Θανάσης Τσαλταμπάσης: «Νιώθω πιο ελεύθερος στη σκηνή απ’ ότι στη ζωή μου»
Ταλαντούχος, δημιουργικός και δημοφιλής ο Θανάσης Τσαλταμπάσης έχει κατορθώσει να κερδίσει κοινό και κριτικούς με την παρουσία του στο χώρο, αποδεικνύοντας πως δεν είναι απλά ένας ακόμη αστείος ηθοποιός αλλά ήρθε για να μείνει.
Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά Daddy cool που προβάλλεται στον ΑΝΤ1 ενώ παίζει και υπογράφει την σκηνοθεσία στην παράσταση Ring της Λεονόρ Κονφινό που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία για τρίτη σεζόν. Με αφορμή λοιπόν την περιοδεία τους και την παρουσίαση της παράστασης στο θέατρο Αριστοτέλειον, μας μιλά για τον έρωτα, την συνύπαρξη με την σύντροφο του στην σκηνή κι αν έχει νιώσει ποτέ να αγγίζει τα άκρα.
[widget id=”text-6″]
– 18 διαφορετικοί χαρακτήρες σε 90 λεπτά. Είναι διασκεδαστικό ή πολύ απαιτητικό να υπάρχουν τόσες εναλλαγές κατά την διάρκεια μιας παράστασης ;
Είναι και τα δύο. Για εμένα η απόλαυση βρίσκεται στα δύσκολα, όχι στα εύκολα. Και το καλό θέατρο είναι πάντα απαιτητικό. Πρέπει σώμα και μυαλό να βρίσκονται σε απόλυτη συγκέντρωση κάθε δευτερόλεπτο. Σε συνδυασμό με την έντονη σωματικότητα που έχει η συγκεκριμένη παράσταση, οι απαιτήσεις είναι μεγάλες, αλλά όταν εισπράττεις τη χαρά ή τη συγκίνηση του θεατή η απαίτηση γίνεται απόλαυση, γίνεται διασκέδαση.
– Στο έργο είναι εμφανές ότι οι χαρακτήρες οδηγούνται στα άκρα. Είναι αυτή μια ρεαλιστική απεικόνιση του έρωτα ; Εσύ έχεις νιώσει να αγγίζεις τα άκρα ;
Αρχικά να πω ότι δεν είναι αναγκαία συνθήκη ο ρεαλισμός. Το θέατρο μπορεί να μοιάζει με τη ζωή, να πρέπει να έχει ζωή, αλλά ΔΕΝ είναι ζωή. Είναι συμπυκνωμένη πραγματικότητα, κάθε φράση, τουλάχιστον στα πραγματικά σημαντικά έργα, κρύβει βαθύτερες σκέψεις και αναζητήσεις του συγγραφέα. Ακόμα και ένα “και”, συνήθως έχει σημαντικό λόγο ύπαρξης. Και για να απαντήσω τελικά στο ερώτημα σας, μοιάζει ρεαλιστική κάποιες φορές η απεικόνιση του έρωτα στο Ring, αλλά δεν είναι κιόλας. Είναι λίγο πάνω από το ρεαλισμό γιαυτό και αυτοσυστήνεται ως σουρεαλιστική. Οπότε με έναν τρόπο, ακραία… Εγώ δε νομίζω ότι αγγίζω τακτικά τα άκρα, γιαυτό και χαίρομαι που είμαι ηθοποιός, για να τα αγγίζω κάθε φορά στη σκηνή.
– Οι ιστορίες που διαδραματίζονται και οι χαρακτήρες που σκιαγραφούνται στο κείμενο θεωρείς ότι είναι καθημερινοί; Πόσο εύκολα μπορεί να ταυτιστεί το κοινό ;
Οι ήρωες κατ’ εμέ είμαστε όλοι και όλες! Είναι τόσο γνώριμοι που μοιάζουν να είναι ο καθένας μας. Εκεί είναι και το σημείο που νομίζω “βρεθήκαμε” με το κοινό τρεις σεζόν τώρα… Δε θα λεγα ότι είναι ταύτιση, αλλά συντονισμός. Ναι, συντομιζόμαστε κάθε βράδυ με τους ανθρώπους που μας παρακολουθούν κι αυτοί μαζί μας.
