Σαν σήμερα στις 27 Απριλίου 1941 πραγματοποιήθηκε η είσοδος των ναζιστικών δυνάμεων στην ελληνική πρωτεύουσα, η οποία σήμανε και την αρχή της περιόδου της «κατοχής», που διήρκεσε συνολικά 3 χρόνια, μέχρι το 1944. Οι γερμανικές δυνάμεις είχαν ξεκινήσει την επίθεσή τους εναντίον της Ελληνικής Επικράτειας στις αρχές Απριλίου, έπειτα και από την αποτυχημένη προσπάθεια της φασιστικής Ιταλίας να καταλάβει τη χώρα.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ως αφετηρία την εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία, την 1η Σεπτεμβρίου του 1939. Ωστόσο, ο πόλεμος έφτασε στην Ελλάδα ένα χρόνο αργότερα, όταν ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα, Εμμανουέλε Γκράτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940 παρέδωσε ένα τελεσίγραφο της ιταλικής κυβέρνησης στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Ιωάννη Μεταξά, με το οποίο ζητούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από τα ελληνικά εδάφη. Φυσικά, η άμεση απάντηση του Έλληνα δικτάτορα ήταν αρνητική και έτσι ξεκίνησε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος.

Έπειτα από λίγες ώρες, οι ιταλικές δυνάμεις επιτέθηκαν στην Ελλάδα μέσω της ιταλοκρατούμενης Αλβανίας. Παρά την αιφνιδιαστική επίθεση των Ιταλών, ο ελληνικός στρατός κατάφερε να αμυνθεί σθεναρά και να αποκρούσει τον αντίπαλο. Και όχι μόνον αυτό, αλλά πέρασε και στην αντεπίθεση, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα ο ελληνικός στρατός να ελέγχει μέχρι το Δεκέμβριο του 1940 το 1/4 της Αλβανίας. Τον Μάρτιο του 1941 οι Ιταλοί με ενισχυμένες δυνάμεις πραγματοποίησαν νέα επίθεση στο Αλβανικό μέτωπο, η οποία και πάλι αποκρούστηκε αποτελεσματικά.  Η ελληνική νίκη απέναντι στις ιταλικές δυνάμεις αποτέλεσε την πρώτη νίκη συμμαχικών δυνάμεων απέναντι σε δυνάμεις του άξονα από το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Χίτλερ αποφασίζει να επιτεθεί στην Ελλάδα.

Παρά τις διαβεβαιώσεις του Ιταλού ηγέτη, Μπενίτο Μουσολίνι, στο σύμμαχό του, Χίτλερ, ότι η κατάληψη της Ελλάδας δε θα αργούσε, κάτι τέτοιο δε συνέβαινε. Ο Χίτλερ παρατηρώντας και τη δεύτερη αποτυχημένη επίθεση της Ιταλίας στην Ελλάδα αποφάσισε να κατακτήσει η ναζιστική Γερμανία την Ελλάδα με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Μαρίτα».

Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου 1941, ο Γερμανός πρέσβης, Βίκτορ Έρμπαχ, επέδωσε στον Έλληνα Πρωθυπουργό, Αλέξανδρο Κορυζή, τελεσίγραφο για την επικείμενη γερμανική επίθεση. Ωστόσο, οι γερμανικές δυνάμεις παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Χάγης ξεκίνησαν την επίθεσή τους πριν καν παραδοθεί το τελεσίγραφο. Οι Γερμανοί εισήλθαν στο ελληνικό έδαφος μέσω των συνόρων της χώρας με τη Γιουγκοσλαβία. Παρά την αντίσταση των Ελλήνων, οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου 1941. Από εκεί και πέρα συνέχισαν την περαιτέρω προώθησή τους στο εσωτερικό της χώρας, ώσπου στις 27 Απριλίου εισήλθαν στην Αθήνα.

Έπειτα και από την κατάληψη της Κρήτης, η χώρα διαιρέθηκε σε τρεις ζώνες κατοχής, τη γερμανική, την ιταλική και τη βουλγαρική. Έτσι λοιπόν η 27η Απριλίου θεωρείται η επέτειος της εισβολής των Γερμανών στην Αθήνα και η αρχή της περιόδου της «κατοχής», για να ακολουθήσει μία μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ελλάδας.

Απόπειρα αυτοκτονίας της Πηνελόπης Δέλτα

Την ώρα που οι Γερμανοί στρατιώτες εισέρχονταν στην πρωτεύουσα, μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες συγγραφείς εκείνης της εποχής, η Πηνελόπη Δέλτα, αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή της παίρνοντας δηλητήριο. Είχαν προηγηθεί άλλες δύο αποτυχημένες προσπάθειες αυτοκτονίας από τη συγγραφέα. Αυτή, όμως, η τρίτη απόπειρα θεωρήθηκε από πολλούς ότι πραγματοποιήθηκε λόγω της θλίψης που της προκάλεσε η πτώση της χώρας της στο γερμανικό ζυγό, αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι και οι τρεις της απόπειρες αυτοκτονίας είχαν ως αιτία τον ανεκπλήρωτο έρωτά της με τον Ίωνα Δραγούμη. Τελικά, η συγγραφέας απεβίωσε στις 2  Μαΐου 1941.