Κίνδυνοι για την Υγεία όταν ο Οργανισμός Υφίσταται Υπερβολικό Θερμικό Stress

Μια από τις πλέον σοβαρές απειλές για την υγειά και την απόδοση των σωματικά δραστήριων ατόμων είναι οι βλάβες από θερμότητα ή αλλιώς θερμικές νόσοι. Κάθε αθλητής που ασκείται σε θερμό περιβάλλον μπορεί να υποστεί βλάβες από θερμότητα, ωστόσο η αυξημένη δημοτικότητα των αγώνων δρόμου δημιουργεί πρόσθετες ανησυχίες, ειδικά για όσους δρομείς δεν είναι κατάλληλα προπονημένοι για έντονη άσκηση στη ζέστη, ή για όσους παίρνουν μέρος σε αγώνες που έχουν οργανωτικές ελλείψεις σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία θερμικών βλαβών.

Όσοι ασκούνται με επιπολαιότητα σε συνθήκες περιβαλλοντικού θερμικού stress μπορεί να υποστούν μία ή και περισσότερες θερμικές βλάβες. Τρεις παράγοντες είναι πιθανό να συμβάλλουν για την εμφάνιση αυτών των βλαβών: η αυξημένη θερμοκρασία πυρήνα του σώματος, η απώλεια σωματικών υγρών και η απώλεια ηλεκτρολυτών.

Όταν η άσκηση συνδυάζεται με περιβαλλοντικό θερμικό stress αυξάνει τόσο η αγγειοδιαστολή, όσο και η παραγωγή ιδρώτα, καθώς το σώμα προσπαθεί να ψυχθεί. όταν αυτοί οι δύο μηχανισμοί εξασθενήσουν, παρουσιάζονται τα προβλήματα. Συνοπτικά, το κυκλοφορικό σύστημα προσπαθεί να ρυθμίσει τόσο τη θερμοκρασία του σώματος, όσο και την αρτηριακή πίεση ταυτόχρονα και όταν πιεστεί οριακά, υπερισχύει η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και διαταράσσεται η ρύθμιση της θερμοκρασίας. Επιπλέον, αν το μεταβολικό φορτίο της άσκησης είναι ιδιαίτερα υψηλό, οι θερμικές βλάβες μπορούν να παρουσιαστούν ανεξάρτητα από την αναποτελεσματικότητα του κυκλοφορικού συστήματος και της εφίδρωσης.

Η μεγάλη αγγειοδιαστολή μπορεί να οδηγήσει σε αστάθεια του κυκλοφορικού συστήματος. Τα αιμοφόρα αγγεία διαστέλλονται και η χωρητικότητα τους αυξάνει κατά πολύ. Εξαιτίας της σχετικής ελάττωσης του όγκου του αίματος, μπορεί να παρουσιαστούν ζάλη και λιποθυμικές τάσεις. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται θερμική συγκοπή.
Αν και δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι θερμικές κράμπες μπορούν να συμβούν εξαιτίας μεγάλης απώλειας νατρίου, καλίου ή μαγνησίου από υπερβολική εφίδρωση. Οι κράμπες εμφανίζονται προς το τέλος της ημέρας, μετά την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού, που αυξάνει την αραίωση των ηλεκτρολυτών και συμβαίνουν κυρίως στους γαστροκνημίους ή τους κοιλιακούς μύες. Αρκετές μελέτες περιπτώσεων αθλητών του τένις που υφίσταντο συχνά θερμικές κράμπες έχουν αποδείξει ότι η αύξηση της πρόσληψης νατρίου ή μαγνησίου, μαζί με αρκετά υγρά, προστάτευε αποτελεσματικά από μυϊκές κράμπες κατά τη διάρκεια της άσκησης.

