Η Θεσσαλονίκη, ως μια πόλη συνάντησης νέων από όλη την Ελλάδα, έχει δημιουργήσει ένα πολύ ευνοϊκό κλίμα για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που αφορούν σχεδόν όλους τους τομείς. Ένας από αυτούς, που ανήκει κυρίως στους νέους, είναι η ελληνική ροκ σκηνή. Έτσι συναντήθηκα με έναν νέο θεσσαλονικιό μουσικό, του ζήτησα να μου πει την ιστορία του και λίγα πράγματα για την ροκ σκηνή στην πόλη του.

Φωτογραφία / Argy Grd

Ο Μπαλάς Δημήτρης, ο κιθαρίστας των Circus Veil μας μίλησε δίχως να μας κρύψει τίποτα, και με λόγια που ίσως δεν ακούμε συχνά από τους ανθρώπους του χώρου. Αν και μόλις 22 ετών, μας έδωσε μια πλήρης εικόνα των δυσκολιών, αλλά και των ευχάριστων εμπειριών που είχε μέχρι σήμερα.

Η γνωριμία με το συγκρότημα

-Τι σημαίνει Circus Veil;

-Το σκέφτηκε ο κιθαρίστας μας, ο Παύλος, και είναι καθαρά αλληγορικό. Τo circus συμβολίζει το χάος που υπάρχει στον κόσμο και μας επηρεάζει καλώς ή κακώς και το veil είναι ο τρόμος, με τον οποίο όλα αυτά καλύπτονται και μοιάζουν με ένα όμορφο τσίρκο.

Το σύμβολο των Circus Veil δύσκολα το καταλαβαίνει κανείς αλλά είναι ουσιαστικά το μονόγραμμα CV.

Το συγκρότημα αποτελείται από δυο κιθάρες/Δημήτρης και Παύλος, ένα μπάσο/Τάσος, φωνητικά/Παντελής και τύμπανα/Νίκος.

“Η μουσική μας έχει ως βάση το μέταλ, αλλά καλύτερα θα λέγαμε πως ανήκει στην alternativemetal/εναλλακτική μέταλ. Γίνεται προσπάθεια, βέβαια, για όσο γίνεται πιο φρέσκο ηλεκτρονικό ήχο! Μας αρέσουν πάρα πολύ οι Bring Me the Horizon, My Chemical Romance και HIM!”

Είναι μαζί από τις αρχές του λυκείου ξεκινώντας βέβαια με διαφορετικό όνομα το οποίο λίγοι ξέρουν και ήταν το Astral Rider. Το 2013 άλλαξε το όνομα σε Circus Veil και άρχισαν να βλέπουν το μέλλον με άλλα μάτια. Θέλω να επισημάνω τη δύναμη τους να κρατηθούν μαζί μετά ακόμα και από τις πανελλαδικές που πραγματικά πολλές φορές φέρνουν τέτοιου είδους συγκροτήματα σε κρίση και πολλές φορές σε ολοκληρωτική διάσπαση.

Οι εμπειρίες και συμβουλές

– Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε σαν έφηβοι που ήθελαν να παίξουν μουσική;

– Δεν καταλαβαίναμε δυσκολίες, απλά παίζαμε. Tο θέμα είναι όσο προχωράει ο καιρός και θέλεις να πας αυτό που κάνεις πιο σοβαρά τότε βγαίνουν οι δυσκολίες. Και τώρα οι δυσκολίες ας πούμε είναι πως έχουμε να προσφέρουμε κάτι στον κόσμο και δεν ξέρουμε πώς. Υπάρχει πολύ καλή ανταπόκριση μέχρι τώρα αλλά θέλει κι άλλη, η οποία είναι από ένα σημείο και μετά τεχνική υπόθεση που δεν την ξέρουμε ακόμα καλά. Είναι και οι οικονομικές δυσκολίες πάρα πολλές, δηλαδή θέλουμε εξοπλισμό ακριβό για τον οποίο δεν έχουμε τα χρήματα που θα θέλαμε να έχουμε. Κυρίως αυτά είναι!

