Αυτή την φορά, θα ψηφίσουμε για την Ελλάδα;

Μέσα σε εφτά μήνες, οδηγούμαστε στην τρίτη κατά σειρά εκλογική διαδικασία.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει πως αυτό μας κόστισε και άμεσα και έμμεσα. Τουλάχιστον αυτό θα οδηγήσει σε κάτι καλό εντέλει; Θα ψηφίσουμε για την Ελλάδα αυτή την φορά;

Μπορώ ως ένα βαθμό να σκεφτώ πως φάνταζε το “ΟΧΙ” σε κάποιους. Σίγουρα αισθανόταν υπερήφανοι και πεπεισμένοι πως αυτή την φορά θα περάσει το δικό μας. Έκλειναν το μάτι σε όλα τα άλλα. Τελικώς -αλήθεια- δεν μπορώ να καταλάβω αν όντως είναι ικανοποιημένοι. Αυτό περίμεναν, αυτό ήλπιζαν;

Αναρωτιέμαι, μήπως η περηφάνια μας φταίει για όλα; Όλα αυτά τα χρόνια κόσμος φανατισμένος σε πλατείες “υπερήφανος” για το κόμμα του. Λυπάμαι που θα σας το πω, αλλά το κόμμα που μόλις σκέφτηκες -όποιο κι αν είναι αυτό- μας έφερε εκεί που ήμασταν χθες. Και εδώ που είμαστε σήμερα μας έφερε ο σύριζα. Όλοι έχουν την συνήθεια να βυθίζουν ακόμη περισσότερο την Ελλάδα.

Ποιος φταίει όμως γι αυτή την κατάσταση; Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά όλοι εμείς ήμασταν στις πλατείες που τους υποστηρίζαμε, και τους παλιούς και τους νέους. Τι έγινε; Τι πήγε λάθος; Σε θυμάμαι να τους υπερασπίζεσαι με μένος. Και τώρα σε βλέπω να τους καταριέσαι με μίσος. Φταίμε όλοι αγαπητοί και -ακόμα κι αν σας σοκάρω- οι πολιτικοί φταίνε λιγότερο. Ποιος έδωσε την “δύναμη” στους πολιτικούς; ΕΣΥ. Ποιος βολεύτηκε από τους πολιτικούς; ΕΣΥ. Ποιος ζούσε τόσα χρόνια αδιαμαρτύρητος σε μία πλασματική ευδαιμονία; ΕΣΥ. Τότε γιατί κατηγορείς αυτούς; Προσπαθείς να κατηγορήσεις όλους τους άλλους για να μην αναγκαστείς να κατηγορήσεις τον εαυτό σου. Ζούσες σε μία κινούμενη επιχρυσωμένη άμμο. Όσο μπορούσες να εκμεταλλευτείς την χρυσή άμμο ήσουν εκεί και έκανες διαδηλώσεις υποστήριξης, όταν η άμμος άρχισε να κινείται και να σε τραβάει έκανες διαδηλώσεις αποδοκιμασίας και όταν φώναξαν πως έχει και αλλού άμμο ρώτησες “που;” αδιαφορώντας για τα παθήματά σου.

Ελπίζω να κατάφερα να σε πείσω πως τόσα χρόνια ψήφιζες για σένα και όχι για την Ελλάδα.

Μήπως πρέπει να αλλάξει όλο αυτό; Η άμμος τέλειωσε. Και να σου τάξουν κι άλλη, θα είναι άμμος κατά φαντασίαν. Μήπως πρέπει να αλλάξουν ριζικά κάποια πράγματα στην Ελλάδα; Πρώτα απ’ όλα όμως η νοοτροπία του Νεοέλληνα. Όλα παίζουν ρόλο: το ήθος, ο σεβασμός, η δικαιοσύνη, η παιδεία, η αξιοκρατεία. Πρέπει να εγκαθιδρύσουμε από την αρχή βασικές αξίες του ανθρωπισμού, βασικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Και μετά να περάσουμε στις δομές του κράτους. Να αλλάξουν όλα για να γίνουν όπως θα έπρεπε να είναι.

Αν θέλεις να μιλήσουμε για υπερηφάνεια, δεν θα μιλήσουμε γι’ αυτή που νόμιζες ότι είναι. Αλλά γι’ αυτή που ευελπιστούμε να νιώσεις όταν για πρώτη φορά θα ψηφίσεις για την Ελλάδα. Η Ελλάδα που δικαιούται η νέα γενιά δεν θυμίζει σε τίποτα την σημερινή. Μπορείς να τα αλλάξεις όλα αυτή την ύστατη στιγμή.Απέδειξε ότι έστω και στο τέλος έμαθες από τα λάθη σου. 

Κοινή χρήση:

Αφήστε ένα σχόλιο