[widget id=”text-6″]

Η θερμική εξάντληση λόγω αφυδάτωσης είναι μια συχνή βλάβη από θερμότητα. Μοιάζει με τη λιποθυμία και προκαλείται εξαιτίας μείωσης της κυκλοφορίας του αίματος στον εγκέφαλο. Το αίσθημα κόπωσης και η ναυτία είναι συνηθισμένα συμπτώματα και το άτομο συνήθως είναι ξαπλωμένο στο έδαφος έχοντας τις αισθήσεις του. Το δέρμα είναι συνήθως ωχρό, ψυχρό και ιδρωμένο. Η θερμοκρασία του ορθού είναι συνήθως κάτω από από 40° C.  Η θερμική εξάντληση μπορεί να αδρανοποιήσει το άτομο για λίγες ώρες, αλλά συνήθως απαντά στη θεραπεία ψύξης του σώματος.

Η ανιδρωτική θερμική εξάντληση μοιάζει με την εξάντληση λόγω αφυδάτωσης, εκτός του ότι η εφίδρωση έχει έχει κατασταλεί. Το δέρμα είναι ξηρό. Κατά τα λοιπά, τα συμπτώματα και η θεραπεία είναι παρόμοια με αυτά της θερμικής εξάντλησης από αφυδάτωση. Αν το άτομο συνεχίσει να ασκείται όταν σταματά η εφίδρωση, η θερμοκρασία του πυρήνα μπορεί να παρουσιάσει γρήγορη άνοδο και να επακολουθήσει θερμική καταπληξία.

Η θερμική εξάντληση λόγω έλλειψης ηλεκτρολυτών συμβαίνει συχνότερα σε άτομα που δεν έχουν εγκλιματιστεί κατάλληλα στην άσκηση σε θερμό περιβάλλον και δεν αναπληρώνουν το αλάτι που χάνουν σε μια περίοδο αρκετών ημερών. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της θερμικής εξάντλησης από αφυδάτωση, αν και μπορεί να παρουσιαστεί κάποια ελάττωση του ρυθμού εφίδρωσης. Το αίσθημα κόπωσης είναι συχνό, ενώ μπορεί να παρουσιαστούν κράμπες.

Η θερμική καταπληξία (θερμοπληξία) είναι η πλέον επικίνδυνη βλάβη από θερμότητα, διότι μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο. Η θερμοπληξία συμβαίνει κυρίως στους ηλικιωμένους και στα πολύ νεαρά άτομα, αλλά μπορεί να συμβεί και σε υγιή, εξασκημένα άτομα όπως οι αθλητές. Σε τέτοιες περιπτώσεις καλείται θερμοπληξία άσκησης, η οποία μπορεί να προκληθεί εξαιτίας πολύ έντονης άσκησης υπό θερμές περιβαλλοντικές συνθήκες χωρίς την ύπαρξη αφυδάτωσης. Μπορεί επίσης να συμβεί μετά από υπερβολική απώλεια υγρών. Συνήθως προηγούνται διανοητικές διαταραχές, οι οποίες κυμαίνονται από αποπροσανατολισμό έως απώλεια συνείδησης. Το δέρμα είναι συνήθως θερμό και ερυθρό και μπορεί να υπάρχει ή όχι ιδρώτας. Η θερμοκρασία ορθού πάνω από 41° C αποτελεί χαρακτηριστικό σημείο. Η θερμοπληξία άσκησης μπορεί να οδηγήσει σε ραβδομυόλυση, βλάβη δηλαδή του μυικού ιστού, του οποίου τα προϊόντα αποδόμησης περνούν στην κυκλοφορία του αίματος, οδηγώντας τελικά σε νεφρική βλάβη και πιθανώς στο θάνατο.

Στο επόμενο καθιερωμένο σου jogging, πριν βάλεις το φούτερ και από πάνω το αντιανεμικό σου στα μέσα Ιουνίου, για να δείξεις το fitness dedication σου, σκέψου το δεύτερη φορά. Το πρωί που θα πας για βάρη, ενώ έχει προηγηθεί ξενύχτι και η τελευταία σου επαφή με υγρό στοιχείο ήταν αλκοολούχο ποτό και όχι νερό, τότε καλύτερα να κάνεις ρεπό. Η άσκηση πρέπει να έχει θετικό αντίκτυπο στη ζωή μας και όχι αρνητικό.

Κοινή χρήση:

Αφήστε ένα σχόλιο