Anthony Hopkins,ο sir του τρόμου
Ο σερ ‘Αντονι Χόπκινς, γιος της Μύριελ ‘Ανν και του Ρίτσαρντ ‘Αρθουρ Χόπκινς,γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1937 στην Ουαλία και από τον Απρίλιο του 2000 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Στο σχολείο δεν είχε ιδιαίτερες επιδόσεις και λόγω της δυσλεξίας του στράφηκε προς τις τέχνες για να εκφραστεί,είτε ζωγραφίζοντας,είτε παίζοντας πιάνο. Αυτός που τον ώθησε να ασχοληθεί με την υποκριτική ήταν ο Ρίτσαρντ Μπάρτον,τον οποίο γνώρισε στα 15 του. Έτσι,σπούδασε στο Welsh College of music and drama και αργότερα στη Βασιλική Ακαδημία της δραματικής τέχνης. Αρχικά,ασχολήθηκε με το θέατρο,όπου τον ξεχώρισε ο σερ Λόρενς Ολίβιε και τον προσκάλεσε στο Βασιλικό Εθνικό Θέατρο. Ο Χόπκινς έγινε αντικαταστάτης του στο έργο «Dance of death» του Στρίνμπεργκ. Γρήγορα,όμως του κέντρισε το ενδιαφέρον ο κινηματογράφος και έκανε το ντεμπούτο στην παραγωγή του BBC «A flea in her ear». Aπο τότε μέχρι και σήμερα ο Χόπκινς μεσουρανεί στα κινηματογραφικά στούντιο και θεωρείται ένας ηθοποιός μεγάλου βεληνεκούς με τον χαρακτηριστικό ύφος της υποκριτικής του δεινότητας. Είναι ικανός να αλλάζει την ουαλική του προφορά και να ενστερνίζεται τον χαρακτήρα που υποδύεται σε τέτοιο βαθμό που να κάνει κτήμα του τις σκέψεις και τα συναισθήματα του ήρωα σαν να είναι κομμάτι του εαυτού του. Μάλιστα,είναι γνωστός για την ιδιαίτερα εκτενή προετοιμασία που ακολουθεί κάθε φορά που ενσαρκώνει ένα χαρακτήρα,όπου προβάρει όσες περισσότερες φορές είναι δυνατόν τα λόγια του ώστε να βγαίνουν φυσικά από το στόμα του χωρίς δεύτερη σκέψη. Ας δούμε όμως,μερικά από τα έργα στα οποία πρωταγωνίστησε και καθιερώθηκε ως ο ταλαντούχος ηθοποιός που γνωρίζουμε σήμερα.
SILENCE OF THE LAMBS
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τomas Harris,πρόκειται για ψυχολογικό θρίλερ που έθεσε τις βάσεις για τα σημερινά θρίλερ περιπέτειας και έκανε διάσημο τον Antony Hopkins με την εξαιρετική ερμηνεία του ως ο αιμοδιψής κανίβαλος Χάνιμπαλ Λέκτερ. Ο Harris στηρίχθηκε στη δημιουργία του προσώπου του Λέκτερ στον Αλφρέντο Τρεβίνιο,το γιατρό με το παρατσούκλι δόκτωρ Σάλαζαρ που σκότωσε και τεμάχισε τον εραστή του. Κυκλοφόρησε το 1991 με την αφίσα της να παρουσιάζει την Jodie Foster με μια πεταλούδα στο στόμα,στο κεφάλι της οποίας υπάρχει μια νεκροκεφαλή. Αυτή αποτελεί έμπνευση απο την φωτογραφία του Σαλβαντορ Νταλί «αισθησιαμός θανάτου»όπου 7 γυμνά γυναικεία κορμιά σχηματίζουν μια νεκροκεφαλή. Συγκεκριμένα,μια πράκτορας του FBI η Clarice Starling (Jodie