Σαν σήμερα γεννήθηκε, το 1910, ο σπουδαίος ναυτικός και λογοτέχνης, Νίκος Καββαδίας.

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε το 1910 σε μια επαρχιακή πόλη της Ρωσίας, από γονείς Κεφαλονίτες. Λίγα χρόνια αργότερα, με το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια μετακομίζει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στο Αργοστόλι και στη συνέχεια, στον Πειραιά, όπου ο Καββαδίας τελειώνει το Γυμνάσιο.

Μόλις στα 18 του χρόνια δημοσιεύει τα πρώτα δείγματα της γραφής του στο περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας. Τελειώνοντας το σχολείο, ο Νίκος Καββαδίας δίνει εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή, τελικά, όμως, η απώλεια του πατέρα του, τον αναγκάζει να εργαστεί σε ναυτικό γραφείο. Παρ’ όλα αυτά, η λογοτεχνική παραγωγή του έμεινε αμείωτη και συνεργάστηκε με διάφορα φιλολογικά περιοδικά.

Το ευχαριστώ είναι πρόστυχη πληρωμή. Όταν δύο άνθρωποι ζουν ο ένας με την ανάσα του άλλου δε χωράει πληρωμή.

Τον Ιούνιο του 1933 κυκλοφορεί η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Μαραμπού” από τις εκδόσεις “Κύκλος” η οποία και γίνεται δεκτή με πολύ ευνοϊκές κριτικές. Η πολιτική του δράση υπήρξε έντονη, κατά τα επόμενα χρόνια. Στον πόλεμο του ’40 πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής προσχώρησε στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ. Παράλληλα, γίνεται δεκτός στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, παρά το γεγονός ότι είχε τυπώσει τότε μόνο ένα βιβλίο, το Μαραμπού, ενώ το όριο ήταν τα τρία βιβλία. Είναι όμως ενεργός λογοτεχνικά, γράφοντας ποιήματα, ορισμένα εξ αυτών αντιστασιακά.

Τον Ιανουάριο του 1947, οι εκδόσεις Θ. Καραβία κυκλοφορούν τη δεύτερη ποιητική συλλογή του Ν. Καββαδία, με τίτλο “Πούσι”, ενώ επανεκδίδεται και το “Μαραμπού”. Άλλη μια επανέκδοση των 2 αυτών συλλογών συντελέστηκε το 1961, ενώ εν τω μεταξύ οι συνθήκες στη ζωή του μεταβάλλονται έντονα. Βρίσκεται διαρκώς σε ταξίδια για μια ολόκληρη εικοσαετία, 1954-1974.

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, και συγκεκριμένα το 1954, συνέβη το εξής περιστατικό: Ενώ ο ποιητής εργαζόταν σε επιβατηγό, ταξίδεψε με το καράβι του ο Γιώργος Σεφέρης. Τόσο κατά την τυπική υποδοχή των ταξιδιωτών, όσο και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Σεφέρης δεν μπήκε καν στη διαδικασία να χαιρετίσει τον Καββαδία. Το γεγονός τον πίκρανε ιδιαίτερα, καθώς θεωρούσε ότι η λογοτεχνική γενιά του ’30, στην οποία ανήκε και ο ίδιος, τον υποτιμούσε.

Το 1975 αφήνει την τελευταία του πνοή στην Αθήνα, ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο. Ενταφιάστηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, παρουσία πολλών σημαντικών ανθρώπων της τέχνης και της διανόησης.