Captain America v Iron Man, ή αλλιώς “λαϊκό παιδί vs βουτυροχλεχλέ Β.Π.”

Captain America, Hawkeye, Winter Soldier, Ant-man, Falcon, Scarlet Witch εναντίον Iron Man, War Machine, Vision, Spiderman, Black widow και Black Panther σε μία απολαυστική μάχη.

Οι προσδοκίες για το αποτέλεσμα ήταν σχετικά περιορισμένες, ιδιαίτερα μετά την -όχι και τόσο επιτυχημένη- απόδοση ανάλογων blockbuster στο παρελθόν. Ωστόσο το Civil War ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις.

Το έργο

Μετά τις μάχες των Avengers σε Νέα Υόρκη και Sokovia, μία ακόμη επιχείρηση τους αποκτά παράπλευρες απώλειες, αυτή τη φορά στη Νιγηρία. Μέσα σε ένα κύμα διαμαρτυριών της κοινής γνώμης για τη δράση των Εκδικητών, οι κυβερνήσεις οδηγούνται σε ένα σύμφωνο (Sokovia Accord) για την ίδρυση ενός διακυβερνητικού φορέα στο πλαίσιο του ΟΗΕ, με σκοπό να ελέγχει και να διευθύνει τη δράση των υπερηρώων.

Πλέον, οι Avengers διχάζονται και χωρίζονται σε 2 ομάδες: υπέρ ή κατά του Συμφώνου, με επικεφαλής τον Iron Man και τον Captain America αντίστοιχα και ενώ η σύγκρουση μεταξύ των δύο πλησιάζει, ένας νέος αντίπαλος αναδύεται.

Πλοκή

Παρότι τυπικά πρωταγωνιστής είναι ο Captain America, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, η ταινία διατηρεί ισορροπία ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, χωρίς να λαμβάνει το μέρος κανενός.
Αντίθετα, το κοινό αφήνεται τελείως ελεύθερο να επιλέξει τη μία ή την άλλη ομάδα και κυρίως να προβληματιστεί, αφού το έργο είναι γεμάτο με ηθικά διλήμματα που αφορούν επίκαιρα κοινωνικοπολιτικά θέματα ( Αντιμετώπιση τρομοκρατίας: ελευθερία ή ασφάλεια; Δικαίωμα επιλογής, διεθνής ασφάλεια και ευθύνη).

Το εξαιρετικό σετάρισμα του Marvel Universe μέχρι αυτό το σημείο επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, «χτίζοντας» κάθε ήρωα μέσα από μεμονωμένες ταινίες και σταδιακά εντάσσοντας τους σε ένα κοινό πλαίσιο.

«Θετικά αναμενόμενη» η διαμάχη μεταξύ των Avengers: στις προηγούμενες ταινίες είχε διαφανεί ο διαχωρισμός (περισσότερο ως σιωπηρή φιλονικία και ανταγωνισμός) και η επικείμενη σύγκρουση εντός της ομάδας. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για την πολιτική παρέμβαση στη δράση των υπερηρώων: από την 1η ταινία Avengers είχαν προβληθεί διαμαρτυρίες εντός και εκτός ΜΜΕ, που αμφισβητούσαν τον τρόπο και την αποτελεσματικότητα της δράσης τους, προετοιμάζοντας το έδαφος για την ισοτρία του Civil War.

Νέοι χαρακτήρες

Black panther, Spiderman (και εισαγωγη Antman στο πλαίσιο των Avengers) καλύπτουν με ευκολία το κενό των Thor και Hulk που απουσιαζουν από την ιστορία και όπως φαίνεται θα μας απασχολήσουν περισσότερο μελλοντικά και με ατομικές ταινίες.

Ειδικά ο συγκεκριμένος Spiderman θεωρείται κατά γενική ομολογία ο καλύτερος όλων των εποχών. Πιο εφηβικός, σε συμπεριφορά και όψη, και πάντα ρεαλιστικός. Αλλά και ο Black Panther ήταν εξίσου απολαυστικός, μια ευχάριστη έκπληξη για τους περισσότερους.  Επιπλέον, η ταινία φρόντισε για τη γρήγορη και σχετικά άψογη εισαγωγή των νέων υπερηρώων χωρίς να φορτωθεί με άσκοπες αναδρομές και παράλληλες αφηγήσεις.

