Φωτογραφία / Stratis Loupos

Ο Σίλας Σεραφείμ είναι ευρύτερα γνωστός για το έξυπνο- πλην καυστικό- χιούμορ του, την πολιτική του σάτιρα, ενώ κάποιοι τον ευγνωμονούν για την ίδρυση του Comedylab -έναν εναλλακτικό τρόπο να γελάσει κανείς. Όπως και να ‘χει, έχει κατορθώσει να διαμορφώσει ένα κοινό που γεμίζει θέατρα, επειδή ακριβώς οι άνθρωποι που τον βλέπουν εκτιμούν εκείνα τα αστεία που παίζουν και με το μυαλό μας, και φεύγουν γεμάτοι, είτε γιατί έμαθαν κάτι καινούργιο, είτε γιατί αναθεώρησαν, είτε γιατί τέλος, γέλασαν μέχρι δακρύων.

Αυτή τη φορά, μας συστήνει μια άλλη πλευρά της Ιστορίας της χώρας μας, αποκαλύπτοντας ενδεχομένως, πτυχές που μέχρι πρότινος ο περισσότερος κόσμος αγνοούσε.  Μα, πάνω απ’ όλα το σημαντικό είναι ότι η παράστασή του φαίνεται να επιβεβαιώνει την ιδέα ότι “Η ιστορία επαναλαμβάνεται”. Συγκεκριμένα:

[widget id=”text-6″]

–Τι θα δούμε στην παράσταση “Η Ιστορία του ελληνικού Έθνους- αλλιώς”; Ανατρέπεις τα όσα πιστεύουμε για το παρελθόν μας;

“Κάποια ναι. Θα δείτε μια παράσταση stand up, από την οποία θα μάθουμε και λίγη ιστορία. Κάποια πράγματα θα τα ξαναθυμηθούμε, κάποια θα τα μάθουμε ενώ για κάποια ίσως να αναθεωρήσουμε. Εγώ έχω κάποια στοιχεία. Για παράδειγμα, έχω βρει για το Μεγαλέξανδρο ένα σημείο που δε βοηθάει ώστε να τον ταυτίσουμε με τη Θεσσαλονίκη ή τους Μακεδόνες. Εγώ θα το εκθέσω στο κοινό, και αν αρχίσει να γελάει σημαίνει πως η παρατήρησή μου ίσως να έχει ψήγματα αλήθειας. Δε ξέρω, εσείς θα κρίνετε. Είναι μια παράσταση που τώρα ξεκινάει την καριέρα της, δεδομένου ότι ήταν πρωτοεμφανιζόμενη στο Φεστιβάλ στο Gazarte το Μάιο. Ξεκινάει από τη δημιουργία του κόσμου από το Θεό -ο οποίος είναι Έλληνας- και εκτείνεται μέχρι σήμερα. Όσο γίνεται δηλαδή, μέσα σε 75 λεπτά, φιλοδοξώ να δώσω ένα στίγμα. Βάλε Όμηρο, κλασική εποχή, Χριστιανισμό, Βυζάντιο, Μακεδόνες, Επανάσταση, Εμφύλιοι,Χούντες τα πάντα. Στο Β’ Παγκόσμιο πχ, οι Χρυσαυγίτες λένε πως το “Όχι” το είπε ο Μεταξάς, οι δε προοδευτικοί και αριστεροί λένε πως ήταν ο λαός . Εγώ έχω άλλη εκδοχή. Είναι λοιπόν μια ενδιαφέρουσα παράσταση stand up, plus histroy.” (γελάει)

Πηγή Φωτογραφίας

–Τα τελευταία χρόνια κάνεις stand up με έντονο το στοιχείο της πολιτικής σάτιρας. Πώς το δικαιολογείς;

“Όχι μόνο τα τελευταία, από παλιά. Κατ’ αρχάς η σάτιρα είναι δεύτερη φύση του stand up και του επιθεωρησιακού μονολόγου, που εγώ θεωρώ ότι είναι stand up με άλλη φόρμα. Η πολιτική σάτιρα είναι στη φύση του Έλληνα για μένα, πάντα μου άρεσε και από τη στιγμή που κάνω κάτι που ταιριάζει, σκέφτηκα ‘γιατί να μην το συμπεριλάβω;’  Ας πούμε στην “Ιστορία του ελληνικού Έθνους” ο κόσμος μπορεί να διαπιστώσει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και έχει ομοιότητες με το σήμερα. Ο Τσίπρας για παράδειγμα, δεν έχει κάνει τίποτα που να μην έχει επαναληφθεί στο παρελθόν. Ακόμη και σ’ ένα σημείο που μιλάω για τους Ρωμαίους, οι οποίοι ήρθαν σαν κατακτητές μετά τους Μακεδόνες, ισχυρίστηκαν ότι μας απελευθερώνουν δια της κατακτήσεως. Κάτι, το οποίο είχαν ισχυριστεί και οι Μακεδόνες. Και σήμερα, είναι κάτι το οποίο ισχυρίζονται και οι Αμερικανοί. Η ιστορία λοιπόν είναι μια επανάληψη. Ως εκ τούτου, η πολιτική σάτιρα υπάρχει και χρειάζεται, είναι αναγκαία. Απλώς δε μας έχει αφήσει και πολλά περιθώρια, γιατί η πολιτική λειτουργεί ως σάτιρα πλέον από μόνη της. “(γελάει)

