλής εξέδωσε αναλυτική εγκύκλιο με τις προσαρμογές οι οποίες θα πρέπει να γίνουν στις ταμειακές μηχανές, προκειμένου να αναγράφονται στα παραστατικά πώλησης τόσο το περιβαλλοντικό τέλος όσο και ο ΦΠΑ 24%. Συνολικά θα προκύπτει επιβάρυνση 3,72 λεπτών ανά σακούλα.

Περιβαλλοντικά τέλη

Η «φορολόγηση της σακούλας» έχει ως στόχο να μειωθεί η υπερβολική χρήση πλαστικού και να αποκτήσει πλέον ο Έλληνας καταναλωτής την πολυπόθητη οικολογική συνείδηση. Η εφαρμογή του περιβαλλοντικού τέλους είναι μία γενικότερη κατεύθυνση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε στο τέλος κάθε έτους η κατά κεφαλήν κατανάλωση  να μην ξεπερνάει τις 90 λεπτές σακούλες, με στόχο το 2025 να μην ξεπερνάει τις 40.   Βέβαια, για ακόμα μία φορά ο τρόπος που επιλέχθηκε να διδαχθεί η οικολογική συνείδηση είναι μέσω της οικονομικής οδού.

Σε πρόσφατη έρευνα διαπιστώθηκε πως ο μέσος Έλληνας καταναλωτής χρησιμοποιεί  κατά μέσο όρο τέσσερις σακούλες σε κάθε επίσκεψή του στο σούπερ μάρκετ. Παρ’ όλα αυτά, γεμίζει μόνο το 50% της αντοχής τους, ενώ το 80% αυτών χρησιμοποιείται για οικιακά απορρίμματα. Μετά την επιβολή του περιβαλλοντικού τέλους μόνο ένας στους δέκα δηλώνει πως θέλει να χρησιμοποιεί ακόμα πλαστική σακούλα, ενώ δύο στους τρεις θεωρούν πως θα έπρεπε να απαγορευτεί η χρήση της.

Η παρακάτω έρευνα του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) προσπαθεί να καταδείξει κάποιους από τους βασικούς λόγους που το περιβάλλον δεν μπορεί να ενσωματωθεί στις αλλαγές της ανθρώπινης καθημερινότητας, παρά το αντίθετο.

Πιο αναλυτικά:

-Οι πλαστικές σακούλες διαλύονται σε μικρότερα κομμάτια εύκολα και καταλήγουν στη θάλασσα.

– Ένα στα δύο απορρίμματα στον βυθό της θάλασσας στην Ελλάδα είναι πλαστικές σακούλες (πηγή: Life Debag).

– Ένα στα τέσσερα ψάρια ανοιχτής θαλάσσης μπορεί να περιέχει μικροπλαστικά.

– Έως το 2050 θα υπάρχουν πιο πολλά πλαστικά στη θάλασσα παρά ψάρια.

– Για το 2017, στην Ελλάδα αντιστοιχεί η μεγαλύτερη χρήση πλαστικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση με περίπου 400 σακούλες κατά κεφαλήν ανά έτος (πηγή: ΙΕΛΚΑ).

Στη δίνη της κρίσης που βιώνουμε το περιβάλλον καταστρέφεται ολοένα και περισσότερο. Με την αέναη θέληση για κέρδος τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας, μαζί φυσικά και το περιβάλλον. Τι και αν υπάρχουν εκατοντάδες περιβαλλοντικές προβλέψεις που οριοθετούν τη δράση όλων των επιχειρήσεων ώστε να μη μολύνουν τη φύση, δυστυχώς αποδεικνύεται πως τα πάντα αγοράζονται και διαφθείρονται. 

«Για τους ιστορικούς του μέλλοντος ο μεγαλύτερος πόλεμος που θα έχει συντελεστεί είναι αυτός του ανθρώπου εναντίον του περιβάλλοντος.»
Στην περίπτωση, λοιπόν, της πλαστικής σακούλας θα χρειαστεί η κοινωνία να αναρωτηθεί γιατί όλες οι υποδείξεις για αλόγιστη χρήση του πλαστικού, όλες οι περιβαλλοντικές καμπάνιες, όλα τα μαθήματα περί οικολογίας δεν απέδωσαν και ο μοναδικός τρόπος για να μεταμορφωθούμε ξαφνικά σε οικολόγους είναι η οικονομική πίεση;