Η ιστορία

To πρώτο μέρος κύλησε πιο αθόρυβα για να προετοιμάσει το έδαφος για τη συνέχεια. Η αποζημίωση όσων βαρέθηκαν δεν αργεί, και το φιλμ καταφέρνει να συμπυκνώσει όλα τα στοιχεία που έπρεπε να συμπεριλάβει μέσα σε 2,5 ώρες χωρίς κενά και φλυαρίες.

Έσπασε επιτέλους ένα  κλασικό υπερηρωικό κλισέ. Της τελικής μάχης απέναντι σε έναν εξωτερικό εχθρό με στόχο τη διάσωση της ανθρωπότητας. Ευτυχώς το έργο ήταν περισσότερο μία φωτογραφία της ανθρωπινης ψυχολογιας χωρίς άλλους ήρωες με μανδύα Μεσσία, γύρω από ένα αποκαλυπτικό σκηνικό καταστροφής αλλά σαν υπερήρωες με ανθρώπινη διάσταση, συναισθήματα, καθημερινά υπαρκτά διλήμματα και ιδίως, λάθος αποφάσεις.

Επίσης είδαμε κάπως καλύτερα (μετά από αρκετό καιρό) από κοντά τον χαρακτήρα του Tony Stark, μέσα από το θάνατο των γονιών του και τις αποφάσεις του σχετικά με το Σύμφωνο, ενώ στο τέλος γίνεται και μια σημαντική ανατροπή που ανατρέχει στο παρελθόν του.

Στα αρνητικά  μπορεί να αποδοθεί η σεναριακά υπερβολική στάση των ανθρώπων απέναντι στους Avengers.
Ειλικρινά δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα, ειδικά σε περιπτώσεις όπως στο “Avengers 1” που η καταστροφή της Νέας Υόρκης ήταν το ελάχιστο τίμημα για να σωθεί η ανθρωπότητα από την εξωγηίνη εισβολή, για την οποία υπαίτια ήταν κατά βάση η ίδια ή στο δυστύχημα στη Νιγηρία όπου διαφορετικά, πάλι θύματα θα υπήρχαν και πιθανότατα πολύ περισσότερα.

Ισως βέβαια απεικονιζει υπό αυτή την οπτική, την απληστια-αχαριστια του ανθρωπινου ειδους.
«Do we really need superheroes?» Αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις; Δικαιούνται οι άνθρωποι να ρυθμίζουν πλήρως τη δράση των υπερηρώων, οι οποίοι τους βοηθούν και χωρίς τους οποίους θα βρίσκονταν σε χειρότερη θέση;

Γενικά είναι μια ταινία που αξίζει το χρόνο της. Δεν έχει μόνο επικές μάχες ανάμεσα σε τόσους υπερήρωες, έχει και έξυπνους διαλόγους, ήταν περισσότερο μάχη και λιγότερο χολιγουντιανές εκρήξεις κτιρίων.
Μια ταινία προσεγμένη, δυναμική και διασκεδαστική από διάφορες απόψεις. Σίγουρα δεν λείπουν τα κλισέ και οι υπερβολές, αυτό όμως είναι αναμενόμενο. Πρόκειται για μια comic superhero movie που δεν προσπάθησε να αποδείξει το αντίθετο.

Σκηνοθεσία: Russo bros

Cast: Chris Evans – Captain America
Robert Downey Jr – Iron Man
Jeremy Renner – Hawkeye
Scarlett Johansson – Black Widow
Sebastian Stan – Winter Soldier
Anthony Mackie – Falcon
Don Cheadle – War Machine
Tom Holland – Spiderman
Chadwick Boseman – Black Panther
Paul Bettany – Vision
Elizabeth Olsen – Scarlet Witch
Paul Rudd – Ant-Man