Ο κύριος Άρης Στυλιανού είναι καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1995 (Τμήμα Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ: 1995-1997, Τμήμα Φιλοσοφίας & Παιδαγωγικής: 1997-2002, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών: 2002 έως σήμερα) ,σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ ενώ ,έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris-IV και έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Paris-I της Σορβόννης. Παράλληλα ασχολείται  ερευνητικά με τη νεότερη και σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, με την πολιτική θεωρία, καθώς και με τη συγγραφή και μετάφραση φιλοσοφικών κειμένων.Ανέλαβε χρέη πρόεδρου στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το καλοκαίρι και είχαμε την τιμή να μας μιλήσει για τα νέα του καθήκοντα ,τις δυσκολίες που  αντιμετωπίζει εξαιτίας της οικονομικής δυσχέρειας καθώς και την σχέση του με την τέχνη.

1) Η ακαδημαϊκή σας σταδιοδρομία είναι μακρόχρονη, συνιστούσε έναν από τους στόχους σας μια τέτοιου είδους επαγγελματική ανέλιξη;

Δεν πρόκειται ακριβώς για επαγγελματική ανέλιξη, δεδομένου ότι η θέση του προέδρου του ΚΘΒΕ είναι άμισθη (όπως άμισθο είναι και όλο το Διοικητικό Συμβούλιο) και ότι η κυρίως δουλειά μου παραμένει το Πανεπιστήμιο. Πρόκειται όμως για μια τιμητική θέση. Παράλληλα με τα ακαδημαϊκά μου καθήκοντα,  εδώ και δύο μήνες έχω αφιερωθεί όσο μπορώ στο ΚΘΒΕ, το οποίο είναι ένας μεγάλος ιστορικός Οργανισμός, με πολλά προβλήματα βέβαια, αλλά και με δυναμικό για σπουδαία καλλιτεχνική δημιουργία.

2) Αναλάβατε καθήκοντα προέδρου σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία και εποχή αυτό είναι πρόκληση για εσάς;

Όντως, η εποχή είναι πολύ δύσκολη, σε συνθήκες κρίσης και οικονομικής ασφυξίας. Αναλάβαμε τη διοίκηση του Θεάτρου σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα και για την κοινωνία. Ωστόσο, το παλεύουμε όσο μπορούμε. Και, ναι, την πρόταση αυτή την είδα σαν μια πρόκληση για να πετύχουμε κάτι καλό. Αποτελεί χαρά και τιμή για μένα να ανήκω στη μεγάλη οικογένεια του ΚΘΒΕ.

3) Θα μπορούσατε να μας ορίσετε συνοπτικά τα νέα σας καθήκοντα;

Τα καθήκοντα του προέδρου του ΔΣ είναι αρκετά. Ως νόμιμος εκπρόσωπος του θεάτρου, φέρει την κυρίως νομική ευθύνη για οτιδήποτε προκύψει, υπογράφει για τις οικονομικές πράξεις, καλεί τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και ετοιμάζει την ημερήσια διάταξη. Επίσης, είναι υπεύθυνος για τα κτίρια και τις παραχωρήσεις των αιθουσών σε τρίτους, για τη συνεργασία με έτερους φορείς, και άλλα παρόμοια.

4) Η οικονομική δυσχέρεια έχει επηρεάσει σε βάθος την τέχνη και τις δυο κρατικές σκηνές, αν και οι παραγωγές συνεχίζουν να είναι εξίσου αξιόλογες με το παρελθόν. Τι εμπόδια σας θέτει και πόσο περιορίζει το έργο σας;

Ανάμεσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΚΘΒΕ, δεσπόζει το θέμα της οικονομικής δυσπραγίας και των παλαιόθεν συσσωρευμένων χρεών. Τα τελευταία χρόνια η μισθοδοσία του προσωπικού καθυστερεί επί μήνες. Το μεγάλο στοίχημα είναι να μειωθούν τα χρέη και να πληρώνονται κανονικά όλοι οι εργαζόμενοι. Θα κάνω ό, τι είναι δυνατόν για την εύρυθμη λειτουργία του Θεάτρου, σε αγαστή συνεργασία με τον καλλιτεχνικό διευθυντή, δείχνοντας απόλυτο σεβασμό για το δημόσιο χρήμα και ανεβάζοντας πάντα ποιοτικές καλλιτεχνικές παραγωγές. Άλλωστε, η τέχνη οφείλει να παραμένει όσο το δυνατόν ανεπηρέαστη, γι’ αυτό, καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια, παρά τα εμπόδια, να μην κάνουμε εκπτώσεις στην καλλιτεχνική δημιουργία.