– Ποιοι σας βοήθησαν τότε;

– Τότε; Μόνοι μας! Είχαμε βασικά πολλούς γνωστούς από συγκροτήματα μεγαλύτερα σε ηλικία, και ως συγκροτήματα και ως άτομα μας έδωσαν πολλές συμβουλές, και γενικά άτομα του χώρου, τα οποία κυρίως μας έδιναν πολύ καλές συμβουλές τις οποίες μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε και φιλτράραμε τις πληροφορίες που δεχόμασταν. Μέχρι να καταλήξουμε σε αποφάσεις, άλλες αποφάσεις ήτανε σωστές άλλες ήτανε λάθος, υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσαμε να έχουμε αλλάξει, δεν έχουμε κάποιο παράπονο ουσιαστικά, τώρα πορευόμαστε όπως είμαστε. Πάντα βέβαια με την οικονομική και ψυχολογική βοήθεια της οικογένειας.

Φωτογραφία / Argy Grd

– Τι θα έλεγες σε ένα παιδί που τώρα ξεκινάει να παίζει μουσική; Ίσως σε εσένα τον ίδιο πριν λίγα χρόνια.

– Να μην κολλάει σε βλακείες! Να μην κολλάει σε στερεότυπα που υπάρχουνε για τη συγκεκριμένη μουσική που θέλει να ακολουθήσει. Όταν παίζεις μουσική το παν δεν είναι να υπηρετείς μια συγκεκριμένη ιδεολογία ή ένα συγκεκριμένο είδος, είναι απλά να παίζεις μουσική. Μετά θα φτιάξεις την δικιά σου νοοτροπία, τη δικιά σου λογική, τη δικιά σου μουσική ενδεχομένως, αλλά δεν χρειάζεται να ακολουθείς τυφλά, θα έχεις επιρροές αλλά πρέπει να έχεις το μυαλό σου ανοιχτό όταν παίζεις, αυτό το λέω γιατί και εγώ αυτό το λάθος έκανα και όλοι μας το ίδιο λάθος κάναμε. Αλλά δεν χρειάζεται! Όσο πιο σύντομα το συνειδητοποιήσεις τόσο το καλύτερο για την μουσική σου και για εσένα. Σαν συγκρότημα είχαμε και τα κάτω μας είχαμε, αλλά τα πιο πολλά ήτανε τα πάνω. Αυτό που μένει στο τέλος σίγουρα είναι οι θετικές εμπειρίες.

– Αντιμετωπίζεις στερεοτυπικές αντιδράσεις για τον τρόπο που παίζεις; Ίσως κάποια γιαγιά κάποιος παππούς να σου έχει πει: τι είναι αυτό που κάνεις δεν το έχω ξανακούσει ποτέ!

– Όχι! Κατ’ αρχάς οι γιαγιάδες και οι παππούδες δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό που παίζεις είναι μουσική, οπότε δεν υπάρχει καν λόγος, απλά λέω στη γιαγιά μου: “Σήμερα είχα συναυλία!” και μου λέει: “Μπράβο!”. Δεν ρωτάει, δεν ξέρει και τι να ρωτήσει κιόλας. Από άτομα που είναι τελείως διαφορετικού μήκους κύματος από εμένα και περιμένω περίεργες αντιδράσεις είναι κομπλέ και λογικό είναι κιόλας. Το ροκ ποτέ δεν ήταν κάτι το στερεοτυπικό, πέρα από το τατουάζ, δεν έχουμε τατουάζ!

Το ροκ στην Ελλάδα είναι σε καλό επίπεδο, βγαίνουν συνέχεια νέα συγκροτήματα, το κυρίως θέμα πλέον είναι η οργάνωση της ροκ σκηνής, καθώς λείπουν οι κατάλληλοι μάνατζερ. Ένα άλλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι τα συγκροτήματα έχουν φανς άλλα συγκροτήματα, οπότε καταλήγει ένα Live να είναι γεμάτο από μέλη συγκροτημάτων.

Μία ιστορία

– Πως ξεκίνησες να παίζεις μουσική, δηλαδή να πιάσεις μια κιθάρα.

