Φωτογραφία / Argy Grd

Σε αυτή τη συνέντευξη, ενδέχεται να βαρεθείς να βλέπεις την ένδειξη (γελάει). Αλλά you can’t help it, όταν έχεις απέναντί σου την Κατερίνα Βρανά την πιο αστεία γυναίκα του κόσμου και τρίτη (!) στην παγκόσμια κατάταξη των πιο αστείων ανθρώπων. Η Κατερίνα, είναι ένας χείμαρρος αστείρευτου γέλιου και αυτοσαρκασμού-στοιχείο που ενδεχομένως οδήγησε το CNN να την κατατάξει στη λίστα του με τις 13 γυναίκες-κωμικούς που πρέπει κανείς να δει.  Αλλά αρκετά με τις διακρίσεις. Η Κατερίνα -που μας απαγόρεψε αυστηρά τον πληθυντικό- μοιράζει το χρόνο της σε Ελλάδα και Αγγλία, κάνει διαρκώς stand up comedy, improvisations και εν γένει ασχολείται με την υποκριτική. Και το γέλιο. Πολύ γέλιο.

Εμείς τη συναντήσαμε με αφορμή την παράσταση «All about sex» που φιλοξενείται στο θέατρο «Αριστοτέλειον» το διάστημα 13,14 και 15 Ιανουαρίου και μας μίλησε για την πορεία της, για τα στερεότυπα, το sex- όλα αυτά πασπαλισμένα με πολλά ατόφια χαμόγελα και αυθεντικότητα.

–Έρχεσαι Θεσσαλονίκη για δεύτερη φορά μέσα στη σεζόν με την παράσταση «All about sex».Περίμενες ότι θα έχει τόση απήχηση ώστε να πάρει παράταση;

«Όχι, προφανώς (γελάει). Με ξάφνιασε. Αλλά είστε τόσο καλό κοινό (οι Θεσσαλονικείς), λατρεύω να παίζω εδώ.»

–Είναι κάτι που μας εκμυστηρεύθηκες και στο show, ότι η Θεσσαλονίκη έχει το καλύτερο κοινό. Ισχύει όντως;

«Ναι! Με διαφορά. Γενικά έχω παρατηρήσει ότι οι πόλεις με τους περισσότερους φοιτητές είναι οι καλύτερες-δηλαδή Θεσσαλονίκη, Πάτρα… Όταν είχα παίξει Κομοτηνή κατά τη διάρκεια εξεταστικής, είχε έρθει πολύ λίγος κόσμος να με δει, αλλά φουλ πωρωμένοι. Αυτό είναι που με νοιάζει κιόλας. Δε με νοιάζει πόσοι θα έρθουν, αρκεί αυτοί που θα έρθουν να το κάνουν κέφι. Η Θεσσαλονίκη για να επανέλθω στην ερώτησή σου, το έχει πάρα πολύ αυτό, είστε πολύ ζεστό κοινό και μάλλον βοηθάει το φοιτητικό κομμάτι.»

–Είναι εύκολη δουλειά το stand up comedy; Υπάρχει γενικώς ο φόβος ότι το κοινό δε θα ανταποκριθεί;

«Ναι φόβο και πανικό θα τον έλεγα, στην αρχή. Όταν ξεκινάς, είναι πολύ δύσκολο. Αλλά όσο πιο πολύ το κάνεις, τόσο πιο πολύ παίρνεις το κολάι και έτσι γίνεσαι καλύτερη κωμικός, οπότε από ένα σημείο και μετά σταματάς να φοβάσαι.»

Φωτογραφία / Argy Grd

–Κάνεις stand up comedy και στα αγγλικά και στα ελληνικά. Είναι ίδιο το επίπεδο δυσκολίας ή προτιμάς για παράδειγμα τη μητρική σου γλώσσα;

«Όχι, προτιμώ τα αγγλικά. Γιατί εκεί το έκανα πρώτα. Ή μάλλον το προτιμούσα, γιατί πλέον είμαι στο μεταίχμιο να αλλάξω. Τώρα έχω φτάσει στο σημείο που εκνευρίζομαι όταν βρίσκω κάτι πολύ αστείο στα ελληνικά αλλά δεν μπορώ να το μεταφέρω στα αγγλικά και το αντίστροφο. Γιατί κάποια πράγματα είτε λόγω γλώσσας, είτε λόγω κουλτούρας δε μεταφέρονται. Γενικά όμως, προτιμώ το αγγλικό. Όχι τόσο ως κείμενο, αλλά ως προς το κοινό, γιατί το αγγλικό κοινό γνωρίζει από stand up. Αυτό σε διευκολύνει να είσαι πολύ πιο ελεύθερη στη σκηνή, να παίξεις, να κινηθείς κλπ. Στην Ελλάδα όμως που δε ξέρουν από stand up, όταν εγώ πχ μιλάω στον εαυτό μου ή ρωτάω «ε;» και δεν υπάρχει αντίδραση, καταλαβαίνεις.(γελάει)»

