Πέντε μέρες στη μαγευτική Σαμοθράκη!

Σαμοθράκη…! Ένα νησί που καθηλώνει κάθε επισκέπτη με την ηρεμία και την απλότητα που το χαρακτηρίζει, κάτι σπάνιο βέβαια για τη σημερινή εποχή. Μακριά από τους θορύβους και τα καυσαέρια των πολύβουων και πολυσύχναστων πόλεων, η Σαμοθράκη ενδείκνυται για τους λάτρεις της άγριας φύσης. Υπάγεται στο νομό Έβρου, ενώ απέχει από την Αλεξανδρούπολη μόλις 24 ναυτικά μίλια. Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού ανέρχονται στους 2.700 και η κύρια ασχολία τους είναι η αλιεία, η κτηνοτροφία, η γεωργία και η ελαιοκαλλιέργεια. Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να αναπτύσσεται και ο τουρισμός στο νησί.

  Φέτος πραγματοποίησα την πρώτη μου επίσκεψη στο νησί της Σαμοθράκης και με βεβαιότητα μπορώ να πω πως ήταν “έρωτας με την πρώτη ματιά”! Ξεκινώντας από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και ταξιδεύοντας για δύο ώρες με την ακτοπλοϊκή εταιρία SAOS FERRIES, προσπαθούσα να σχηματίσω στο μυαλό μου την εικόνα του νησιού. Με την άφιξη του πλοίου στο λιμάνι της Καμαριώτισσας, το θέαμα που αντίκρυσα με αποζημίωσε. Μπροστά μου απλωνόταν μια πανδαισία χρωμάτων χάρη στις ποικίλες αποχρώσεις της θάλασσας, του βουνού και της άφθονης βλάστησης.
  Η Καμαριώτισσα αποτελεί το μοναδικό λιμάνι του νησιού. Αν και έχει αναδειχθεί σε πολυσύχναστο θέρετρο, η Καμαριώτισσα καταφέρνει και διατηρεί ακόμα πολλά παραδοσιακά στοιχεία. Ο ταξιδιώτης μπορεί να απολαύσει εκεί τη ντόπια φιλοξενία, καθώς και τους τοπικούς μεζέδες στις ψαροταβέρνες και  τα εστιατόρια που βρίσκονται κοντά στο λιμάνι. Διαθέτει, επίσης, πολλά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Κάπου εκεί κοντά, στο ξενοδοχείο “Αίολος”, είκοσι μόλις μέτρα από την παραλία της Καμαριώτισσας και με θέα το βουνό διέμενα κι εγώ. Μετά την πρώτη μου γνωριμία με το λιμάνι του νησιού και αφότου τακτοποιήθηκα στο ξενοδοχείο, δε γινόταν να μην επισκεφθώ την πρωτεύουσα του νησιού, τη Χώρα ή αλλιώς Σαμοθράκη. Η Χώρα απέχει έξι χιλιόμετρα απο την Καμαριώτισσα και είναι αμφιθεατρικά χτισμένη στις πευκόφυτες πλαγιές του όρους Σάος.
  Χάρη στα παραδοσιακά διώροφα πετρόκτιστα σπίτια και τα πλακόστρωτα σοκάκια της, η Χώρα της Σαμοθράκης αναδείχθηκε το 1978 παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός. Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τον περίπατό του στα στενά σοκάκια της Χώρας, που καταλήγουν σε παραδοσιακά καφενεδάκια, όπου μπορεί κανείς να γευτεί τα τοπικά γλυκά, όπως το χασλαμά (γλυκό φτιαγμένο από σιμιγδάλι και καρύδι), το πραούστι (άγριο δαμάσκηνο) και το καϊσί (είδος βερίκοκου).
  Τη δεύτερη μέρα της παραμονής μου στο νησί δεν μπορούσα παρά να επισκεφτώ την Παλαιόπολη, έναν παραλιακό οικισμό με λίγους κατοίκους μόνο κατά τους θερινούς μήνες. Στο κέντρο της βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Σαμοθράκης, όπου στεγάζεται και το αντίγραφο της φημισμένης “Νίκης της Σαμοθράκης” (το πρωτότυπο βρίσκεται στο Μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι). Λίγο πιο έξω απο την Παλαιόπολη εδράζει ο αρχαιολογικός χώρος της Σαμοθράκης με το περίφημο “Ιερό των Μεγάλων Θεών”. Αυτή ακριβώς η λατρεία των “Μεγάλων Θεών” είναι που έκανε τη Σαμοθράκη ξακουστή κατά την αρχαιότητα. Στα “Μυστήρια” που τελούνταν εκεί, τα οποία κατά ένα μεγάλο μέρος αποσκοπούσαν στην προστασία των ανθρώπων από τους κινδύνους της θάλασσας, είχαν μυηθεί σπουδαίες προσωπικότητες της αρχαιότητας, όπως ο ιστορικός Ηρόδοτος, ο βασιλιάς της Σπάρτης Λύσανδρος, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Οδυσσέας, ο Ηρακλής, καθώς και οι γονείς του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