– Πριν από πολλά χρόνια, όταν ήμουν δημοτικό, είχε πάει η θεία μου μαζί με την γιαγιά μου ένα ταξίδι κάπου στο εξωτερικό και μας έφερε εμένα ένα ψεύτικο αρμόνιο και στην αδελφή μου μια ψεύτικη ηλεκτρική κιθάρα και λέμε ωραία θα ξεκινήσουμε να μαθαίνουμε μουσική. Έχω αγοράσει αρμόνιο, η αδελφή μου δεν ξεκίνησε ποτέ κιθάρα, τελικά παράτησα το αρμόνιο και είχα ψυχολογικό θέμα με την μουσική, λέω δεν θα ξαναρχίσω ποτέ μουσική γιατί μου την έσπασε, δεν μου βγαίνει, και τελικά μετά από χρόνια (δεν θυμάμαι τώρα πόσα) άρχισε να «ξανά»ωριμάζει αυτή η ιδέα, και συγκεκριμένα σκεφτόμουνα πως θέλω να κάνω ηλεκτρική κιθάρα γιατί ήταν γυαλιστερή! Γενικά τα κίνητρα μου για να ξεκινήσω την μουσική δεν ήτανε και τα πιο καλλιτεχνικά.

– Ποια ήταν τα ερεθίσματα σου για να ξεκινήσεις να ασχολείσαι με την μουσική γενικότερα;

– Το άτομο που με επηρέασε, ας πούμε, ήταν ο πατέρας μου, γιατί άκουγε πάρα πολύ μουσική από μικρός και με μεγάλωσε με μουσικές που άκουγε αυτός. Από ένα σημείο και μετά, βέβαια, άρχισα εγώ να ακούω τα δικά μου, και διαφοροποιήθηκε το γούστο μας, αλλά γενικά αυτό ήταν το άτομο το οποίο με εισήγαγε στη μουσική και μου έδωσε αυτός τους πρώτους δίσκου που άκουγα κυρίως ροκ παλιά. Βέβαια η μουσική που παίζω με αυτή που ακούει ο πατέρας μου δεν έχει καμία σχέση.

– Εσύ από πού επηρεάστηκες και άλλαξες την μουσική;

– Ξεκίνησα να ακούω μουσική με Scorpions και Red Hot Chili Pepper. Ήμουνα μικρός, δηλαδή άλλα μουσικά συγκροτήματα έβγαιναν, άλλη μουσική σκηνή τώρα, άλλη η μουσική σκηνή με την οποία έμαθα. Άτομα που γνώρισα, νέοι φίλοι μου και τέτοια, μου έδωσαν καινούργια πράγματα, καινούργια ερεθίσματα, λογικό είναι, μου άρεσε αυτό το πράγματα απλά το έψαχνα και μόνος μου εννοείται. Και προφανώς βρήκα καινούργια πράγματα, όπως γίνεται σε όλους λίγο πολύ.

– Σαν άνθρωπος, εκτός από τη δημοσιότητα, τι άλλο κερδίζεις;

– Κατ’ αρχάς, δεν σου δίνει δημοσιότητα. Στο επίπεδο που είμαστε εμείς τι δημοσιότητα να έχει; Όταν μεγαλώνεις αρκετά, όμως, ναι θα έχεις, αλλά στο επίπεδο που είμαστε εμείς τι δημοσιότητα να έχεις; Δεν έχεις! Σου προσφέρει ικανοποίηση πάνω από όλα, αισθάνεσαι ότι κάνεις κάτι, το μυαλό σου ενσαρκώνεται κάπου αλλού, ότι διοχετεύεις ενέργεια που έχεις και φυσικά το συναίσθημα του live, που είναι το πιο ωραίο από όλα, να αισθάνεσαι είτε έχεις λίγο κόσμο είτε έχεις πολύ, ότι είσαι εκεί πέρα, ότι πρέπει να κάνεις κάτι, κάνεις τον κόσμο να αισθάνεται αυτό που θες να παίξεις, και είναι πολύ ωραίο συναίσθημα.