Foster),καλείται να βρει έναν κατά συρροήν δολοφόνο,ο οποίος έχει απαγάγει την κόρη μιας γερουσιαστού. Για να εντοπίσει όμως,τα ίχνη του θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με το ψυχίατρο Χάνιμπαλ Λέκτερ (Anthony Hopkins),o οποίος είναι έγκλειστος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Ο Λέκτερ θα γοητευθεί απο την Clarice και μια ιδιαίτερη σχέση συνεργασίας θα αναπτυχθεί μεταξύ τους μέσα απο γρίφους,εγκιβωτισμούς από την πρώιμη ζωή της Clarice και quid pro quo ώστε ο Λέκτερ να καθοδηγήσει την πράκτορα του FBI στα ίχνη του δολοφόνου. Ο Hopkins άφησε το στίγμα του στην ιστορία του κινηματογράφου μέσα από αυτήν του την ερμηνεία με τη χαρακτηριστική απόκοσμη φωνή του,την οποία εμπνεύστηκε από τον Τρούμαν Καπότε και την Κάθριν Χέμπορν. Μάλιστα,για να ενσαρκώσει με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο τον κανίβαλο Λέκτερ παρακολούθησε ακροάσεις δολοφόνων και μελέτησε φακέλους της αστυνομίας. Πρότεινε ακόμη,να φορέσει άσπρη φόρμα αντί πορτοκαλί γιατί πίστευε οτι το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη πιο αποκρουστικό,λόγω της φοβίας του για τους γιατρούς. Ο Hopkins αποτύπωσε με τέτοιο τρόπο τον αιμοσταγή δολοφόνο μέσα από τις τρομακτικές εκφράσεις του προσώπου-σαρδόνειο χαμόγελο-και την βλοσυρή και συνάμα περιπαικτική ματιά του,που ακόμη και όταν φορούσε τη χαρακτηριστική μάσκα,προκαλούσε τρόμο και ρίγος στον θεατή. Με αυτήν του την ερμηνεία ο Anthony Hopkins κέρδισε το όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου και ακόμη και σήμερα γεμίζει με τρόμο τις ζωές μας.
MEET JOE BLACK
Κοινωνική ταινία με θέμα τον μεγιστάνα των ηλεκτρονικών ΜΜΕ William Parrish, ο οποίος πρόκειται να πεθάνει και ο Θάνατος τον συναντά με τη μορφή ενός νεαρού άνδρα,του Joe Black (Βrad Pitt). Ο Θάνατος του ζητά να γίνει ο επί γης ξεναγός του σε αντάλλαγμα την πίστωση χρόνου πριν τον οδηγήσει στον αιώνιο ύπνο. Η συμφωνία τους όμως κινδυνεύει να καταστραφεί όταν ο Joe ερωτεύεται την κόρη του (Claire Forlani). Πρόκειται για μια ταινία με έντονα ηθικά διλήμματα και σκιαγράφηση των ανθρωπίνων συμπεριφορών που γεννά ερωτήματα στον θεατή και τον αφήνει με ένα συναίσθημα χαρμολύπης και τροφή για ενδοσκόπηση των χαρακτήρων μας. Ο Hopkins ενσαρκώνει έναν επιχειρηματία με ηθική,μια πατρική φιγούρα που υπεραγαπά και προστατεύει την κόρη του αλλά συνάμα αδικεί την έτερη κόρη του που κάνει τα πάντα για να τον κάνει ευτυχισμένο. Καταφέρνει να υποδυθεί έναν άντρα με ακεραιότητα και δύναμη ψυχής ακόμη και όταν βρίσκεται ένα βήμα πριν το θάνατο.