–Η παράσταση «Feta with the Queen» έγινε sold out σε 4 χώρες, αξιολογήθηκε με 5 αστέρια ενώ ήταν η μοναδική παράσταση που πραγματοποιήθηκε σε δύο γλώσσες και έγινε sold out σε 3 χώρες (!). Τι είναι αυτό που για σένα ξεχώρισε το  εν λόγω stand up comedy;

«Νομίζω το ότι η παράσταση ασχολήθηκε με το πώς είναι να ζεις κάπου αλλού από εκεί που έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει, το οποίο πλέον είναι κάτι που το ζει πολύς κόσμος. Είτε είναι αυτό που κάνετε εσείς, να σπουδάζεις δηλαδή σε άλλη πόλη από εκεί που μεγάλωσες, είτε όταν σπουδάζεις έξω , στην Ευρώπη. Γενικότερα πλέον ταξιδεύεις πιο άνετα, γνωρίζεις νέες κουλτούρες κλπ. Και αυτό που κάνεις συνέχεια είναι οι συγκρίσεις. Τελικά αυτό που συνειδητοποίησα σε μένα δεν ήταν ότι ένιωθα μισή Ελληνίδα και μισή Αγγλίδα, αλλά ανακάλυψα ότι ένιωθα υπεράνω όλων, κάτι το οποίο νιώθει πολύς κόσμος.»

–Πώς το εννοείς αυτό το «υπεράνω»;

«Ρε παιδί μου στην Ελλάδα λές «Πφ δημόσιο, δες Αγγλία, Σουηδία, Νορβηγία». Πας μετά εκεί και λες «Πφ ναι αλλά εκεί οι άνθρωποι τρώνε στις έξι ή ώρα το απόγευμα». Σου αρέσει το καινούργιο, αλλά κάνεις αυτόματα τη σύγκριση. Και τελικά αυτό είναι που εγώ διακωμωδώ στην παράσταση, ξέρεις το «Οι Άγγλοι είναι κρυόκωλοι, οι Έλληνες είναι ζορμπάδες», «Οι Γάλλοι κάνουν ποδήλατο με σκόρδο στο λαιμό και μπαγκέτα στο χέρι». Κατάλαβες, ασχολείται αρκετά με στερεότυπα. Αυτό τελικά έπιασε στο Λονδίνο , γιατί θεωρώ ότι τώρα δεν υπάρχει πιο διεθνής πόλη από το Λονδίνο, περισσότερο ίσως και από τη Νέα Υόρκη, να σου πω την αλήθεια. Έκανε sold out σε Αθήνα, Λονδίνο, Μελβούρνη, στο φεστιβάλ του Μπράυτον και στις Αδελαίδες.  Έπαιξε δηλαδή σε πόλεις με κοινό που είναι μιξ ή όπως συνέβη στην Αθήνα σε κοινό που είχε σπουδάσει έξω.»

Φωτογραφία / Argy Grd

–Σχετικά με το «All about sex». Επέλεξες το συγκεκριμένο θέμα επειδή το sex γενικώς πουλάει ή για άλλους λόγους;

«Όχι, καθόλου. Είδα ένα ντοκιμαντέρ που καταπιανόταν με την επίδραση του διαδικτύου στη βιομηχανία του πορνό. Το συμπέρασμα ήταν ότι πλέον έχει πέσει η ποιότητα των πορνό. Είναι μια ολόκληρη γενιά που με το που έσκασε στην εφηβεία, είχε online πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό (γενιά μετά το ’92). Από πολύ μικρή ηλικία, δηλαδή έχεις πρόσβαση σε τέτοιο υλικό. Άρχισα λοιπόν να διαβάζω έρευνες που έλεγαν ότι γίνονται λιγότερες μακροχρόνιες σχέσεις, με αποτέλεσμα ο κόσμος να διατηρεί μια σχέση για λιγότερο χρόνο ενώ το σεξ που κάνουν, είναι αντιγραφή των πορνό. Και ήταν κάτι που με τρόμαξε. Γιατί αυτό (το πορνό) είναι για να σε διεγείρει, όχι για να το μιμηθείς. Με άγχωσε λοιπόν πολύ όλο αυτό και περισσότερο με έκανε να γελάσω.»