–Μου άρεσε η δήλωση που έκανες σε συνέντευξή σου: “Η κακή δημοκρατία δε διορθώνεται με καλό φασισμό.” Θέλεις να σχολιάσεις;

“Αυτή είναι μια δήλωση που ειπώθηκε τότε, που είχε πρωτοβγεί η Χρυσή Αυγή.  Είναι κάτι που ισχύει και για την επέμβαση της Χούντας το ’67, η οποία βασίστηκε στην ίδια ουσιαστικά δικαιολογία. Ότι δηλαδή υπήρχε αναρχία, κομμουνιστικός κίνδυνος και πολιτικό μπάχαλο, οπότε ανέλαβαν την εξουσία οι συνταγματάρχες με τα όπλα. Αυτό λένε σήμερα και οι Χρυσαυγίτες. Όμως, αυτό που εξηγώ μετά, είναι ότι όπως όταν πας σε έναν γιατρό και αποδεικνύεται μαλάκας, την επόμενη φορά αναζητάς καλύτερο γιατρό και όχι καλύτερο χασάπη επειδή και μόνο είναι ο καλύτερος της γειτονιάς -το ίδιο συμβαίνει και με την πολιτική. Δηλαδή ο χασάπης μπορεί να είναι ο καλύτερος, αλλά δεν είναι γιατρός. Έτσι και τα πολιτικά κόμματα σου λένε πώς πρέπει να παίξει μπάλα η ομάδα, coachάρουν, ενώ η Χρυσή Αυγή καταργεί το ποδόσφαιρο. Οι Χρυσαυγίτες δηλαδή ως φασίστες μπορεί να είναι καλοί, αλλά δε θα τους αφήσεις να κάνουν τη δουλειά του πολιτικού. Οι άνθρωποι που έχουν λογική απλή, το αντιλαμβάνονται αυτό. Αν όμως δεν αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για μια δολοφονική, νεοναζιστική ομάδα, τότε αυτό είναι κάτι που έπρεπε να είχε προληφθεί από την εποχή του σχολείου. Ευθύνη βέβαια, αντίστοιχα έχουν και οι πολιτικοί  και  αυτό φαίνεται από τον τρόπο που ασκούσαν εξουσία και διοίκηση μέχρι τώρα, από την παιδεία που δεν έχουμε αλλά και από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούν. Το ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε προεκλογικά “γερμανοτσολιάδες” και “φασίστες” όποιον διαφωνούσε μαζί του, πέρα από ψέμα, ήταν και χυδαίο.Γιατί με αυτό τον τρόπο, την αντίθετη πολιτική άποψη που οι Χρυσαυγίτες ποινικοποιούν, εσύ την περιθωριοποιείς. Έτσι σπρώχνεις κόσμο στη Χρυσή Αυγή. Γιατί αν αποκαλείς φασίστα το Νεοδημοκράτη, το Χρυσαυγίτη, τι θα τον πεις; Έχουν τελειώσει οι λέξεις. Και τελικά, έτσι, απέτυχες να συρρικνώσεις το φασισμό.”

Φωτογραφία / Stratis Loupos

–Κάνεις stand up που όπως λες “στοχεύει στο μυαλό”. Γιατί;

“Γιατί έτσι είναι η φύση μου. Θέλω να πω, πολλά πράγματα δεν τα επιλέγουμε, αλλά μας επιλέγουν. Εμένα πάντα δηλαδή μου άρεσε να γράφω κείμενα και να παίζω. Είναι σαν να ρωτάς έναν ηθοποιό ‘Γιατί παίζεις έτσι;’ Γιατί αυτό μπορεί να κάνει, αυτό ξέρει και τόσο ταλαντούχος είναι. Εμένα αυτό που μου προκύπτει ως χιούμορ, έχει διαμορφωθεί από τα διαβάσματά μου, από την ιδιοσυγκρασία μου, το DNA μου. Σε κάποιους αρέσει και σε άλλους όχι. Όπως σε κάποιους αρέσει το χιούμορ του Λαζόπουλου και σε κάποιους αυτό του Σεφερλή. Του καθένα το μυαλό παράγει συγκεκριμένα προϊόντα. Άρα, η επιτυχία στη ζωή είναι να ακολουθείς εκεί που μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα. Είναι σαν να έχεις δύο κωμικούς, όπου ο ένας είναι πολύ καλός και ο άλλος δεν είναι. Αυτός που δεν είναι μπορεί να βγάζει το 100 τοις εκατό των γνώσεων και του ταλέντου του, ενώ ο άλλος μπορεί να δίνει το 50. Όμως, ο λιγότερο καλός είναι πιο πετυχημένος γιατί προσπαθεί να δώσει ό,τι έχει. Εμένα, η ιστορία θα με κρίνει.” (γελάει)