SOLACE
Ο Anthony Hopkins υποδύεται τον Τζον Κλάνσι,ένα γιατρό που συνεργάζεται με την αστυνομία καθώς έχει το χάρισμα να βλέπει το παρελθόν ή το μέλλον όταν αγγίζει αντικείμενα από το χώρο του εγκλήματος. Ο ίδιος έχει αποσυρθεί από τότε που έχασε την κόρη του από λευχαιμία,αλλά ο παλιός του φίλος και πράκτορας του FBI Tζο Μεριγουέδερ (Jeffrey Dean Morgan),στρέφεται σε αυτόν για συλλάβει ένα κατα εξακολούθηση δολοφόνο. Ο Κλάνσι αρχικά αρνείται να συνδράμει αλλα η στάση του θα αλλάξει όταν αρχίζει να κατακλύζεται από οράματα για την νεαρή συνεργάτιδα του Μεριγουέδερ,(Abbie Cornish),θεωρώντας οτι είναι προσωπικά μηνύματα για τον ίδιο. Ο δολοφόνος (Collin Farrel) είναι ένας ιδιοφυής άνθρωπος που έχει το ίδιο χάρισμα με τον Κλάνσι και ένα παιχνίδι του μυαλού θα ξεκινήσει να ξετυλίγεται ανάμεσα στους δυο χαρισματικούς άνδρες. Ο Κλάνσι βρίσκεται πάντα ένα βήμα πιο πίσω απο τον δολοφόνο και η αγωνία του θεατή είναι τεταμένη μέχρι τη λύση του μυστηρίου. Ο Hopkins ενσαρκώνει εκπληκτικά τον τάλανα γιατρό που βασανίζεται από τα οράματα και το χαμό της κόρης του και καταφέρνει να περάσει στο θεατή το άχθος του πρωταγωνιστή και την μοναξιά του εξ’ου και ο τίτλος της ταινίας (solace=παρηγοριά).
ELEPHANT MAN
Ο David Lynch σκηνοθετεί τον Anthony Hopkins σε ένα αριστούργημα που μελετά τα όρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ηθικής μπροστά στην διαφορετικότητα. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Τζον Μέρικ,ενός άνδρα που έζησε στην Αγγλία του 19 αιώνα και έπασχε από την νόσο του Ρεκλινχάουζεν,κοινώς ελεφαντίαση,που προκαλεί παραμόρφωση στο πρόσωπο. Ο Hopkins υποδύεται ένα γιατρό που περιθάλπτει τον «άνθρωπο ελέφαντα»,αφού ο δεύτερος αποτελούσε ατραξιόν σε τσίρκο για πολλά χρόνια. O Hopkins ενσαρκώνει με τέτοιο τρόπο τον γιατρό που μας μεταφέρει την συμπόνοια του για τον Μέρικ και μας διδάσκει μαθήματα ηθικής και μεγαλοψυχίας. Μέσα από την ερμηνεία του ο θεατής συμπάσχει για τον κατατρεγμένο Μέρικ και καταφέρνει να βρεί την ομορφιά μέσα στην «ασχήμια» και να συνειδητοποιήσει οτι τελικά είναι ένας άνθρωπος σαν εμάς και έχει και αυτός δικαίωμα να ζήσει και να αγαπηθεί.
BOUNTY
Το ιστιοφόρο Bounty είχε ως αποστολή να πλεύσει μέχρι την Ταϊτή, να συλλέξει αρτόδεντρα και να τα μεταφέρει στις Δυτικές Ινδίες με σκοπό να αποτελέσουν φθηνή τροφή για τους σκλάβους. Το βασιλικό ναυτικό όρισε ως πλοίαρχο τον Γουίλλιαμ Μπλάι ( Αthony Hopkins) για να φέρει εις πέρας την αποστολή αλλά ο ίδιος αγνοούσε οτι αυτή θα ήταν η χειρότερη καμπή στην καριέρα του. Συγκεκριμένα,έπειτα από ένα πολύμηνο και δυσμενές ταξίδι,το πλοίο προσάραξε στην Ταϊτή και το πλήρωμα πέρασε αρκετούς μήνες στο νησί,γνωρίζοντας τα έθιμα και την κουλτούρα των κατοίκων,ενώ πολλοί ναύτες παντρεύτηκαν και Ταϊτινές γυναίκες. Οι ναύτες γοητεύθηκαν από την ειδυλλιακή ζωή στο νησί και όταν το πλοίο απέπλευσε στις 4 Απριλίου 1789 είχαν ήδη αρχίσει να φυτρώνουν έριδες ανάμεσα στο πλήρωμα και τον κυβερνήτη. Στις 28 Απριλίου ξέσπασε η ανταρσία,η οποία ήταν απόρροια της σκληρής συμπεριφοράς του κυβερνήτη και της ταλαιπωρίας των ναυτών λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Ο Μπλάι ήταν ιδιαίτερα δεσποτικός με το πλήρωμα και οι τιμωρίες του απέναντι στη μη συμμόρφωση ήταν εξωφρενικές.Ο Αntony Hopkins ενσάρκωσε με απόλυτη πειστικότητα τον αυταρχικό και τυραννικό πλοίαρχο που εξώθησε τους ναύτες του στην ανταρσία και η ερμηνεία του είναι εφάμιλλη με του Trevor Howard στην ομώνυμη ταινία του 1962. Κατάφερε να ταυτιστεί με τον ρόλο του και μεταφέρει στο θεατή το μένος που ένιωθαν οι ναύτες για τον κυβερνήτη αλλά και να λυπηθεί για το πώς του συμπεριφέρθηκε το πλήρωμα. Το κάστ συμπληρώνουν ηθοποιοί μεγάλου βεληνεκούς όπως ο Mel Gibson, Liam Neeson, Laurence Olivier και Daniel Day Lewis.