–Προσωπικά αυτό που μου άρεσε ήταν ο μη εκχυδαϊσμός του θέματος. Πώς το κατάφερες αυτό ενώ προσέγγιζες ένα ταμπού;

«Νομίζω με το να είμαι τελείως ειλικρινής. Επίσης προσωπικά πιστεύω ότι το σεξ δεν είναι χυδαίο. Με εκνευρίζει όταν εκχυδαΐζεται γιατί τότε σημαίνει ότι δε μιλάς ουσιαστικά γι’ αυτό. Αλλά είναι βασικό να μπορείς να μιλάς ειδικά στις ηλικίες 13 με 17. Στη δική μου εποχή ρωτούσες φίλες, ξαδέρφες, την κουλ μαμά της κολλητής, όχι τη δικιά σου (γελάει).  Ενώ τώρα πας online, όπου διαβάζεις και βρίσκεις ακραία πράγματα. Στην Ελλάδα οι γονείς δε μιλάνε ανοιχτά με τα παιδιά τους λόγω συντηρητισμού -και οκ είναι δύσκολο θέμα, αντικειμενικά μιλώντας. Πάντα όμως χρειάζεται ειλικρίνεια, θα καταφύγεις στο χυδαίο μόνο όταν θέλεις να κάνεις πλάκα.»

–Εκτός του stand up comedy θα έκανες τηλεόραση, σινεμά ή θέατρο; Και πάντα στον τομέα της κωμωδίας;

«Θα έκανα τα πάντα, και κάτι σοβαρό, αν και θεωρώ ότι έχω μια φυσική τάση να διακωμωδώ. Αλλά έχω παίξει και σοβαρούς ρόλους, τη λαίδη Μακμπέθ γιατί τον φοβόμουν το Σαίξπηρ, οπότε ήθελα να παίξω για να αποβάλλω το φόβο. Δεν έχω κάνει ποτέ ρόλο αρχαίας τραγωδίας. Μ’ αρέσει πάρα πολύ αλλά και πάλι δε ξέρω, ακόμη και εκεί πιστεύω θα μου βγει το κωμικό. Θα ήθελα πάντως, γενικά είμαι ανοιχτή σε προτάσεις. Και Όσκαρ θα ήθελα μεταξύ μας, και Γκράμμυ αν και δεν τραγουδάω. (γελάει)»

Φωτογραφία / Argy Grd

–Έχεις χαρακτηρίσει τους πολιτικούς όλων των χωρών «ζώα». Γιατί η συγκεκριμένη επιλογή;

«Είναι αγαπημένος χαρακτηρισμός αυτός. (γελάει) Βρίσκω ότι η πολιτική παντού υποφέρει. Βασικά πιστεύω ότι ζούμε σε μια εποχή, όπου υπάρχει μεγάλη παγκοσμιοποίηση και απίστευτη πληροφόρηση από παντού, που σημαίνει ότι (η εποχή) είναι ανοιχτή σε παραπληροφόρηση. Είναι νομίζω πολύ μεταβατική περίοδος και πρέπει να ανοίξουν τα σύνορα. Οι πολυεθνικές και οι τράπεζες έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και έχουν περισσότερη δύναμη από ότι έχουν κυβερνήσεις χωρών. Αυτό δε θα ‘πρεπε να λειτουργεί έτσι. Για να το μαζέψεις αυτό, πρέπει η κυβέρνηση να έχει μεγαλύτερο έλεγχο στη χώρα και οι πολίτες να έχουν μεγαλύτερο έλεγχο της κυβέρνησης. Ε, και οι πολιτικοί είναι ζώα. Εμένα μου κάνουν πολύ old school, συντηρητικοί και όσοι δεν είναι έτσι, είναι ακραία ριζοσπαστικοί.»

-Έχεις δηλώσει ότι υπέρτατη φιλοδοξία σου είναι να γίνεις «Βασίλισσα όλου του κόσμου». Θέλεις να εξηγήσεις;

«(Γελάει). Δε νομίζω ότι θέλει κάτι παραπάνω. Θέλω κορόνα, θέλω κάστρο, θέλω να λέω στον κόσμο ότι επιθυμώ και να το κάνει. Αυτό βέβαια για να γίνει, θέλει πολλή δουλειά, και έτσι συμβιβάστηκα με κάτι πιο απλό, ξέρεις ένα Όσκαρ, ένα Γκράμμυ όπως σου είπα παραπάνω. Ένα «Βασίλισσα της Κωμωδίας του κόσμου»».

–Υπάρχει;

«Ε, να το κάνουμε, εκεί θα κολλήσουμε;!»

Για περισσότερες πληροφορίες για την Κατερίνα Βρανά, πατήστε εδώ.