– Μεγάλη μερίδα ανθρώπων υποστηρίζει ότι η κρίση έχει στρέψει τον κόσμο στην τέχνη που αντιμετωπίζεται ως διέξοδος από την καθημερινότητα. Συμφωνείς ;
Πάντα σε δύσκολες εποχές οι άνθρωποι στρέφονται στη τέχνη. Η τροφή του πνεύματος, δυναμώνει το μυαλό και τη ψυχή και δίνει περισσότερο νόημα και στόχο στη λαβωμένη από τις οικονομικοπολιτικοκοινωνικές αντιξοότητες ζωή μας.
– Ως ηθοποιός νιώθεις άνετα να σκηνοθετείς άλλους και ιδιαίτερά τον εαυτό σου;
Το σίγουρο είναι ότι νιώθω πολύ δημιουργικά και όμορφα με τη σκηνοθεσία. Η αυτοσκηνοθεσία έχει μια ιδιαιτερότητα, γιατί ποτέ δε μπορείς να έχεις πλήρη εικόνα της παράστασης που φτιάχνεις, αφού δε μπορείς να βρίσκεσαι ταυτόχρονα και στη σκηνή και στην πλατεία! Λίγο το ένστικτο, λίγο η εμπειρία, λίγο και κάποιοι άνθρωποι που εμπιστεύομαι και με βοηθούν ως “παρατηρητές”, με κάνουν να νιώθω πιο σίγουρος και κατά συνέπεια, άνετα!
– Είναι η γνωστό πως η συμπρωταγωνίστρια σου είναι σύντροφος σου και στην πραγματική ζωή. Αυτό το γεγονός κάνει πιο εύκολη ή πιο δύσκολη την συνεργασία σας ; Καταφέρνετε να μην παίρνετε να ‘’προβλήματα’’ της δουλείας στο σπίτι ;
Η κοινή οπτική πάνω στη δουλειά και η κοινή αισθητική είναι αυτά που κάνουν πιο άνετη την επαγγελματική μας συνύπαρξη. Θα μπορούσαμε να ταιριάζουμε στη ζωή αλλά όχι στη σκηνή και τούμπαλιν. Αν και επειδή η κοινή αισθητική για μένα είναι κριτήριο ακόμα και επιλογής των ανθρώπων που συναναστρέφομαι και στη ζωή μου, αυτή υπήρχε και βοήθησε.
Όχι, τα της δουλειάς στη δουλειά και μόνο…
– Η επιτυχία που γνωρίζει η σειρά Daddy Cool στην οποία πρωταγωνιστείς καθώς και οι ταινίες σου πιστεύεις ότι ωθούν μερίδα του κοινού να έρθει και στο θέατρο ;
Οπωσδήποτε η δημοφιλία που δημιουργείται από αυτά τα μέσα συμβάλλει κάποιες φορές σε περισσότερη προσέλευση κόσμου στο θέατρο. Παλιότερα βέβαια η δημοφιλία από αυτά τα μέσα ήταν πιο αποδοτική εισπρακτικά, τώρα παίζουν πολλά πράγματα ρόλο, με κυριότερο, ευτυχώς, να έχεις ΚΑΛΗ παράσταση. Και επειδή πια η πληροφορία διαδίδεται πολύ γρήγορα, αυτό ξεπερνάει οποιαδήποτε δημοφιλία. Επίσης η πορεία και οι επιλογές μέσα στα χρόνια αυξάνουν ή και μειώνουν αντίστοιχα το κόσμο που σε ακολουθεί. Υπάρχουν εξαιρετικοί ηθοποιοί που δεν είναι τόσο γνωστοί στο ευρύ κοινό και με τα χρόνια έχουν δημιουργήσει πολύ περισσότερους θεατρικούς θεατές από άλλους που υπάρχουν στην τηλεόραση αλλά μόνο υπάρχουν…
– Έχεις δηλώσει ότι ελεύθερος αισθάνεσαι όταν δεν είσαι ο εαυτός σου. Η σκηνή σε απελευθερώνει ;
Ναι. Και είναι ένας από τους λόγους που ακολούθησα αυτή τη δουλειά… Ίσως ήταν λίγο ελλιπής η φράση μου, νιώθω ΠΙΟ ελεύθερος στη σκηνή απ ‘ότι στη ζωή μου, αλλά και στη ζωή μου νιώθω ελεύθερος, λίγο…λιγότερο!(γέλιο)
Info
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση Ring που παρουσιάζεται 12/13 και 14 Μαΐου στο θέατρο Αριστοτέλειον: ΕΔΩ