DRACULA
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Bram Stoker,που στηρίχθηκε στον Βλάντ Γ’ Τσέπες τον παλουκωτή,πρίγκιπα της Βλαχίας,σε σκηνοθεσία Francis Ford Coppola. Πραγματεύεται την περιπλάνηση του Βλάντ Ντρακούλ στους αιώνες με σκοπό να βρεί την μετενσάρκωση της γυναίκας του Ελιζαμπέτα (Winona Ryder).Όλα ξεκινούν το 1462 όταν ο Ντρακούλ,αρχηγός του τάγματος των Δραγόνων γυρίζει από τον πόλεμο με τους Τούρκους και βρίσκει νεκρή τη γυναίκα του από αυτοκτονία,όταν έμαθε οτι αυτός πέθανε στη μάχη.Γεμάτος οργή που η Ελιζαμπέτα είναι καταδικασμένη επειδή αυτοκτόνησε,ορκίζεται οτι θα σηκωθεί από τον τάφο του και θα πάρει εκδίκηση για το θάνατο της.’Ετσι,μετατρέπεται σε ένα αιμοδιψές βαμπίρ που θα «διανύσει ωκεανούς χρόνων» μέχρι να την ξανα βρει. Η ευκαιρία θα του παρουσιαστεί το 1897 όταν ο δικηγόρος Τζόναθαν Χάρκερ θα τον αναλάβει ως πελάτη του οσον αφορά τη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας του στο Λονδίνο.Ο Χάρκερ θα ταξιδέψει ως την Τρανσυλβανία και εκεί ο Δράκουλας θα ανακαλύψει οτι η μνηστή του είναι η μετενσάρκωση της Ελιζαμπέτα. Η ένωση του με την Μίνα θα είναι ο απώτερος σκοπός του και ο μόνος που μπορεί να τον σταματήσει είναι ο Άμπραχαμ Βαν Χέλσινγκ.Στο ρόλο του Δράκουλα είναι ο εξαιρετικός Gary Oldman και στον αιώνιο και ορκισμένο εχθρό του, Van Helsing,ο Anthony Hopkins. Το κάστ συμπληρώνει ο Keanu Reeves στο ρόλο του Τζόναθαν Χάρκερ,του μνηστήρα της Μίνα,μετενσάρκωσης της αγαπημένης του Δράκουλα. Τόσο ο Oldman όσο και o Anthony Hopkins μας χάρισαν αλησμόνητες ερμηνείες σε αυτή τη ρομαντική μεταφορά της ιστορίας του Δράκουλα και ταυτίστηκαν με αυτούς τους ρόλους. Ο Coppola σκηνοθέτησε τον Αnthony Hopkins να καταδιώκει τον Δράκουλα μέσα σε ένα γοτθικά ρομαντικό και συνάμα τρομακτικό τοπίο υπό την εξαιρετική μουσική επένδυση του Wojchiech Kilar,που δίνει τον κατάλληλο τόνο φρίκης αλλα και ερωτισμού.
