Σάλος προκάλεσε η πρωτοφανής απόφαση της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών στις 6 Απριλίου 2016, σύμφωνα με την οποία διαγράφονται συνολικά 7 δημοσιογράφοι, λόγω της στάσης που είχαν ακολουθήσει τον περασμένο Ιούλιο σχετικά με το δημοψήφισμα, καθώς η Ένωση έκρινε ότι υποστήριζαν την ψήφο υπέρ του ΝΑΙ.

Πιο συγκεκριμένα, η ΕΣΗΕΑ επέβαλε 18μηνη διαγραφή στον διευθυντή ειδήσεων του ΣΚΑΪ Σταμάτη Μαλέλη, 12μηνη στο γενικό διευθυντή του ραδιοφώνου του ΣΚΑΪ Άρη Πορτοσάλτε και 6μηνη στον Νίκο Κονιτόπουλο, αρχισυντάκτη εκπομπής της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ. Επιπλέον, τιμωρία επιβλήθηκε στους Όλγα Τρέμη (MEGA), η οποία παραιτήθηκε πριν από λίγες ημέρες από μέλος της ΕΣΗΕΑ, Μαρία Σαράφογλου (MEGA), Μανώλη Καψή MEGA) και Μαρία Χούκλη (ΑΝΤ1) επιβλήθηκε επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας, ενώ αθωωτική ήταν η απόφαση για τους Γιάννη Πρετεντέρη (MEGA) και τον Δημήτρη Οικονόμου του ΣΚΑΪ, οι οποίοι κατηγορούνταν για τη συμπεριφορά τους απέναντι στους Παναγιώτη Κουρουμπλή και Πάνο Καμμένο αντίστοιχα.

Φυσικά, όπως εξάλλου ήταν και λογικό, σύσσωμα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντέδρασαν στην απόφαση της Ένωσης. Ο Πρόδερος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, τόνισε: «Όταν οι δημοσιογράφοι φιμώνονται τότε κινδυνεύει η Δημοκρατία» , με τον αντιπρόεδρο, Άδωνη Γεωργιάδη,  να δηλώνει: «Εμφανώς πρόκειται για «υπόδειξη ΣΥΡΙΖΑ». Από την πλευρά του ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, δήλωσε: «Ελπίζω το ζήτημα «να φθάσει αμέσως ενώπιον των δικαστηρίων και αν χρειαστεί ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου», ενώ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος από Το Ποτάμι, Γιώργος Αμυράς, τόνισε: «Θα περίμενε κανείς από την ΕΣΗΕΑ και κάθε δημοσιογραφικό σωματείο να δίνει αγώνα, ώστε τα μέλη της, οι δημοσιογράφοι, να μπορούν να διατυπώνουν ελεύθερα την άποψή τους».

Όμως, πώς πραγματικά πάρθηκε η συγκεκριμένη απόφαση από την ΕΣΗΕΑ ; Την επόφαση έλαβε το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, το οποίο αποτελείται από τρεις συνταξιούχους δημοσιογράφους και δύο εν ενεργεία. Οι τρεις συνταξιούχοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι ψήφισαν υπέρ της ποινής των συναδέλφων τους, είναι προσκείμενοι σε κόμματα της Αριστεράς και πιο συγκεκριμένα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε αντίθεση, οι δύο εν ενεργεία δημοσιογράφοι, οι οποίοι ψήφισαν κατά της ποινής, είναι προσκείμενοι σε φιλελεύθερα και κεντρώα κόμματα και συγκεκριμένα αυτά των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Εν ολίγοις, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι υπέρ της ποινής ψήφισαν οι συνδικαλιστές της Αριστεράς, ενώ κατά της ποινής ψήφισαν οι συνδικαλιστές του «αστικού χώρου».

Αυτό, όμως, που έχει πραγματικά σημασία είναι η φίμωση της δημοσιογραφίας. Σε μία χώρα, όπου το πολίτευμα είναι δημοκρατικό τα τελευταία 42 χρόνια, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει από κάποιον άλλον το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, ακόμα και αν είναι αντίθετη με τη δική του άποψη. Βέβαια, η δουλειά των δημοσιογράφων είναι να ενημερώνουν σωστά και αντικειμενικά τους πολίτες, χωρίς να τους παρακινούν προς κάποια πολιτική κατεύθυνση, κάτι που δεν τήρησαν τον περασμένο Ιούλιο οι τιμωρούμενοι σήμερα δημοσιογράφοι. Ούτε αυτό, όμως, είναι ικανό να στερήσει την ελευθερία του λόγου από τους δημοσιογράφους και από όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως. Όπως άλλωστε είχε πει και ο Τζορτζ Όργουελ: «Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις κάτι που κάποιος άλλος δε θέλει να δημοσιευτεί. Όλα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις».