Κάποτε ο Πυθαγόρας επειδή αγανάκτησε από την διαφθορά και την πολιτική σκοπιμότητα των εποχών εκείνων, διατύπωσε το σπουδαίο ρητό “ Κυάμων απέχεσθαι. ”
Αναρωτιέσαι τι σημαίνει; Καλούσε τους Αθηναίους να απέχουν από κάθε είδους πολιτική ψηφοφορία της εποχής( οι οποίες συνήθιζαν να γίνονται με κουκιά) . Αναρωτιέσαι μήπως τι θα έλεγε ο Πυθαγόρας αν ζούσε στη σημερινή εποχή; Αν έβλεπε την πατρίδα του εξαθλιωμένη από την λιτότητα και την πολιτική διαφθορά; Αν έβλεπε το 40% του πληθυσμού να απέχει από τις εκλογικές αναμετρήσεις;
Κινδυνεύω ωστόσο να περάσω ήδη ως απολιτίκ και αρκετά ρομαντικός λαϊκιστής. Όχι φίλε αναγνώστη, οποιοσδήποτε έχει εμπεριστατωμένη άποψη για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας του δεν είναι απολιτίκ. Ακομματίκ είναι. Διότι, δεν φανατίζεται ούτε αναπτύσσει Οιδιπόδεια με πολιτικά πρόσωπα αλλά ακολουθεί μια προσωπική πορεία πολιτικής αφύπνισης και καλλιέργειας πέρα από τζάκια και κομματικούς προσηλυτισμούς. Ως νοήμον ον αυτού του πλανήτη, αποδέχομαι πως ο άνθρωπος είναι φύσει πολιτικό ζώον. Συσπειρώνεται σε κοινωνίες, σε πόλεις, σε κράτη διεκδικώντας παράλληλα την αναγνώριση του ως μονάδα του συνόλου και την προώθηση των συμφερόντων του μέσα σε αυτή. Πως το πετυχαίνει αυτό; Όχι μέσα από την αποτυχημένη βάσει ιστορικών συγκυριών αυτοδιαχείριση και οχλοκρατία αλλά μέσα από το πολίτευμα, το σύνταγμα και την βουλευτική εκπροσώπηση.
Μεγαλώσαμε ωστόσο σε μια χώρα όπου η επικρατούσα αντίληψη ήταν και είναι ”δεν βαριέσαι βρε αδερφέ, κάπου θα βολευτείς και εσύ”. Περιμέναμε κάποιον άλλο από μηχανής θεό να αποφασίζει για εμάς, χωρίς να αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι για την μοίρα μας. Ακόμα και η λογική της ψήφου σταθμίζονταν με κριτήριο το ποιος θα μας βολέψει καλύτερα.
[widget id=”text-6″]
Ακούω πολλούς συνομήλικους μου πως διανύουμε μια περίοδο χούντας. Παρόλο που έχουν “ζήσει” την χούντα μέσα από τα παραποιημένα ή και μη ιστορικά δοκίμια, πολλές φορές αγνοούν τον συμβολισμό που κρύβει η μεταφορική σημασία αυτού του όρου για να περιγράφεις μια κατάσταση όπως αυτήν που διανύουμε ως Έλληνες. Και ντρέπομαι που το λέω σε μια Ευρωπαϊκή χώρα του 2017, αλλά μπορεί να μην επιβάλλεται πλέον ο Νόμος των λίγων με άρματα και στρατιωτικούς νόμους, επιβάλλεται όμως με φορολογικούς συντελεστές και λιτότητα.