5) Είχατε κάποια πρότερη σχέση-ενασχόληση με τα καλλιτεχνικά δρώμενα;

Η τέχνη δεν θα μπορούσε παρά να παίζει σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα μου. Από νεαρή ηλικία, στη Θεσσαλονίκη, παρακολουθώ όσο μπορώ όλα τα καλλιτεχνικά δρώμενα, στον τομέα του θεάτρου, του κινηματογράφου, της μουσικής, όλων των τεχνών. Θέατρο έμαθα να βλέπω μέσα από τις παραστάσεις του ΚΘΒΕ, στη δεκαετία του ’80. Έχω πολλούς και καλούς φίλους στον χώρο.

6) Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ του καλοκαιριού, το φεστιβάλ Δάσους. Υπάρχει διάθεση να επαναληφθεί; 

Το Φεστιβάλ Δάσους είναι μια πολύ εύστοχη πρωτοβουλία που πρέπει να έχει διάρκεια και να καθιερωθεί ως θεσμός. Το φετινό καλοκαίρι ήταν δύσκολο, από πολιτική και οικονομική άποψη, και υπήρξαν εμπόδια για το φεστιβάλ. Σκοπεύουμε να το συνεχίσουμε και να το διευρύνουμε όσο είναι δυνατόν.

7) Η δραματική σχολή του ΚΘΒΕ, που παράλληλα συνιστά τη μόνη δημόσια μαζί με του Εθνικού Θεάτρου, δέχεται ελάχιστο αριθμό σπουδαστών κάθε χρόνο. Πρώτον, γιατί συμβαίνει αυτό, αφού ο αριθμός των υποψήφιων κάθε χρόνο είναι μεγάλος; Δεύτερον, υπάρχει δυνατότητα να αλλάξει;

Η Δραματική Σχολή μας, με υψηλά δεδομένα λειτουργίας, επιπέδου σπουδών και κατάρτισης, δεν μπορεί να εκπαιδεύει, κατά συνέπεια, πάνω από 12-15 σπουδαστές και σπουδάστριες ανά έτος κάθε χρόνο (υπάρχουν 3 έτη σπουδών, άρα ο συνολικός αριθμός προσεγγίζει τους 45 σπουδαστές). Οι υποδομές μας και το διδακτικό προσωπικό δεν επαρκούν για περισσότερους σπουδαστές. Στο μέλλον, ευελπιστούμε να βρούμε νέες διόδους σχετικά με αυτό.

8) Ποσό κοντά θεωρείτε ότι είναι οι νέοι και γενικότερα οι πολίτες με το θέατρο; Είναι τέχνη για λίγους;

Θεωρώ ότι το θέατρο είναι από τα πιο λαϊκά θεάματα, καθόλου δεν είναι τέχνη για λίγους. Η κρίση μάς επηρεάζει όλους, αλλά οι τιμές των εισιτηρίων έχουν μειωθεί πολύ, για τους ανέργους η είσοδος είναι δωρεάν, Τετάρτη και Πέμπτη υπάρχει γενική είσοδος με 5 ευρώ. Οπότε πιστεύω ότι και οι νέοι και όλοι οι πολίτες της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας μπορούν να έρχονται τακτικά στις παραστάσεις μας. Επιπλέον, το ΚΘΒΕ παρουσιάζει, καθημερινά σχεδόν, πλήθος νέων και καινοτόμων δράσεων για όλες τις ηλικίες – από τα θεατρικά εργαστήρια για παιδιά έως τις θεματικές εκδηλώσεις big days – γεγονός που επιβεβαιώνει το σύνθημα μας για τη φετινή χρονιά: Κρατικό – Ένα Θέατρο Ανοικτό.

9) Το θέατρο είναι μια τέχνη που σας προσελκύει γενικότερα; 

Ναι, σαφώς, πρόκειται για μία τέχνη βαθιά αληθινή, γιατί όλα συμβαίνουν με διαφάνεια μπροστά στον θεατή, που είναι ταυτόχρονα τέχνη λυτρωτική, γιατί μας τέρπει και λύνει τους κόμπους μας, και μαζί μυστηριακή, γιατί πάντα κάτι μας διαφεύγει και μας μαγεύει.