Στις 18 Μαρτίου θα αποφυλακιστεί ο Γιώργος Ρουπακιάς, κατηγορούμενος για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα τον Σεπτέμβριο του 2013, μετά την παρέλευση του χρονικού ορίου προσωρινής κράτησης που του είχε απαγγελθεί.Σε βάρος του είχαν εκδοθεί σωρευτικά δύο εντάλματα προσωρινής κράτησης· 18 μήνες για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα αλλά και 12 μήνες για την κατηγορία συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση, η επιμέτρηση των οποίων ξεκίνησε μετά την συμπλήρωση των 18 μηνών του πρώτου εντάλματος.

Το σχετικό βούλευμα του συμβουλίου εφετών ορίζει ότι ο κατηγορούμενος θα βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό υπό 24ωρη αστυνομική φύλαξη, ενώ θα του επιτραπεί μόνο η μετάβασή στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων τις ήμερες που διεξάγεται η δίκη για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής με αστυνομική συνοδεία ενώ του επιβάλλεται και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Ο κατηγορούμενος για την ανθρωποκτονία από πρόθεση , σύμφωνα με τη δικογραφία για την δράση της εγκληματικής οργάνωσης που δικάζεται, φαίνεται να υπήρξε ενεργό μέλος της Χρυσής Αυγής με υψηλή θέση στην τοπική οργάνωση της Νίκαιας. Ο ίδιος χαρακτηρίζει την εμπλοκή του με δράσεις της Χρυσής Αυγής ως “απλή υποστήριξη στο κόμμα”. Η πρόεδρος του δικαστηρίου, το οποίο έχει την δικαιοδοσία για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, είχε τονίσει τον κίνδυνο αυτό και τις επιπτώσεις που θα προέκυπταν από την καθυστέρηση εξέλιξης της ακροαματικής διαδικασίας.

Για την τροπή της υπόθεσης έχουν ήδη ανακύψει αντιδράσεις προερχόμενες απο τον κοινωνικό αλλά και νομικό χώρο. Τη δυσαρέσκεια τους εξέφρασαν με ανακοίνωση οι συνήγοροι των Αιγυπτίων ψαράδων στους οποίους είχαν επιτεθεί τον Ιούνιο του 2012 μέλη της Χρυσής Αυγής. Μεταξύ άλλων αναφέρουν : «Η συμπλήρωση του ανώτατου ορίου προφυλάκισης του Γιώργου Ρουπακιά, πριν την έκδοση απόφασης για τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα το βράδυ της 17-18/9/2013 από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, αποτελεί μια συνολική αποτυχία των ελληνικών διωκτικών και δικαστικών αρχών, η οποία υποσκάπτει την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας στο δικαιϊκό σύστημα και εκθέτει διεθνώς την ελληνική έννομη τάξη.[…] Τα θύματα της ρατσιστικής και φασιστικής βίας συνεχίζουν να ζητάνε την απόδοση δικαιοσύνης. Και αυτή δεν πρόκειται να έρθει παρά μόνο όταν ο δράστης των δικαζόμενων εγκλημάτων, που είναι η ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή στο σύνολό της, καταδικαστεί όπως κατηγορείται».

Εξετάζοντας το χρονικό της υπόθεσης δημιουργούνται ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα της πολιτικής ηγεσίας και δικαστικής εξουσίας να λειτουργούν ως ανάχωμα σε προσβολές θεσμών που χαίρουν μάλιστα συνταγματικής προστασίας. Ίσως πλεόν, και με κάθε επιφύλαξη, να απαντάται και το ερώτημα που είχε προκύψει από την αρχή της υπόθεσης σχετικά με το γιατί ενώθηκε η δικογραφία της ανθρωποκτονίας, η οποία ήταν αρμοδιότητα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Πειραιά, με την δικογραφία της εγκληματικής οργάνωσης που σχηματίστηκε στην Αθήνα παρά τις αντιρρήσεις της πολιτικής αγωγής και τους κινδύνους που είχαν επισημανθεί. Παράλληλα ακόμα προβληματίζει γιατί ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών δεν έχει χορηγήσει άδεια για την παράσταση των δικηγόρων ως ένδειξη κατανόησης της σημασίας της κρινόμενης υπόθεσης , οι οποίοι συμμετέχοντας στις κινητοποίησεις κατά του ασφαλιστικού μέσω και της αποχής από τα καθήκοντά τους (το γνωστό πλέον «κίνημα της γραβάτας») έχουν παγώσει την συνέχιση της δίκης.