Όταν γίνεται ένα πραξικόπημα και αναλαμβάνει μια δικτατορία την διακυβέρνηση, θα δούμε εκκαθαρίσεις, θα δούμε δολοφονίες, εξορίες, οικονομικές κακοδιαχειρίσεις, προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όλα αυτά με βίαιο και ξαφνικό τρόπο. Τι συμβαίνει όμως όταν σε μια προσχηματική δημοκρατία, μια ημέρα των ημερών σου μειώνουν το 40% του εισοδήματος σου, σε τινάζουν στην φορολογία μην αφήνοντας σε να επιχειρήσεις ή να βρεις κάποια δουλειά λόγω ανεργίας, όταν σε εξαναγκάζουν να ζεις με το 1/3 όσων κέρδισες δουλεύοντας τόσα χρόνια; Δεν είναι και αυτό μια κατάλυση της δημοκρατίας; Μια διαστροφή; Μια χούντα;
Όταν σε περιθωριοποιούν επειδή έχεις αντίθετη άποψη ταμπελιάζοντας σε με χυδαίους χαρακτηρισμούς επειδή απλώς εκφράζεις κάτι off the box of usuality, όταν γίνεσαι εγκάθετος επειδή στηλιτεύεις τα κακώς κείμενα των εκάστοτε κυβερνώντων, όταν η μονταζιέρα δίνει και παίρνει στα Μ(έσα)Μ(αζικής)Ε(ξαπάτησης), όταν όταν όταν… Απαγορευμένος όποιος υποστηρίζει εναλλακτικές λύσεις, συμφεροντολόγος ο δραχμιστής επειδή έχει τα λεφτά του στο εξωτερικό( ενώ ο “μενουμευρωπέος” τα φυλάει μασούρι στην χώρα του) ενώ απατεώνας και αιθεροβάμων όποιος δεν ασχολείται με τις εκάστοτε πολιτικές νόρμες, όποιος δεν μπερδεύει το κόμμα με την ιδεολογία…
Ζούμε δυστυχώς στην χώρα που πέρα από το 50% ανεργία στους νέους, έχει φορολογία Σουηδίας και διαφθορά…Γκάνας. Και αν νομίζετε ότι υπερβάλλω, μια ματιά σε μια πρόσφατη έρευνα διεθνούς φορέα για την διαφθορά στα κράτη ανα την υφήλιο θα σας πείσει. Το μόνο που μου την δίνει είναι η απίστευτη αμετροέπεια αυτών των ανδρείκελων που πληρώνονται με προκλητικούς μισθούς και επιδόματα για να λαϊκίζουν, να κάνουν καριέρα στα τηλεπαράθυρα και να υποθηκεύουν τον τόπο, την ώρα που εγώ και ο κάθε εγώ αύριο μεθαύριο θα στηνόμαστε στην ουρά του ΟΑΕΔ για μια θέση μερικής απασχόλησης στο Δήμο…γιατί πλέον ούτε οι καφετέριες προσλαμβάνουν.
Και γιατί κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουμε το “μπανιστήρι” της επικαιρότητας από απόσταση…καναπέ και να δούμε τα πράγματα όπως είναι, σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει αξιοπρέπεια. Δεν υπάρχει τιμιότητα, δεν υπάρχει εχέγγυο ανθρωπιάς. Ζούμε σε μια χώρα για την οποία καυχιούνται χρεοκοπημένες φιγούρες της μεταπολιτευτικής κωμικοτραγωδίας πως διαθέτει υποδομές και παραγωγικές δυνατότητες ευρέος φάσματος, την ώρα που επί σαράντα χρόνια πέρα από τα αυτονόητα η μόνη επενδυτική δραστηριότητα του τόπου ήταν σουβλατζίδικα, καφετέριες και μπουζούκια.
Τι να το κάνω το ότι κάθε χρόνο αυξάνεται η τουριστική μεταβολή υπέρ μας, την ώρα που φορολογώ την εστίαση και την διαμονή με 24% ΦΠΑ και 100% προκαταβολή φόρου; Τι να το κάνω το ότι είμαστε μια οικονομία με δυνατό αγροτικό πρωτογενή τομέα την ώρα που στα ράφια μαναβικής των σουπερμάρκετ πουλάω περισσότερα εισαγόμενα οπωροκηπευτικά από ότι εγχώρια, και μάλιστα με χαμηλότερες τιμές; Τι να την κάνω την εκτίναξη της ανάπτυξης του τριτογενή τομέα των υπηρεσιών από τη στιγμή που πάνω από 1 εκατομμύριο επιχειρήσεις έχουν βάλει λουκέτο, άλλες τόσες έχουν αλλάξει έδρα ενώ η εγχώρια καταναλωτική ζήτηση φθίνει συνεχώς;
Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Και καιρός είναι να κοιτάξεις έναν καθρέφτη και να βρίσεις τον εαυτό σου που νομιμοποίησες με το δυνατότερο όπλο που σου δίνει αυτό το εξαίρετο πολίτευμα,την ψήφο σου, την εξής λογική(το παράδειγμα που ακολουθεί αφορά το “κλείσιμο” της πρόσφατης πολιτικής συμφωνίας). Διερωτώμενος, λοιπόν, ένας εξαίρετος Θεολόγος από την ιδιαίτερη πόλη μου,την Κατερίνη, λέει:
“Αν πλήρωνα 500 Ευρώ ΕΝΦΙΑ και με την μείωση του αφορολόγητου θα πληρώσω 500 Ευρώ φόρο επιπλέον,θα καταργήσετε εντελώς τον ΕΝΦΙΑ ως αντιστάθμισμα; “
