Ιούνιος: Μήνας ευαισθητοποίησης για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα
Ανάμεσα στα πολλά ορόσημα που εμπερικλείουν αυτές οι 30 ημέρες του Ιουνίου, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει το μήνυμα ευαισθητοποίησης για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Ο Ιούνιος έχει καθιερωθεί ως μήνας Υπερηφάνειας (Pride Month). Παρόλο που έχουν κατακτηθεί δικαιώματα και ελευθερίες για την εν λόγω κοινότητα, οι άνθρωποι της συνεχίζουν σε αρκετές περιπτώσεις να αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Δεν είναι σπάνια τα περιστατικά ομοφοβικών επιθέσεων, εκδήλωσης προκαταλήψεων και κατάφωρων διακρίσεων σε βάρος τους, υπενθυμίζοντας μας πως η αυτοδιάθεση δεν είναι ένα κεκτημένο που ανήκει σ’ όλους και μπορεί να γίνει σεβαστό από όλους.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία πίσω από την εν λόγω επέτειο. Το Stonewall Inn ήταν ένα μπαρ κάπου στη Νέα Υόρκη. Φαίνεται πως δεν αποτελούσε ένα αμιγώς γκέι μπαρ, μιας και ελεγχόταν από την μαφία. Χωρούσε αυτούς που δεν μπορούσαν να χωρέσουν πουθενά αλλού. Περιγράφεται ως ένα ασφαλές μέρος για drag queens, άνδρες μικρότερους και μεγαλύτερους που ήθελαν να κάνουν σεξ με άλλους άνδρες, καθώς και για κάθε λογής διαφορετικότητα με όποια έκφανση μπορεί να λάβει ο όρος αυτός. Συχνά, γινόταν στόχος αστυνομικών επιδρομών με συχνές, επίσης, επιθέσεις σε βάρος των θαμώνων του.
Στις 28 Ιουνίου 1969 πραγματοποιήθηκε μια ακόμα καθιερωμένη επίσκεψη των αστυνομικών αρχών στο εν λόγω μπαρ, αυτή τη φορά με πολιτικά ρούχα. Το στίγμα της επίσκεψης είχε ήδη δοθεί από προηγούμενες εφόδους σε άλλα γκέι μπαρ, τα οποία και έκλεισαν. Είχαν ως στόχο να κλείσουν και το Stonewall Inn. Η αφορμή που χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία ήταν η παράνομη πώληση αλκοόλ. Έτσι, οι θαμώνες εκείνο το ιστορικό βράδυ οδηγούνται έξω από το μπαρ, για να συνασπιστούν, όσο περνούσε η ώρα, με τον κόσμο που συγκεντρωνόταν. Το πλήθος άρχισε να φωνάζει, με την αστυνομία να ακολουθεί βίαιη ρητορική. Οι συμπλοκές δεν μπορούσαν πια να αποφευκτούν.
Οι συγκρούσεις και οι διαμαρτυρίες για τη στάση των αστυνομικών συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, άρχισαν να εκφράζονται αιτήματα για μία «συγκέντρωση για την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση». Το 1970 πραγματοποιήθηκε η πορεία στο Stonewall εις μνήμην των γεγονότων της 28ης Ιουνίου 1969. Μέσα στο πέρασμα του χρόνου, καθιερώθηκε η εν λόγω επέτειος σε διάφορα σημεία του κόσμου, κυρίως του δυτικού για να ακριβολογούμε.
Ενδεικτικό των διεργασιών του κινήματος ήταν μεταξύ άλλων και ο παραγκωνισμός μελών της ίδιας της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και ιδιαιτέρως των τρανς γυναικών και των drag queens που απασχολούνται κατά κύριο λόγο με τη σεξεργασία.
Στο πνεύμα της ευαισθητοποίησης γύρω από τα ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα μπορεί κανείς να εντάξει και το ζήτημα των θεραπειών μεταστροφής. Ως θεραπεία μεταστροφής ορίζεται οποιαδήποτε παρέμβαση (ψυχοθεραπευτική, ψυχολογική, ιατρική, φαρμακευτική, συμπεριφορική ή πνευματική) που αποσκοπεί στην αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου ενός ατόμου. Έχουν χαρακτηριστεί από διεθνείς οργανισμούς υγείας/ψυχικής υγείας ως αναποτελεσματικές και επικίνδυνες για τα άτομα που τις υφίστανται και αποτελούν βασανιστήρια. Μάλιστα, η βρετανική κυβέρνηση, στο πλαίσιο νομικών τροποποιήσεων, σκοπεύει να λάβει μέτρα για την πρόληψη των «αποτρόπαιων πρακτικών που μπορούν να προκαλέσουν ψυχική και σωματική βλάβη». Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι κυβερνήσεις, ενώ απαγορεύουν τις εν λόγω πρακτικές, αυτές δεν ποινικοποιούνται.
Στην αντίπερα όχθη, μια δικαστική απόφαση δημιουργεί ένα αξιοσημείωτο δικαστικό προηγούμενο στο Ισραήλ. Πιο συγκεκριμένα, οι άντρες που γεννούν στο Ισραήλ μπορούν να παραμείνουν εγγεγραμμένοι ως άνδρες. Οι τρανς γονείς θα καταγράφονται με ουδέτερο τρόπο, ως προς το φύλο, ως «γονείς», και δε θα εγγράφονται ως «μητέρα» ή «πατέρας» του παιδιού τους.
Όλα ξεκίνησαν, όταν δύο άνδρες αποφάσισαν να μεγαλώσουν το παιδί τους μαζί. Με τη γέννηση του παιδιού, αντιλαμβάνονται πως ο ένας εξ αυτών, τρανς άνδρας, έχει καταγραφεί με το φύλο που το αποδόθηκε κατά τη γέννηση και αναγνωρίζεται ως μητέρα, χωρίς ποτέ να έχει ερωτηθεί ή συναινέσει σε κάτι τέτοιο. Παράλληλα, ο άλλος γονέας δεν προστέθηκε καν στο πιστοποιητικό γέννησης, με αποτέλεσμα η οικογένεια στο σύνολο της να στερείται δικαιωμάτων και υπηρεσιών. Το ζευγάρι υπέβαλε αγωγή απαιτώντας και οι δύο να αναγράφονται στο πιστοποιητικό γέννησης του γιου τους, με το σωστό φύλο τους.
Οι δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου ανέφεραν: «Το επιχείρημα των αναφορών σχετικά με τη διαφορά μεταξύ του σκοπού του μητρώου και αυτού του πιστοποιητικού γέννησης είναι σωστό». «Ενώ το μητρώο προορίζεται να παρέχει πληροφορίες σχετικά με το άτομο που είναι εγγεγραμμένο σ’ αυτό, το πιστοποιητικό γέννησης προορίζεται να παρέχει πληροφορίες σχετικά με το νεογέννητο και όχι σχετικά με την ταυτότητα φύλου των γονιών του. Ως εκ τούτου, μια ουδέτερη αναφορά σε «γονέα» στο πιστοποιητικό γέννησης του παιδιού δε συνεπάγεται ανάκληση οποιουδήποτε ενδιαφέροντος».