–Αν δεις ότι το κοινό δεν ανταποκρίνεται (κατά τη διάρκεια της παράστασης) αποθαρρύνεσαι; Αλλάζεις κάτι;

“Δεν μου έχει τύχει για να είμαι ειλικρινής. (γελάει) Υπάρχει κοινό στο θέατρο, που τους αποκαλούμε Σουηδούς, γιατί γενικότερα, δεν ανταποκρίνεται. Το κοινό δεν είναι πάντα το ίδιο. Αλλά σίγουρα λειτουργεί σα μπούσουλας, δηλαδή αν δεις ότι ένα αστείο δε λειτουργεί μια, δυο, τρεις φορές, τότε δε φταίει το κοινό, αλλά το αστείο. Είναι οπωσδήποτε σύμμαχος το κοινό. Στο stand up πιο συγκεκριμένα, μπορεί ο κόσμος να μη γελάει αλλά να κάνει ‘Ααα’, και να έχεις καταφέρει κάτι να του πεις. Γενικότερα, θα έλεγα ότι είναι βοηθός σου, ώστε να βελτιώνεσαι.”

–Πώς το βλέπεις το ελληνικό κοινό με το stand up comedy; Θα το κάνουμε ποτέ κομμάτι της κουλτούρας μας;

“Κοίτα ναι, δεν το ‘χουμε πολύ, ωστόσο από τότε που ξεκίνησα εγώ, έχει βελτιωθεί σημαντικά. Είναι θέμα χρόνου για μένα. Άλλωστε, ο επιθεωρησιακός μονόλογος είναι κομμάτι της κουλτούρας μας, απλώς δε γνωρίζουμε τη φόρμα του.  Σκέψου ότι όταν πρωτοξεκίνησα με την ομάδα, ο μόνος που ήξερε τι είναι stand up, ήμουν εγώ, που τι ήξερα δηλαδή, ότι είναι ένας τύπος με μικρόφωνο πάνω στη σκηνή, από κάτι αμερικάνικες σειρές. Τόσο εμπεριστατωμένη άποψη. (γελάει) Πλέον δεν ισχύει κάτι τέτοιο, γιατί το ίντερνετ είναι γεμάτο από αντίστοιχα βίντεο. Επομένως, για να απαντήσω στην ερώτησή σου, είναι θέμα χρόνου γιατί κιόλας δεν υπάρχει κόστος, όπως σε μια επιθεώρηση με χορεύτριες, σκηνικά κλπ. Οπότε, θα κατισχύσει. Το περιβάλλον είναι εύφορο για να ανθήσει το stand up.”

Φωτογραφία / Stratis Loupos

–Σε τι πιστεύεις, οφείλεται η μη αναγνώριση του είδους (stand up comedy) από τους κριτικούς του θεάτρου;

“Έχουν το ίδιο πρόβλημα με το κοινό: δε γνωρίζουν. Αν είχε συμβεί νωρίτερα όλο αυτό και είχε μεγαλύτερη αποδοχή, θα ασχολούνταν με το stand up, θέλοντας και μη. Αυτό σήμερα γίνεται σιγά-σιγά. Είναι η νέα κωμωδία.”

–Είσαι απ’ αυτούς που ξεκίνησαν το Comedylab και αναδείχθηκαν μέσω Youtube. Τι πλεονεκτήματα έχει σαν πλατφόρμα σε αντιδιαστολή με την τηλεόραση;

“Το Youtube έχει το πλεονέκτημα του ότι δεν εξαρτάσαι από κανέναν, λες ό,τι θες, δε λογοκρίνεσαι και τέλος διαμορφώνεις και το κοινό σου. Η δυσκολία είναι ότι δεν έχεις παραγωγή αντίστοιχη με αυτές τις τηλεόρασης, που θα είναι λίγο καλύτερη. Επίσης, υπάρχει δικαιοσύνη στο Youtube.”

–Γιατί κλείνεις κάθε επεισόδιο σου λέγοντας “Διεκδικήστε τη ζωή σας”;

“Γιατί οι νέοι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν ότι εξαρτώνται από τον εαυτό τους. Βεβαίως το περιβάλλον έχει σημασία, και επιπλέον η αφετηρία στη ζωή δεν είναι ίδια για όλους, άλλοι είναι πλούσιοι και άλλοι φτωχοί. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο όμως, πρέπει να ξέρεις ότι αν όχι όλα, τότε πολλά εξαρτώνται από σένα τον ίδιο. Το μεγαλύτερο ποσοστό της πορείας σου στη ζωή έχει να κάνει με σένα. Από το πώς θα κινηθείς στη ζωή, τι αποφάσεις θα πάρεις και πόσο γενναίος θα είσαι- όλα αυτά σε συνδυασμό με τις dnaκες προδιαγραφές σου, θα σε καθορίσουν.”

Οπότε, “Διεκδικήστε τη ζωή σας και Καλή Τύχη!”

*Info: Η παράσταση “Η Ιστορία του ελληνικού Έθνους-αλλιώς” θα παίζεται για όλα τα Παρασκευοσάββατα του Οκτώβρη, στο θέατρο Αθήναιον. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.