Όσο για την μουσική στην παιδεία των νέων ο Δημήτρης Μπαλάς μας είπες πως οι γονείς δεν θα πρέπει να είναι αδιάκριτοι στις επιλογές των νέων και πως αν πηγαίνει κάποιος καλά θα φανεί αλλιώς θα σταματήσει και πως δεν χρειάζεται πίεση στα παιδιά. Επίσης, δεν πιστεύει πως σε όλα τα παιδιά η μουσική παίζει τον ίδιο ρόλο. «Για εμένα αποδείχτηκε ότι ήτανε σημαντική».

Ελληνική σκηνή

Υπάρχουν πάρα πολλά ελληνικά websites τα οποία υποστηρίζουν πάρα πολύ την ελληνική ροκ σκηνή και έχουν άρθρα σχετικά με την ελληνική σκηνή, λίστες με συγκροτήματα κ.α. μερικά από αυτά rockoverdose, rocking.gr.

– Τα επόμενα βήματά σου στη μουσική σκηνή.

– Kατ’ αρχάς θέλουμε να προωθηθεί το EP που βγήκε πριν από λίγο καιρό, έχει βγει ήδη το πρώτο video clip και σε λίγο καιρό θα βγει και το δεύτερο το οποίο ας πούμε θα είναι κάποια έκπληξη και αν πούμε έχουμε τελειώσει τις συγχορδίες του δίσκου μας ο οποίος ελπίζουμε να βγει αρχές του 2017 και για το οποίο έχουμε σχεδιάσει διάφορα πράγματα πιο αρτιστικά τα οποία σιγά σιγά θα τα ανακοινώσουμε, να τα συγκεντρώσουμε και εμείς οι ίδιοι γιατί έχουμε πολλές ιδέες και θέλουμε να τις οργανώσουμε.

– Άρα είστε έτοιμοι να κυκλοφορήσετε νέο δίσκο.

Φωτογραφία / Argy Grd

– Ακόμα δεν έχουμε ανακοινώσει επίσημα ότι θα κυκλοφορήσει πότε και τι, ούτε καν ότι έχουμε ξεκινήσει ηχογραφήσεις δεν έχουμε ανακοινώσει επίσημα, είναι η πρώτη φορά που το λέμε τώρα, και θέλουμε γενικά να το προσεγγίσουμε αλλιώς το θέμα, είναι ήδη ο δίσκος αρκετά διαφορετικός σε σχέση με αυτόν που είχαμε βγάλει πιο πριν. Ας πούμε πως έχει να κάνει με προσωπικά θέματα. Με μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο της ζωής ενός ανθρώπου, φανταστικού χαρακτήρα, που έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Είναι θέμα βασικά ο δίσκος.

– Το φαινόμενο της ρόδας στην ζωή λοιπόν, μήπως και αυτή η αλλαγή είναι που δίνει τον ρυθμό στην ρoκ μουσική;

– Ναι ισχύει ,δεν ξέρω αν δημιουργεί τον ρυθμό αλλά είναι σίγουρα ο λόγος για τον οποίο θα ακούσει κάποιος ροκ.

– Πως το εννοείς αυτό;

– Δεν το λέω επειδή ακούω ροκ! Αυτό που θα πω είναι ο λόγος που ακούω ροκ. Η ροκ μουσική και η μέταλ είναι μουσική στην οποία έχω συναντήσει όλων των ειδών τα συναισθήματα δηλαδή πάρα πολύ χαρούμενα τραγούδια, πολύ λυπημένα τραγούδια, θυμωμένα τραγούδια, μίζερα, χαζοχαρούμενα ότι θέλει κάποιος μπορεί να το βρει!

– Αυτό το λες σε σχέση με κάποιο άλλο είδος μουσικής;

– Ναι! και μουσικά μπορώ να το δω αυτό, οι επιρροές που μπαίνουμε στην ροκ είναι πολλές. Η ροκ μπλέκει πολλά. Για αυτό και υπάρχουν πολλά συγκροτήματα διαφορετικά.