Πηγή φωτογραφίας: timeout.com

Δεν είναι μόνο πέντε οι ταινίες ευρωπαϊκού κινηματογράφου που αξίζει να δεις αλλά πολλές περισσότερες. Μπορεί ο Αμερικανικός κινηματογράφος να έχει πολύ μεγαλύτερο budget στη διάθεσή του και να μοιάζει πολλές φορές “μονοπώλιο”, αλλά o ευρωπαϊκός κινηματογράφος έχει τη δική του “ταυτότητα” και έχει να επιδείξει ταινίες “διαμάντια”. Στην παρακάτω λίστα, προσπάθησα να συμπεριλάβω ταινίες διαφορετικές μεταξύ τους.

Contratiempto 2016

Μια ισπανική ταινία μυστηρίου που έκανε τεράστιο ντόρο τα τελευταία χρόνια. Και όχι άδικα. Το εξαιρετικό σενάριο, γεμάτο ανατροπές σε καθηλώνει μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Η αγωνία και η έκπληξη είναι πολλές φορές αρκετές για να γίνει μια ταινία μυστηρίου γνωστή και αγαπημένη για το κοινό. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, έχουμε παράλληλα μια πολύ καλή σκηνοθεσία. “Καθαρές” εικόνες, και φυσικά καλούς ηθοποιούς. Ο πρωταγωνιστής καταφέρνει με ντελικάτες κινήσεις να αναδείξει τις πτυχές της προσωπικότητας του ήρωα. Μας πείθει. Ο λόγος που πρέπει να δεις την ταινία αυτή είναι το παιχνίδι των πιθανών ιστοριών. Το παιχνίδι της αλήθειας που βρίσκεται μέσα στα ψέματα.

Die welle 2008

Μια γερμανική ταινία, ένα πείραμα ενός καθηγητή με τους μαθητές του σχολείου του. Προσπαθεί να αποδείξει πόσο εύκολη είναι η έξαρση του φασισμού. Την είχα παρακολουθήσει χρόνια πριν αλλά θεωρώ ότι σήμερα είναι πολύ επίκαιρη. Η ταινία δεν εξαντλείται στους πολιτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς λόγους που συντέλεσαν στην άνοδο του Χίτλερ (ή σε οποιοδήποτε φασιστικό καθεστώς) . Μένει στο πως μπορεί να δημιουργηθεί ένα τέτοιο κίνημα. Πως νέοι άνθρωποι που είναι εύπλαστοι, μπορούν να ενστερνιστούν μια ιδέα ακόμα κι αν είναι τόσο σκοτεινή.

Enter the void Gaspar Noe 2009

Γενικά οι ταινίες του Γκασπάρ Νοέ έχουν ενδιαφέρον. Η σκηνοθεσία του είναι ιδιάζουσα. Ψυχεδελικά χρώματα, εικόνες που σοκάρουν αλλά καταφέρνουν να μένουν ανεπιτήδευτες. Το Enter the void γυρίστηκε στην Ιαπωνία και έχει εξαιρετική φωτογραφία και αισθητική. Ένας νέος, χρήστης ναρκωτικών ουσιών, πεθαίνει από πυροβολισμό. Βγαίνει από το σώμα του και συνεχίζει να κινείται και να βλέπει. Ο σκηνοθέτης ζει στη Γαλλία και οι ταινίες του έχουν σίγουρα ταυτότητα, πολλές φορές διχάζουν στις κριτικές, συγκαταλέγονται όμως στις πρωτοπόρες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.

The lobster Γιώργος Λάνθιμος 2015

Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου. Όλοι γνωρίζουμε τον Έλληνα σκηνοθέτη που έχει καταφέρει να αποσπάσει πολλές διακρίσεις και βραβεία για τις ταινίες του. Ανάμεσα σ αυτές, για το Lobster κέρδισε το Jury prize στο φεστιβάλ Κανών και το βραβείο για το καλύτερο σενάριο στα European film awards. Συνολικά κέρδισε 14 διακρίσεις σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Σ αυτήν την σουρεάλ, δυστοπική ταινία δίνονται 45 μέρες σε ελεύθερους ανθρώπους να βρούνε το ταίρι τους. Φυσικά, και σε αυτό το έργο του Λάνθιμου, δεν λείπει το μαύρο χιούμορ.

Πηγή φωτογραφίας: cinemaldito.com

Ο ματωμένος γάμος 2015

Ο ματωμένος γάμος η αλλιώς La novia, είναι μια ισπανική ταινία σε σκηνοθεσία της Πάουλα Ορτίζ. Μια μεταφορά του γνωστού θεατρικού κειμένου του Λόρκα, στον κινηματογράφο. Η ιστορία μένει πίστη στο θεατρικό κείμενο, οι ερμηνείες είναι καλές, χωρίς να συναρπάζουν. Αυτό που ξεχωρίζει στη ταινία είναι η ποιητικότητα στη σκηνοθεσία. Νιώθεις ότι βλέπεις ένα ποίημα. Η φωτογραφία εξαιρετική καθώς και τα τοπία, οι χώροι που επιλέχτηκαν για τα γυρίσματα. Αξίζει σίγουρα να την παρακολουθήσεις. Μπορεί η ιστορία να είναι κλασσική και γνωστή αλλά η ξεχωριστή ματιά στη σκηνοθεσία και η λυρικότητα των εικόνων είναι κάτι που δεν βλέπουμε συχνά.