Όταν δεν υπερασπίζεσαι το αυτονόητο…
Τις τελευταίες ημέρες γνωστοποιήθηκε η απόφαση του Ανωτάτου Ποινικού Δικαστηρίου της χώρας, του Αρείου Πάγου, σχετικά με το αίτημα έκδοσης των 8 Τούρκων αξιωματικών στην Τουρκία από όπου και προήλθαν την μέρα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου του 2016. Μάλιστα, η υπόθεση αυτή έλαβε μεγάλες διαστάσεις στα ΜΜΕ γιατί ανάλογα με την έκβασή της θα επηρεάζονταν οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας οι οποίες μέχρι και εκείνη την στιγμή ήταν αρκετά τεταμένες. Η απόφαση του Αρείου Πάγου, επιβεβαιώνοντας τις προσδοκίες των νομικών κύκλων της χώρας, ήταν αρνητική ως προς το αίτημα της Τουρκίας και αιτιολόγησε την απόφασή του λέγοντας πως με βάση το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο αλλά και τις συμβάσεις που δεσμεύουν την Ελλάδα τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι σεβαστά, να μην παραβιάζονται και κάτι τέτοιο φυσικά δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί η γειτονική χώρα δεδομένης της κατάστασης στην οποία βρίσκεται τους τελευταίους μήνες.
Ειλικρινά, συγχαρητήρια στην ελληνική δικαιοσύνη που έλαβε την λογική και ορθώς τεκμηριωμένη απόφασή της σεβόμενη τις αξίες που διέπουν ένα κράτος δικαίου. Φαίνεται όμως ότι για ακόμα μια φορά η εκτελεστική εξουσία δεν είχε την ίδια οπτική για το ζήτημα αυτό ή δεν περίμενε να εξελιχθεί έτσι η κατάσταση. Μετά τη μη έκδοση των 8 Τούρκων αξιωματικών ήταν προφανές ότι η Άγκυρα θα αντιδρούσε έντονα και έτσι έγινε με τον εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης να εκδίδει εντάλματα σύλληψης για τους αξιωματούχους και τον υπουργό Δικαιοσύνης της Τουρκίας να στέλνει δεύτερο αίτημα έκδοσης, τον υπουργό Εξωτερικών κ. Τσαβούσογλου να απειλεί ότι θα ακυρωθεί η συμφωνία ΕΕ-Ελλάδας και Τουρκίας για το προσφυγικό και τον πρόεδρο Ερντογάν να δηλώνει ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Τσίπρας του έλεγε, μια μέρα μετά το πραξικόπημα, ότι θα τακτοποιηθεί το ζήτημα εντός 15-20 ημερών και οι 8 αξιωματικοί θα εκδοθούν.
[widget id=”text-6″]
Μετά από μια τέτοια τοποθέτηση θα περίμενε κανείς το Μαξίμου να βγει και να διαψεύσει αυτές τις δηλώσεις. Αντιθέτως, το μόνο που έγινε ήταν η κυβέρνηση να εκφραστεί με μετριοπάθεια για το συμβάν προσπαθώντας να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, δηλαδή ότι ναι μεν η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου, η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και ότι σαν χώρα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και ότι οι πραξικοπηματίες δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην χώρα, μπερδεύοντας τους πάντες. Όσο δε για το τηλεφώνημα, σιγή ιχθύος και καμία αμφισβήτηση της δήλωσης Ερντογάν, αφήνοντας πολλά υπονοούμενα για τις πολιτικές σκοπιμότητες που υπήρχαν στο ζήτημα αυτό πριν αποφανθεί η δικαιοσύνη. Γενικά αυτή η κυβέρνηση πρέπει να μάθει πολλά πράγματα και ένα από αυτά είναι να αρχίσει να δείχνει την αξιοπιστία της και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Όταν σε μια χώρα, όπως είναι Ελλάδα, όπου οι θεσμοί δοκιμάζονται και έχουμε μια νίκη της δικαιοσύνης, η κυβέρνηση οφείλει να υπερασπίζεται το αυτονόητο, δηλαδή την τήρηση των κανόνων του κράτους δικαίου και όχι όποτε θέλει να κρίνει την δικαιοσύνη και να την πολεμά και όποτε την συμφέρει να την επιδοκιμάζει.