  Μετά την περιήγησή μου στην Παλαιάπολη, σειρά είχε ο “Καταρράκτης του Φονιά”. Το έντονα ορεινό ανάγλυφο και τα πυκνά δάση που καλύπτουν μεγάλο μέρος του νησιού, προίκισαν τη Σαμοθράκη με πολλές πηγές, άφθονα τρεχούμενα νερά και αρκετούς μικρούς, αλλά πανέμορφους καταρράκτες, φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο για το άνυδρο Αιγαίο. Τα νερά πέφτοντας από μεγάλο ύψος σχηματίζουν καταρράχτες, με μεγαλύτερο και αναντίρρητα ομορφότερο αυτόν του Φονιά, που ονομάζεται έτσι εξαιτίας της επικινδυνότητας των ορμητικών νερών του. Μετά από μία συναρπαστική πορεία μισής ώρας περίπου στο εξωτικό μονοπάτι του ρέματος του Φονιά, ο επισκέπτης μπορεί να προσεγγίσει τον καταρράκτη και να κολυμπήσει σε μια καταπράσινη φυσική “πισίνα” απαράμιλλης ομορφιάς.

Κατά την έξοδό μου από το μονοπάτι του Φονιά, σ’ ένα μαγευτικό, καταπράσινο περιβάλλον που θυμίζει αυλή σπιτιού, στη “Γέφυρα του Φονιά”, γεύτηκα τις νοστιμότερες ομελέτες και τα καλύτερα μαγειρευτά φαγητά.

  Την τρίτη μέρα της παραμονής μου στη Σαμοθράκη, απόλαυσα τον ήλιο και τη θάλασσα και σε μια πολύ όμορφη παραλία στα νότια του νησιού, την “Παχιά Άμμο”.

Από εκεί ο ταξιδιώτης μπορεί να προσκυνήσει στο γραφικότατο ξωκκλήσι της “Παναγίας της Κρημνιώτισσας”, ονομαστής για τα θαύματά της.
  Μετά την παραλία της “Παχιάς Άμμου”, δε θα μπορούσα να μην επισκεφτώ το χωριό του Προφήτη Ηλία, κτισμένο στον ομώνυμο λόφο, για να γευτώ το φημισμένο-και όχι αδίκως-πεντανόστιμο σαμοθρακιώτικο κατσίκι, ψημένο σε χωριάτικο φούρνο. Οι ταβέρνες “Βράχος” και “Παράδεισος” που βρίσκονται εκεί θα ικανοποιήσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.

  Την τέταρτη μέρα των διακοπών μου στη Σαμοθράκη επισκέφτηκα ένα χωριό κτισμένο σε κατάφυτη περιοχή με καστανιές, πλατάνια και άφθονα νερά. Το πανέμορφο αυτό χωριό ονομάζεται Θέρμα ή αλλιώς Λουτρά και είναι γνωστό από τους Βυζαντινούς χρόνους για τις θειούχες ευεργετικές πηγές του, που μέχρι και σήμερα εξακολουθούν να δέχονται πολλούς επισκέπτες για τη θεραπεία διάφορων παθήσεων. Πολύ κοντά στο χωριό Θέρμα, μέσα σε πυκνή βλάστηση και μοναδική φυσική ομορφιά, βρίσκεται η περίφημη “Γριά Βάθρα”. Είναι μια περιοχή με άφθονα νερά και καταρράχτες, τους οποίους πλαισιώνει μαγευτική βλάστηση.

Την πέμπτη και τελευταία μου μέρα στο νησί πήγα ξανά στο χωριό Θέρμα. Από εκεί ξεκινάει καθημερινά στις δώδεκα η ώρα το μεσημέρι ένα καραβάκι, η “¨Θεοδώρα”, η οποία αναλαμβάνει την περιήγηση των επισκεπτών περιμετρικά του νησιού. Ο γύρος του νησιού με τη “Θεοδώρα” διαρκεί περίπου έξι ώρες, αλλά πραγματικά αξίζει να το τολμήσει κάθε επισκέπτης. Κατά τη διάρκεια της περιήγησης αυτής, ο ταξιδιώτης μπορεί να απολαύσει μαγευτικές τοποθεσίες απαράμιλλης ομορφιάς, όπως είναι το “Κρεμαστό Νερό”, ένας καταρράκτης που τα αφρισμένα του νερά πέφτουν από ύψος 800 μέτρων στη βαθυγάλανη θάλασσα, καθώς και τις παραλίες “Βάτο” και “Κατάρτι”.

  Κάπως έτσι πέρασα πέντε ονειρεμένες και ξέγνοιαστες ημέρες διακοπών σ’ έναν επίγειο παράδεισο, στο υπέροχο και ξεχωριστό νησί της Σαμοθράκης, το οποίο προτείνω ανεπιφύλαχτα σε όλους τους οπαδούς της άγριας φύσης και της περιπέτειας!

 

Κοινή χρήση:

Αφήστε ένα σχόλιο